Morgunblaðið - 03.12.2011, Qupperneq 19

Morgunblaðið/Helgi Bjarnason
19
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. DESEMBER 2011
Vakinn og
sofinn yfir
silungnum
„Það er auðveldara að markaðssetja
bleikjuna, hægt að selja hana allt ár-
ið, frekar en laxinn eins og var hér
áður. Svo er jafnari vinna fyrir fólk-
ið,“ segir Magnús Kr. Guðmundsson
sem rekur Tungusilung á Tálkna-
firði með fimm dætrum sínum.
Hjá Tungusilungi er ræktuð
bleikja og regnbogasilungur. Stór
hluti silungsins er flakaður í sér-
stakri flökunarvél sem félagið
keypti til vinnslu sinnar. Meginhluti
regnbogasilungsins fer í reyk.
Bleikjuflökin eru hins vegar flutt
fersk á markaði í Evrópu og Am-
eríku. Magnús og Freyja dóttir hans
segja að markaðurinn hafi verið
stöðugur og reksturinn gangi von-
um framar.
Magnús hóf laxeldi fyrir 25 árum
og var með umfangsmikla starfsemi
um tíma. Hann varð að hætta þegar
sjúkdómur kom upp í laxinum og hóf
þó fljótlega silungseldi.
Magnús er orðinn 81 árs að aldri
og vinnur enn við fiskeldið með
dætrum sínum og öðrum afkom-
endum. „Ætli maður fari ekki að slá
af,“ segir Magnús aðspurður en við-
staddir starfsmenn hafa ekki mikla
trú á því vegna þess að hann er vak-
inn og sofinn yfir fiskeldinu. Vinnur
gjarnan við slátrun frá átta á
morgnana. Oft er hann að til tíu á
kvöldin. Áður en keypt var sjálfvirkt
fóðrunarkerfi sást hann oft úti við
eldiskerin og þá í hvaða veðri sem
var. „Vinnan var einu sinni metin
eftir afköstum, frekar en tíma-
fjölda,“ segir Magnús af hógværð.
Vinnuharkan er í samræmi við
lífshlaup Magnúsar. Hann byrjaði
ungur að stunda sjóinn og hóf fljótt
útgerð eigin báta og fiskvinnslu í
nafni Þórsbergs og varð stærsti at-
vinnurekandinn á Tálknafirði.
Ljósmynd/Guðlaugur Albertsson
Einbeiting Magnús Kr. Guðmunds-
son flakar bleikju hjá Tungusilungi.
„Það gilda sömu lögmál með þetta
og annan búskap. Maður þarf að
hafa tilfinningu fyrir því hvernig
fiskinum líður og gefa sér tíma tíma
til að fylgjast með og athuga í hvaða
ástandi hann er,“ segir Torfi Andr-
ésson, stöðvarstjóri í bleikjueld-
isstöð Bæjarvíkur á Gileyri í Tálkna-
firði.
Bæjarvík hóf bleikjueldi í stöðinni
fyrir tveimur árum en hún hafði ver-
ið tóm um tíma. Eigendurnir eru að
byggja hana upp hægt og bítandi.
Torfi segir að stöðin hafi yfir að
ráða mörgum kerum sem hægt sé að
nota og þau verði tekin í notkun eftir
því sem efni og aðstæður leyfi. „Góð-
ir hlutir gerast hægt,“ segir hann.
Nú er verið að vinna í vatnsmál-
unum, að koma þeim í öruggt horf.
Bleikjan er alin í ferskvatni sem
nóg er af í Tálknafirði. Vatnið er
tekið úr þrettán borholum.
Torfi segir að bleikjan hafi vaxið
vel, jafnvel betur en gert hafi verið
ráð fyrir. „Ég segi eigendunum að
það sé hirðunum að þakka,“ bætir
hann við.
70 tonnum af bleikju hefur verið
slátrað á þessu ári. Allar afurðirnar
eru fluttar til Þýskalands og Sviss.
Slátrað er í stöðinni snemma að
morgni, fiskurinn flakaður hjá
Tungusilungi á Tálknafirði og send-
ur samdægurs með bíl á Keflavík-
urflugvöll. Hann getur vel verið
kominn í verslanir í Evrópu síðdegis
daginn eftir. Telur Torfi að mark-
aðurinn sé góður enda bleikjan með
verðmeiri fiskafurðum sem fluttar
eru út frá Íslandi.
„Ég hef ekki verið í þessu nema í
tvö ár en kann sífellt betur við starf-
ið, eftir því sem ég læri betur inn á
það,“ segir Torfi.
Bleikja Torfi Andrésson er stöðv-
arstjóri hjá Bæjarvík á Gileyri.
Þarf að hafa tilfinningu fyrir fisk-
inum og fylgjast með líðan hans
Þriðji og síðasti hluti greina-
flokks um fiskeldi á Vest-
fjörðum birtist nk. mánudag.
Á mánudaginn