Vikublaðið Gestur - 01.02.1956, Blaðsíða 14

Vikublaðið Gestur - 01.02.1956, Blaðsíða 14
☆☆☆ Valdimar og Baldvin. — Hörmuleg slagsmál — hressandi leikur. — Emilía og Bessi. — Óþekkjanlegar þersónur frá hók og leikriti. MAÐURC ViNSÆLLI ALÞÝDUSÖGU MiSÞYRMT Með tilkomu Þjóðleikhússins hefst nýr þáttur í íslenzkri leiklistarsögu. Fram að þeim tíma höfðu alþýðusjónleikirn- ir ráðið ríkjum, bæði í höfuðborginni og út um byggðir landsins. Þá fóru menn í leikhúsin til þess að kætast eða hryggjast — og þau leikrit, sem ekki gátu vakið aðra hvora þessa tilfinningu, eða báðar, áttu ekki upp á pallborðið. Þá voru leikararnir flestir algerlega ómenntaðir í sjón- leikjaspili, þótt ýmsir skóluðust talsvert fyrir sakir atorku og áhuga á starfseminni, en 'flestir létu dragast upp á svið- ið fyrir orð áhugasamra vina og kunningja, sem í skjóli einhvers góðs málefnis öttu þá lögeggján: „Leikurinn verð- ur að komast upp.“ Og leikritin voru flest af erlendum toga spunnin, en ókunnugleiki á erlendum siðum og háttum og hugsunar- hætti gerði persónurnar iðulega harla íslenzkar í fasi og hátterni. Einstaka íslenzkt leikrit skaut upp kollinum, — og það var oft hvað bezta skemmtunin. Oftast fékk ímynd- unaráflið byr undir báða vængi, og þjóðsagan skipaði önd- vegið. Seinna var horfið að því að sýna mönnum aldarand- ann í spéspegli, og gekk misjafnlega að fá menn til að melta þá fæðu, því að sjálfsháð er flestum lítið um. En upp úr aldamótunum fer hugsjónabylgja um höfuð- staðinn, það þarf að hlú betur að þessari góðu skemmtun, sem sjónleikurinn veitir oss, VÉR BYGGJUM ÞJÓÐLEIK- HÚS! Og ekki er hugsjónin 'fyrr fleyg orðin, en eldmóðurinn grípur hugi manna, þjóðskáldin setjast við leikritaskriftir, — nú skal ekki standa á íslenzkum leikritum fyrir nýja þjóðleikhúsið okkar. En áratugirnir liðu áður en þjóðleikhúsið reis af grunni, Til þess að gera langt mál stutt, má aðeins benda á þá staðreynd, að alþýðusjónleikirnir vekja hugmyndina um þjóðleikhús, hugsjónin um glæsilegt leiksvið þess hvetur leikritaskáldin til dáða, og þau ydda penna sína til þess að semja leikrit í gríð og erg fyrir þetta væntanlega leik- hús. Þjóðleikhúsið er því aflvaki um íslenzka leikritun. Það situr því ekki á Þjóðleikhúsinu að meðhöndla alþýðu- sjónleik á þann hátt, sem á sér stað með þeirri stofnun um þessar mundir. 14 — GESTUR

x

Vikublaðið Gestur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikublaðið Gestur
https://timarit.is/publication/1067

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.