Morgunblaðið - 03.12.2011, Side 51

MINNINGAR 51
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. DESEMBER 2011
✝ Pálmi Sigurðs-son fæddist í
Skjaldbreið í Vest-
mannaeyjum 21.
júlí 1920. Hann lést
í Hraunbúðum í
Vestmannaeyjum
25. nóvember 2011.
Foreldrar hans
voru Sigurður Ingi-
mundarson og
Hólmfríður Jóns-
dóttir. Systkini
Pálma voru Júlíus skipstjóri,
Friðjón, fyrrv. skrifstofustj.,
Kristinn, slökkviliðsstjóri í
Vestm., Sigríður R. og fóst-
ursystir Ágústa, þau eru öll lát-
in.
Árið 1942 hinn 16. desember
giftist Pálmi eftirlifandi eig-
inkonu sinni Stefaníu Mar-
inósdóttur, f. 25. júní 1924. For-
eldrar hennar voru Marinó
Jónsson og Guðbjörg Guðna-
dóttir. Pálmi og Stefanía eign-
uðust fjögur börn, þau eru: 1)
Guðbjörg Pálmadóttir, f. 23.12.
1941, í sambúð með Geir H.
Sölvasyni. Börn Guðbjargar
eru: a) María Þorleifsdóttir, f.
17.1. 1962, maki Sigurður
Finnsson, þeirra dóttir er Inga.
María á tvær dætur úr fyrra
hjónabandi, Ásgerði og Jónu,
einnig eignaðist María dreng,
Marinó K. Valberg, f. 24.2.
1995, d. 9.10. 1997. b) Hafdís
Erla. Börn Páls og Guðrúnar
eru; a) Hörður Pálsson, f. 21.2.
1966, maki Kolbrún Matthías-
dóttir, þeirra börn eru; Matt-
hías Páll, Guðný Charlotta og
Bogi Matt. b) Grétar Víðir, f.
15.9. 1975, börn hans eru; Veig-
ar Elí og Nökkvi Páll. 4) Hafþór
Pálmason, f. 22.2. 1954, d. 10.9.
1977.
Pálmi var sjómaður frá Vest-
mannaeyjum á árunum 1936-
1939 og var í siglingum á mb.
Helga VE á þessum árum.
Pálmi tók meirafiskimannapróf
frá Stýrimannaskólanum í
Reykjavík 1942 og var stýri-
maður á ýmsum skipum er
sigldu til Englands allt til 1945.
Hann var á bv. Elliðaey 1947,
lengst sem stýrimaður, til 1953,
þá skipstjóri á bv. Bjarnarey í
tvö ár. Pálmi var frá 1956 með
ýmsa báta og eigin útgerð til
1964 og fór þá að vinna við
netagerð í Vestmannaeyjum.
Hann flutti í Garðabæ 1974 og
tók sveinspróf í netagerð og
vann við hana til 1981 er hann
hóf starf hjá Glerborg í Hafna-
firði. Pálmi hefur leyst af skip-
stjóra frá 1964 og sigldi ýmsum
skipum til Englands og Þýska-
lands. Sl. tvö ár bjó Pálmi ásamt
Stefaníu konu sinni í Hraun-
búðum í Vestmannaeyjum, og
undu þau hag sínum vel á
heimaslóðum.
Útför Pálma fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum
í dag, 3. desember 2011, og
hefst athöfnin kl. 14.
Þorleifsdóttir, f.
24.7. 1964, gift
Hauki Inga Jóns-
syni. Börn hennar
eru Þorleifur Árni,
Hafþór Örn og
Erna Margrét. c)
Rósa Ólafsdóttir, f.
21.1. 1971, í sam-
búð með Vali
Bjarnasyni, börn
hennar eru; Ólafur
F. Guðjón og Elín
Ósk. 2) Sigmar Pálmson, f. 23.3.
1943, maki Kristrún Axels-
dóttir, börn þeirra eru; a) Pálmi
Sigmarsson, f. 25.12. 1961, maki
Janika Sigmarsson. Þrjú börn
Pálma eru Heimir, Auður Krist-
ín og Hanna Tara. Barn Pálma
og Janiku er Michael Edvard og
sonur Janiku er Dan. b) Unnur
Sigmarsdóttir, f. 17.9. 1964,
maki Hlynur Stefánsson, börn
þeirra eru; Birkir, Kristrún Ósk
og Rakel. c) Berglind Sigmars-
dóttir, f. 17.5. 1975, maki Sig-
urður F. Gíslason, börn þeirra
eru; Sigmar Snær, Clara, Anton
Frans og Matthías. d) Hildur
Sigmarsdóttir, f. 15.5. 1979, í
sambúð með Jesper Borup,
Börn þeirra eru; Freyja og
Noah. 3) Páll Pálmason, f. 11.8.
