Hermes - 01.08.1971, Síða 18

ræðna um Samvinnuhreyfmguna, hvað væri ver-
ið að gera og gagnrýni á það sem mönnum fyndist
miður fara.
Margt fleira en það sem hér er skráð fór okkur á
milli þetta kvöld og þá sérstaklega um Samvinnu-
hreyfinguna. Ef karlkynið hefur verið að bíða eftir
kökuuppskrift kvöldsins, þá satt að segja gleymdi ég
að fá hana, en sem rauðsokka segi ég bara, að mat-
reiðslubækur fást víða núorðið.
Með kærri þökk til Stellu og Jenna.
Vigdís Pálsdótíir
Pétur Rafnsson
f. 8. ágúst 1941 - d. 11. ágúst 1970
KVEÐJA
Kæri vinur. Fjarri eru dagarnir, sem við áttum
saman, en þó nærtækir í minningunni og raun-
verulegri en margt, sem nær stendur. Eins eign-
ar dauði þinn sér stað og raunveru í hinu liðna,
hversu svo sem hann virtist utan við það, sem
bærilegt var að vita af og skilja, er hann bar að
höndum.
Við kynntumst að Bifröst einn stuttan vetur
og annan vetur flestum lengri, þegar litir og
form sjálfsmynda leystust upp í hlutfalli við það,
hvað málararnir höfðu borið í grunninn. Þá
tengjast menn sterkum böndum eða engum og
við tengdumst þér og komumst að raun um
drenglyndi þitt og ljúfmennsku, en gáfur þínar
og mannkostir nýttust okkur mörgum sem
áhrifamikill skóli. Hversu mjög hefðu ekki fleiri
numið þar sannindi, sem fáum er gefið að
kenna, hefðu ekki veikindi lamað starfsmátt
þinn hin síðari ár og að lokum leitt þig á vit
dauðans.
Skarð er höggvið í hópinn og okkur finnst
mikils misst, þar sem þú ert horfinn, Pétur
Rafnsson, en sú tvívídd vonar og vissu, að þú
búir nú í veröld betri en þeirri, sem þú kvaddir,
er okkur huggun og þeim, sem þekktu þig. Guð
veri með þér.
Bekkjarsystkin.
18