Sveitarstjórnarmál - 01.04.2003, Blaðsíða 17

rækjunni sköpuðust ný atvinnutækifæri og
nýir möguieikar er gerðu Hvammstanga
að hiuta að útvegsbæ á skömmum tíma.
Þótt engin innfjarðarrækja veiðist Iengur í
Húnaflóa er rækjuvinnsla stunduð á
Hvammstanga en hráefnið er keypt á
mörkuðum. Skúli segir að vissulega sé erf-
iðara að stunda rækjuvinnsluna en á með-
an hráefnið veiddist úti á firðinum en
engu að síður starfi á bilinu 20 til 30
manns við vinnsluna í dag. Hann segir
einnig að samdráttur f útgerð og vöru-
flutningum á sjó hafi skapað mikla erfið-
leika við rekstur hafnarinnar á Hvamms-
tanga. Tekjurnar hafi minnkað umtalsvert
og að slíkt hið sama muni eiga við um
margar minni hafnir á landsbyggðinni.
bóginn er Vestur-Húnavatnssýsla eitt besta
sauðfjárræktarhérað landsins. Hún er
einnig grónasta svæði þess þar sem um
70% flatarmáls eru gróið land. Hagræð-
ingarkrafan er rík innan landbúnaðarins
og víst má gera ráð fyrir umtalsverðum
breytingum á næstu árum." Skúli segir að
bændur í Húnaþingi vestra hafi fulla burði
til að bregðast við breyttum aðstæðum.
Svæðið sé afar hentugt til sauðfjárræktar,
nýliðun hafi orðið í bændastétt og jarðir
séu almennt vel byggðar.
Átak í frárennslismálum
sveitanna
Engin tilviljun er að ein af nefndum Húna-
þings vestra er landbúnaðarnefnd og var
Grónasta hérað landsins
Á árunum frá 1970 og fram undir 1990
var uppgangstími í atvinnulífinu og byggð-
in í Vestur-Húnavatnssýslu efldist. Aftur á
móti segir Skúli að hinu sé heldur ekki að
neita að ýmsir erfiðleikar hafi gert vart við
Skúli Þórdarson sveitarstjóri Húnaþings vestra.
rekin sauma- og prjónastofa á Hvamms-
tanga sem framleiðir ullarvörur til útflutn-
ings og veitir um 15 manns vinnu.
Margar myndarlegar byggingar er að finna á Hvammstanga.
Myndarleg höfn er á Hvammstanga en verkefni hennar ónóg eins og víðar á
landsbyggðinni.
Hitaveita og ullariðnaður
Annað stórverkefni er rak á fjörur
Hvammstanga á árunum 1972 til 1973
var lagning hitaveitu frá Reykjum í Mið-
firði. Á þessum árum voru
einnig mikil umsvif í ullariðn-
aði hér á landi sem Vestur-
Húnvetningar nýttu sér til
framleiðslu á ullarvörum.
Skúli segir að á sama tíma og
útgerð og vinnsla sjávarafla
hafi skapað fjölda starfa á Hvammstanga
hafi byggðarlagið í heild og allir íbúar
sýslunnar notið góðs af miklum möguleik-
um sem þá voru í ullariðnaðinum og um
tíma hafi verið reknar þrjár saumastofur í
Vestur-Húnavatnssýslu. Þótt aftur hafi
dregist saman í þeirri atvinnugrein er enn
sig á undanförnum árum. í þvf sambandi
megi nefna hrun innfjarðarrækjustofnsins
og að um þessar mundir ríki nokkur
óvissa um landbúnaðinn. „Það er ekkert
leyndarmál að erfiðleikar steðja að bænd-
um og þá einkum sauðfjárbændum. Kjöt-
markaðurinn er allur í uppnámi og afurða-
verð nær ekki að skapa framleiðendum
eðlileg rekstrar- eða lífsskilyrði. Á hinn
Skúli að undirbúa sig fyrir fund í nefnd-
inni þegar tíðindamann bar að garði.
Hann segir nefndina meðal annars fjalla
um fráveitumál í dreifbýli og
þá einkum skipulagningu á
hreinsun rotþróa á sveitabæj-
um. Með því eigi að auðvelda
mönnum að umgangast þær á
réttan hátt og koma í veg fyrir
að slys geti orðið vegna rangrar
meðferðar á úrgangi. Skúli segir að efnt
hafi verið til átaks í þessum málum áður
en sveitarfélögin sjö sameinuðust. Nokkur
sveitarfélaganna hafi staðið að sameigin-
legum magninnkaupum á rotþróm fyrir
sveitabæi. Engu að síður sé það kappsmál
sveitarstjórnarinnar og landbúnaðar- og
Vestur-Húnavatnssýsla er eitt besta sauðfjárrækt-
arhérað landsins og grónasta svæði landsins þar
sem um 70% flatarmáls eru gróið land
----- 17