1945, maki Guðrún K. Guðjóns-
dóttir. Barn Páls a) Stefanía
Pálsdóttir, f. 9.1. 1964, börn
hennar eru; Ester, Harpa og
Fyrstu minningarnar um afa
eru frá Hólagötunni, þar sem
við komum oft til að heilsa upp
á ömmu og afa, þá aðallega við
eldri systkinin. Afi hafði alltaf
þessa orku í kringum sig, hann
varð alltaf að vera að fram-
kvæma eða plana næsta verk,
maður skynjaði þá dyggð að
vinnan skapaði manninn og það
var engin afsökun fyrir því að
leggja sig ekki alltaf 100% fram
við allt sem maður gerði.
Maður sem ekkert hefur fyr-
ir stafni og hefur engan metnað
í sínu starfi var eitthvað sem
fj l t f All í tíð
gaf hann sig allan að sínum
verkum og vann þau af krafti
og skynsemi. Þessi lífsskoðun
hans smitaðist út til barna og
barnabarna og við bárum mikla
virðingu fyrir honum.
Afi hafði alltaf mikinn húmor
og sterkar skoðanir á mönnum
og málefnum. Hann var mjög
hlýr og góður við okkur barna-
börnin og alltaf þegar við kom-
um í heimsókn smurði hann of-
an í okkur haug af brauði, bar
fram góðgæti og sagði
skemmtilegar sögur.
Skemmtilegustu minningar
kk f á f þó líkl
þegar hann var í siglingunum
og hve gaman var að taka á
móti honum færandi hendi með
fullt af útlendu nammi og gjöf-
um ásamt matvælum eins og
niðursoðnum ávöxtum sem
þótti munaðarvara á þeim tím-
um.
Elsku afi, takk fyrir öll árin
sem þú varst með okkur, þú
kenndir okkur margt og varst
fyrirmynd að vinnusemi, heið-
arleika og skynsemi og því að
gefast aldrei upp heldur klára
verkin.
Afi, þú kláraðir alltaf þín
k ð ó h t
á sjónum, netagerðinni eða
garðinum í Holtsbúðinni og fyr-
ir það fékkstu ómælda virðingu
allra sem fylgdust með þér og
ert fyrirmynd barna og barna-
barna
Elsku amma hefur nú kvatt
mann sinn til nær 70 ára.
Harmur þinn er mikill en minn-
ingin um yndislegan mann lifir
á meðal okkar.
Pálmi, Unnur Björg,
Berglind og Hildur.
Elsku afi minn, núna ertu
búinn að fá þá hvíld sem þú
þráðir svo mikið undir það síð-
asta. Ég á svo margar góðar
minningar um okkur á Holts-
búðinni í Garðabæ, þegar ég
fékk að gista hjá ykkur ömmu
þá var búið um mig í sjónvarps-
herberginu, amma setti nýtt á
rúmið, þú skarst niður ávexti
og horft var á sjónvarpið, og ég
tala nú ekki um fótboltann sem
þú hafðir heitar skoðanir á og
hvað þá í spilum, þá gat nú
glumið í borðinu undan heiftar
höggum frá þér með áherslu.
Svo er mér minnisstætt þeg-
ar ég, þú, mamma, amma og
langamma spiluðum hjá ykkur
um jólin en langömmu fannst
þetta nú ekki boða gott að spila
um jólin.
Ég tala nú ekki um það þeg-
ar ég vonaðist til þess að það
yrði ófært eða þóttist vera sof-
andi þegar ég átti að fara aftur
heim, þá sagðir þú, lofum henni
bara að gista.
Oft fékk ég að fara á planið á
Holtsbúðinni til að þrífa bílinn
minn, þá fórst þú í bakaríið og
keyptir bakkelsi sem við
snæddum svo á eftir.
Núna í sumar fórum við Val-
ur frá Sigló til Eyja í heimsókn
til ykkar á Hraunbúðir og þar
var öll fjölskyldan komin sam-
an, það var í síðasta skiptið
sem ég sá þig, elsku afi minn.
Gott er að vita að þú ert
kominn á stað þar sem þér líð-
ur vel.
Elsku afi minn, hvíldu í friði.
