Sagnir - 01.04.1988, Side 42

Sagnir - 01.04.1988, Side 42
Lénsveldi eða bændasamfélag Saurbæjarhreppi og í S.-Þingeyjar- sýslu er jarðeignin ekki nærri eins samþjöppuð.22 Ýmislegt gæti bent til þess að á þessu miðsvæði í miðri Eyjafjarðar- sýslu hafi leiguliðar átt erfiðar upp- dráttar en annars staðar í sýslunni. Sérstaklega bendir athugun á bú- setumynstrinu til þess. Aðrir þættir, t.d. þyngd iandskuldar og leigna benda hins vegar til annars. Einnig er ástæða til að velta því fyrir sér hvort leiguliðar hafi sjálfir alltaf vilj- að búa á sama stað, hvort búskapur- inn hefur ekki stundum krafist þess að þeir færðu sig á aðra jörð, stærri eða minni, eftir því sem hjörðin óx eða minnkaði. Hvað olli þessari auðsöfnun um miðbik Eyjafjarðarsýslu? Það er spurning sem gaman væri að fá svar við, en fæst ekki hér.23 A yfirborðinu virðist svo sem í Eyjafirði hafi ríkt suður-amerískt ástand: Meirihluti jarða í einkaeign var í höndum stórjarðeigenda. Þung afgjöld voru greidd af jörðunum og fáir bændur áttu ábúðarjarðir sínar, a.m.k. ef miðað er við Noreg. Greinilegt er að „lénsþjóðfélagið" eða „hin lénsku öfl" voru ekki á undanhaldi. Hvað olli þá því að eftir aldamót- in 1900 virðist svo sem töfrasprota sé veifað? Allt í einu standa íslensk- ir bændur jafnfætis þeim norsku hvað sjálfseign varðar. Þegar kirkja og konungur seldu jarðeignir sínar á íslandi 1905-1907 lentu þærekki í höndum landeigendastéttarinnar sem var enn svo öflug rétt fyrir 1900, heldur í höndum leiguliðanna sjálfra. Ég tel að þessari spurningu verði ekki svarað með tilvísun til eignar á landi. Hún skiptir ekki höfuðmáli í þessu sambandi. Einfaldar formúlur um lénsveldi, landeigendur og leigu- liða duga ekki lengur til að skýra að- stæður í gamla íslenska þjóðfélag- inu. Bændasamfélagið Árið 1966 var bók Rússans Tsjajan- offs frá 1925 um bændaþjóðfélög þýdd á ensku. Eins og ég hef áður fjallað um í grein í Sögnum 8 kom Tsjajanoff fram með nýjar hugmynd- ir um bændasamfélög á grundvelli rannsókna sinna á rússneskum bændum. Síðan hafa þessar hug- myndir verið mikið til umræðu, sér- staklega meðal mannfræðinga.24 Bændasamfélagið, eða „the peas- Stefán Þórarinsson, amtmaður á Möðruuöll- um. Ekkja hans erfði eftir hann miklar jarð- eignir og var annar af stœrstu jarðeigendum í Eyjafirði um miðja 19. öld. ant society", er þjóðfélagsgerð sem hingað til hefur falist á bak við nöfn eins og „lénsveldi" „asískur fram- leiðsluháttur" o.s.frv. Bændasamfé- lagið er mun almennara hugtak en bæði þessi marxisku hugtök. Með því er átt við það samfélag sem myndaðist eftir s.k. „landbúnaðar- byltingu", þegar menn tóku sér fasta bólfestu og fóru að rækta jörðina. Iðnaðarþjóðfélagið tekur við af bændasamfélaginu. Bændasamfé- lög eru eða hafa verið til um allan heim, t.d. í Kína, Mexikó, Evrópu, Indlandi, og í þessu samhengi er evrópska lénsþjóðfélagið aðeins ein týpa eða afbrigði bændaþjóðfélags- ins.25 Athuga ber í þessu sambandi að erlendir fræðimenn nota orðið „pe- asant" um bóndann í bændasamfé- lögunum, en „farmer" um bóndann í iðnsamfélaginu. íslenskan hefur ekki nein orð sem samsvara þessu. í bili verður notast við að kalla „pe- asant“ smábónda, og „farrner" bónda. Skilgreining Shanins Theodor Shanin hefur sett fram al- menna skilgreiningu á smábændum í fimm liðum:26 1. Aðgangur að landi: Aðgangur að landi er aðgöngumiði inn í bændasamfélagið. Landleiga, það að hafa aðgang að landi með því að greiða leigu fyrir það, skilgreinir Shanin sem landareign smábóndans. Þetta kemur íslendingum ókunnug- lega fyrir sjónir, en hafa ber í huga að eign er ekki eins skýrt afmarkað hugtak í bændasamfélaginu og nú er. Eign smábóndans er annars eðlis en sú eign sem landeigandinn gerir tilkall til í sama landi, og rís af kaupum eða arfi landeigandans á landinu. Það að „eignarréttur" smá- bóndans er samt sem áður fyrir hendi sést t.d. af því að hann hefur rétt til að leigja landið út á ný, stofna hjáleigur. 2. Fjölskyldubýlið er grunneining framleiðsluháttar bændasamfélags- ins. Fjölskyldan er grundvöllur eign- ar, framleiðslu, neyslu og samfé- lagslegrar tilveru. Býlið er bæði framleiðslu- og neyslueining. Gróða- hugtakið er óþekkt í borgaralegri mynd sinni, og gegnir litlu hlutverki í bændasamfélaginu. Skilgreining á fjölskyldu í þessu samhengi er víð- ari en nú, fjölskyldan í bændasam- félaginu var sú sem „snæðir úr sama potti“ (Rússland) eða „fólkið sem læst er bak við sama lás“ (Frakk- land). 3. Starf smábóndans er sérstætt. Það felur í sér nálægð við náttúruna og margs konar störf sem vinna þarf á býlinu. Smábóndinn er tiltölulega óháður markaðssamfélaginu. Eftir því sem verkaskipting eykst breytist starf hans, verður æ sérhæfðara, smábóndinn verður að bónda í nú tímaskilningi. 4. Stærra félagslegt samhengi smábóndans er þorpssamfélagið, hér á íslandi hreppurinn eða sveit- in. Þar fer fram samvinna bænd- anna um ýmis sameiginleg mál, s.s. fátækraframfærslu og fjallskil hér á 38 SAGNIR
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102

x

Sagnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.