Rósa.
Pálmi Sigurðsson
Oddur er fallinn frá, mikil-
hæfur rithöfundur og góður vin-
ur. Við þau tíðindi fer ekki hjá
því að rifjist upp þetta merki-
lega blómaskeið íslenskrar leik-
ritunar sem hófst upp úr 1960
og stóð að minnsta kosti í eina
þrjá áratugi og hann átti svo
stóran þátt í. Það hafði valdið
vonbrigðum að fyrsti áratugur-
inn í Þjóðleikhúsinu hafði ekki
orðið leikritun á Íslandi sú lyfti-
stöng sem vonast var eftir. Lífs-
markið kom frá ungum höfundi,
Agnari Þórðarsyni, og svo leit
fyrsta leikrit Halldórs Laxness
dagsins ljós um miðjan áratug-
inn. En nýsköpun nóbelsskálds-
ins í leikritun fellur þó undir
næsta áratug.
Upp úr 1960 skipti um. Ann-
ars vegar gaf Hart í bak Jökuls
Jakobssonar í Iðnó mönnum aft-
ur trú á gengi og vinsældir ís-
lenskra leikrita, hins vegar var
það Oddur Björnsson með ein-
þáttunga sína hjá Grímu. En
þeir voru ekki lengi einir á par-
nassinum. Múlabræður fylgdu
skemmtan sinni í Delerium bú-
bónis eftir með ýmsum söng-
leikjum og Jónas Árnason með
bráð-haglega sömdum ádeilu-
gamanleikjum. Svo kom Guð-
mundur Steinsson með sín
sterku höfundareinkenni, sinn
Oddur Björnsson
✝ Oddur Björns-son fæddist í
Ásum í Skaft-
ártungu 25. október
1932. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 21. nóv-
ember 2011.
Útför Odds fór
fram frá Dómkirkj-
unni 30. nóvember
2011.
sérstæða tón, sem
að vísu sló ekki út í
fullum blóma fyrr
en á 8. áratugnum,
Birgir Sigurðsson,
sem einn stendur
nú vaktina þessar-
ar kynslóðar,
Svava Jakobsdótt-
ir, sem minnti á
þörf feminísk við-
horf samtímans,
Nína Björk Árna-
dóttir með lýríska meðlíðan, Vé-
steinn Lúðvíksson með pólitískt
uppgjör … Og síðan komu í
hópinn Kjartan Ragnarsson,
Ólafur Haukur Símonarson,
Árni Ibsen og margir fleiri.
Ekkert hinna landanna á Norð-
urlöndum gat skartað slíkri auð-
legð.
Innblásturinn hjá Oddi kom
frá absúrdismanum sem hann
kynntist ugglaust í Vín þegar
hann var þar við nám um miðj-
an 6. áratuginn. Í fyrstu ein-
þáttungunum kemur þetta hvað
skýrast fram, en þeir eru marg-
ir hverjir meðal þess snjallasta
sem skrifað hefur verið í þeim
dúr á íslensku. En á meðan Jök-
ull færðist meir og meir inn á
nýjar brautir, færðist Oddur
hins vegar nær þunga megin-
fljótsins. Þetta hangir saman við
þá staðreynd að íslensku abs-
úrdistarnir eru aldrei hrein-
ræktaðir absúrdistar sem leiða
hjá sér ólgu dagsins nema á
fílsófisku plani: þeir taka mið af
stjórnmálaástandi í nýfrjálsu
landi þar sem mörgum þykir
sem þeir hafi óðar verið her-
numdir. Um þetta er þeim flest-
um sammerkt og líka með þeim
sem skrifa í hefðbundnari stíl.
Þeir segja gjarna dæmisögur.
Þegar upp er staðið auðgaði
þessi persónulega upplifun
skáldskap þeirra. Líkt og hjá
Jökli í Sonur skóarans og dóttir
bakarans, tekur Oddur í Dans-
leik á sig syndir og ábyrgð
heimsins; í öðru af hans mik-
ilvægasta verki, 13. kynslóðinni,
lýsir hann á áhrifamikinn hátt
hvernig hinar þrjár ólíku höf-
uðmanngerðir bregðast við hinu
sífellda syndafalli mannskyns,
sem lýsir sér í stríði og annarri
óáran. En í Dansleik er glettin
írónía absúrdismans ekki langt
undan og setur grimmdarverkin
upp á nýjan vegg, líkt og Oddur
gerir í sumum sínum bestu ein-
áttungum, t.d. Jóðlífinu.
Hér er auðvitað ekki rúm að
skrifa langt mál um þetta
merkilega menningarsögulega
skeið, né heldur nú þegar við
kveðjum Odd Björnsson, þenn-
an ljúflynda, skarpgreinda,
glettna, hugkvæma og frjóa
listamann, að lýsa mannkostum
hans á verðugan hátt. Mig lang-
ar bara að nefna hvað það var
gaman að hlusta á tónlist með
Oddi, ekkert nærir vináttu eins
vel – og senda sambýliskonu og
börnum og öðrum aðstandend-
um innilegar, hlýjar kveðjur frá
okkur Þóru.
Sveinn Einarsson.
Leiðir okkar Odds lágu sam-
an fyrir rúmum 50 árum og átti
ég því láni að fagna að fá að
leikstýra nokkrum leikrita hans
bæði á vegum Grímu í Tjarn-
arbæ svo og í sjónvarpi, einnig
stóðum við að því að gefa út hið
glæsilega tímarit „Leikhúsmál“
ásamt þeim Ólafi Mixa og Þor-
leifi Haukssyni. Svo metnaðar-
fullt leikhústímarit sem þetta
hefur enn ekki verið gefið út
hér á landi síðan. Haraldur
Björnsson gaf okkur nafnið, en
sagði okkur að skila því þegar
við værum búnir að nota það, og
það gerðum við auðvitað.
Oddur var alveg sérstaklega
kjarkmikill leikritahöfundur,
óvenju hugmyndaríkur og frjór
og fór alls ekki troðnar slóðir í
skrifum sínum. Honum tókst að
vekja hughrif með nýjum
óþekktum leiðum og textinn oft
mergjaður og margar setningar
hans voru eftirminnilegar. Ég
nefni sem dæmi að daginn eftir
andlát Odds sat ég með nokkr-
um vinum mínum og greindi
þeim frá andláti Odds og þá fór
einn þeirra með langa þulu úr
leikritinu Partý sem hann hafði
séð fyrir tæpum fimmtíu árum
og sagði að hann hefði aldrei
getað gleymt þessu verki.
Oddur var mikill músíkmaður
og hlustaði mikið á klassíska
tónlist og ég held að varla sé til
klassískt tónverk sem hann vissi
ekki öll deili á. Mér eru eft-
irminnileg kvöld þegar spilaðir
voru stuttir bútar úr ýmsum
tónverkum og menn látnir geta
hver væri höfundurinn. Hann
vann alltaf með yfirburðum.
Vinátta okkar Odds hefur
haldist öll árin, enda eigum við
marga sameiginlega vini, höfum
verið saman í félagsskapnum
Loka allt frá árinu 1963 og hitt-
umst þar mánaðarlega, nema
auðvitað þann tíma sem þau
Bergljót dvöldu í Kína. Þá hitt-
umst við líka oftast þegar vinur
okkar danski leikarinn Folmer
Rubæk kemur hingað til lands,
en Bergljót og Oddur hafa nær
alltaf hýst hann í þau 25 eða 30
skipti sem hann hefur komið,
síðast núna í sumar. Fyrir örfá-
um vikum vorum við Oddur,
Erna og Benedikt og við Guðný
í einstaklega skemmtilegu og
ánægjulegu hádegisverðarboði
hjá Helgu og Örnólfi, þar vild-
um við helst ekki hætta að rifja
upp gamlar minningar.
Það var ætíð bjart yfir Oddi
og hlýlegt og glettnin alltaf á
næsta leiti. Hann var einkar
glæsilegur og fríður maður, en
um leið skein einlægnin og lífs-
gleðin úr augum hans. Hann var
mikill vinur vina sinna og eng-
um duldist að þar fór drengur
góður.
Ég vil færa Bergljótu og fjöl-
skyldu þeirra allri innilegar
samúðarkveðjur okkar Guðnýj-
ar.
Gísli Alfreðsson.
Ó, guð vors lands! Ó, lands vors guð!
Vér lofum þitt heilaga, heilaga nafn!
Úr sólkerfum himnanna hnýta þér
krans
þínir herskarar, tímanna safn.
Fyrir þér er einn dagur sem þúsund
ár
og þúsund ár dagur, ei meir:
eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár,
sem tilbiður guð sinn og deyr.
Íslands þúsund ár,
Íslands þúsund ár,
eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár,
sem tilbiður guð sinn og deyr.
Margt finnst mér eiga vel við
þarna í ljóði prestsins og leik-
skáldsins Matthíasar við þjóð-
sönginn okkar.
Tími er afstæður. Langur
tími, stuttur tími. Það eru gæðin
en ekki magnið sem upp úr
stendur. Við hittum Odd fyrst
fyrir hálfu ári. Mér finnst við
hafa þekkt hann miklu lengur.
Hæglátur, kankvís og ræðinn.
Þeir Gunni náðu einstaklega vel
saman. Gunni hafði leikið nokk-
ur hlutverk í okkar litla leik-
félagi hér í Sandgerði um og
upp úr 1980. Það tengdi þá líka
saman. Og þeir höfðu endalaus
umræðuefni. Við vissum frá
byrjun af Alzheimersjúkdómn-
um sem var byrjaður að hrjá
hann. En við urðum ósköp lítið
vör við hann. Sennilega af því
Beggó var svo meðvituð um
hann og leiddi hann lipurlega
fram hjá nibbunum. Heimsóknir
okkar til þeirra í litla sæta húsið
á Njarðargötunni eru okkur nú
fjársjóður. Tvisvar komu þau í
Heiðarbæinn og voru aufúsu-
gestir. Sumarið okkar var nota-
legt. Við gátum setið léttklædd
úti á palli. Fyrir tæpum mánuði
fórum við saman í Gamla bíó og
sáum verkið með Ladda og
Eddu Björgvins. Við byrjuðum
á frábærum ítölskum skelfisk-
rétti á Njarðargötunni. Við
hlógum allt kvöldið. Fórum aft-
ur eftir leikverkið inn á Njarð-
argötu og hlógum enn meira!
Það yljar að hafa farið þetta
saman. Síðasta skiptið sem Odd-
ur fór um slóðir ævistarfsins.
Minning um góðan mann lifir.
Fyrir hönd okkar Gunna,
Sigurbjörg Eiríksdóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Odd Björnsson bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langlangamma,
SIGRÍÐUR GÚSTAFSDÓTTIR
frá Kjóastöðum,
Biskupstungum,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Ási sunnu-
daginn 27. nóvember, verður jarðsungin frá
Skálholtskirkju föstudaginn 9. desember kl. 14.00.
Jarðsett verður í Haukadalskirkjugarði.
Aðstandendur vilja koma á framfæri kæru þakklæti til starfsfólks
hjúkrunarheimilisins Áss í Hveragerði fyrir einstaka umhyggju.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð Áss,
sími 480 2000.
Sigríður Jónasdóttir,
Gústaf Svavar Jónasson, Sigríður Kristjánsdóttir,
Ólafur Þór Jónasson, Guðrún Mikaelsdóttir,
Karl Þórir Jónasson, Þórlaug Bjarnadóttir,
Svanhvít Jónasdóttir, Stefán Ó. Guðmundsson,
Þórey Jónasdóttir, Þórir Sigurðsson,
Halldóra Jóhanna Jónasdóttir, Geir Sævar Geirsson,
Guðrún Steinunn Jónasdóttir, Haraldur Hinriksson,
Eyvindur Magnús Jónasson, Kristín Ólafsdóttir,
Loftur Jónasson, Vilborg Guðmundsdóttir,
Þorvaldur Jónasson, Agnes Böðvarsdóttir,
Guðmundur Jónasson, Katrín Guðjónsdóttir,
Ágústa Halla Jónasdóttir, Ingi Eggertsson,
Egill Jónasson, Kolbrún Sæmundsdóttir,
Bárður Jónasson, Halldóra S. Árnadóttir
Sigþrúður Jónasdóttir, Jón Bergsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSA GISSURARDÓTTIR,
lést fimmtudaginn 24. nóvember.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju föstu-
daginn 9. desember kl. 15.00.
Hrafnhildur Guðmundsdóttir, Ólafur Lárusson,
Kolbrún Guðmundsdóttir,
Gissur Guðmundsson, Svanhildur Pétursdóttir,
Jón Guðmundsson, Oddný B. Hólmbergsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
EVA ÞÓRSDÓTTIR,
Sundlaugavegi 18,
Reykjavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja mánu-
daginn 28. nóvember.
Útför fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
13. desember kl. 13.00.
Kristinn V. Daníelsson, Unnur Garðarsdóttir,
Sigríður I. Daníelsdóttir, Þórður Guðmundsson,
Þór Ingi Daníelsson, Anneli Planman,
Einar Daníelsson, Kristjana Sigurðardóttir,
Hraunar Daníelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.