Morgunblaðið - 04.02.2012, Síða 35

Þetta var yndisleg heimsókn,
spjölluðum saman í dágóða
stund, hún var svo sátt og
ánægð með lífið. Ég kvaddi hana
vel og innilega því ég var að fara
til útlanda og sagði henni að
vera áfram hress og kát.
Ég kveð þig, mín kæra Pálína,
með söknuð í hjarta og bros á
vör.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Elsku fjölskyldan mín í Berja-
nesi, ég votta ykkur mína inni-
legustu samúð. Megi Guð
styrkja ykkur.
Tinna Ösp Bergmann.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Svandís Þórhalls-
dóttir og synir.
„Fótmál dauðans fljótt er
stigið.“ Pálína vinkona mín í
Berjanesi hefur kvatt land og
lýð snöggt og óvænt. Ég hafði
rætt við hana í síma fyrir um
tveimur vikum, glaða og hressa
að venju, röddin var rödd ungrar
konu og minnið enn óskeikult
jafnt til fortíðar og nútíðar, þótt
komin væri hún hátt á tíunda
tug ára. Við varðveittum bæði
sömu arfleifð íslenskrar þjóð-
menningar og þar var af mörgu
að taka. Tómið er mikið hjá ætt-
ingjum og vinum þegar hún er
horfin á braut, gott er að geta
yljað sér við minningar genginna
samverustunda.
Foreldra Pálínu þekkti ég
einkar vel. Faðir minn og Guð-
jón Einarsson voru jafnaldrar,
gamlir skipsfélagar og góðvinir.
Guðríður Jónsdóttir var honum
einnig hugstæð eftir dvöl þeirra
í Vestmannaeyjum. Þetta var
öndvegisfólk að viti og mann-
gæðum. Fornusandar buðu enga
vildarkosti í búskap á þriðja tugi
20. aldar en þó sáu þau hjón búi
og börnum þar vel borgið. Drjúg
matbjörg kom úr sjónum og
Guðjón var fengsæll formaður í
Sandavörum. Mikil og góð voru
umskiptin árið 1931 er fest voru
kaup á Berjanesi, einni landrík-
ustu jörð í Vestur-Landeyjum.
Guðjón og Guðríður gerðu hana
ásamt börnum sínum að kosta-
ríku höfuðbóli. Víðar og fagrar
túnlendur Berjaness gleðja í dag
augu allra sem aka þar um Suð-
urlandsveg.
Oft lá leið mín að Berjanesi til
Guðjóns og Guðríðar, að maður
gleymi ekki Pálínu. Alltaf var
hún söm hlýjan og velvildin sem
mætti gestinum. Ógleymanlegt
er mér er Guðríður söng mér inn
á segulband gömlu Passíusál-
malögin með sinni fögru rödd,
lögin sem hún hafði numið barn
að aldri í fjósbaðstofunni austur
í Reynishólum í Mýrdal.
Góðvild og gestrisni héldu
áfram að ráða húsum í Berjanesi
er gömlu heiðurshjónanna Guð-
jóns og Guðríðar missti við, arf-
urinn sá gekk áfram til Pálínu,
til dóttur hennar Ernu Árfells
og fjölskyldunnar allrar. Stöku
sinnum átti ég því láni að fagna
að fá Pálínu í heimsókn að Skóg-
um og þá var ekki þegjandi
krókurinn, einatt rætt um horfið
mannlíf, gamla sveitamenningu,
um líf og líðandi stund. Stundum
var slegið á þráðinn eins og sagt
er og fræðst um eitt og annað úr
fortíð er á hugann leitaði og
krafðist svars. Nú er þar til
fárra að leita hjá mér. Kynslóðin
sem óx með mér úr grasi undir
Eyjafjöllum er að heita má horf-
in og gamlir góðvinir týna ört
tölunni. Við Pálína ráðgerðum að
hittast á komandi sumri í Skóg-
um til viðhalds gömlum og góð-
um kynnum. Nú er vonin sú að
það kynni að gerast á landi lif-
enda.
Ég sendi Ernu Árfells og fjöl-
skyldu hennar innilegar samúð-
arkveðjur. Staðreyndin sú að
hafa kynnst Pálínu í Berjanesi
og eignast vináttu hennar er eitt
af því dýrmæta sem löng lífs-
ganga hefur látið mér í té. Hug-
ur minn varðveitir áfram hlýja
rödd og notalega nærveru.
Þórður Tómasson, Skógum.
Hjartkær vinkona mín, Palla,
er látin allt of snöggt. Nýbúin
fyrir viku að fylgja systur sinni
sinn síðasta spöl. Það voru for-
réttindi að hafa átt hana að sem
vin.
Ég kom að Berjanesi sumarið
sem ég varð 16 ára, heimasæta
úr Vestmannaeyjum. Réð ég mig
sem kaupakonu til Ernu, dóttur
Pöllu, og Jóns, manns Ernu.
Palla sá um eldamennskuna og
aðstoðaði Ernu með börnin og
heimilið meðan Erna sinnti úti-
störfum og búi. Til marks um
kunnáttu Pöllu í matargerð þá
bjó hún til heimsins bestu
hrossabjúgu, kjötbollur og sól-
skinsköku og margt fleira.
Hugur hennar fór oft á undan
líkamanum eins og að tína 300-
500 fíflahausa úti á túni í fífla-
síróp síðasta sumar, 97 ára göm-
ul. Eins bjó hún til bestu sápur
sem til voru. Hjá þeim lærði ég,
dekurrófan úr Vestmannaeyjum,
að vinna og eignaðist ég sanna
vini þetta sumar.
Palla var fróð og vel lesin,
mikill fagurkeri á bókmenntir.
Það var fátt sem hún ekki vissi,
sagði vel frá og var hafsjór að
visku um allt sem sneri að fyrri
lifnaðarháttum bænda og búa-
liða. Hún kunni að vinna ullina
frá a til ö og hafði gaman af að
gefa það sem hún bjó til úr ull.
Var hún fengin til að sýna með
öðrum konum á landbúnaðar-
sýningunni á Selfossi 1978. Sat
hún þá við að kemba og spinna
ull í upphlut.
Mér veittist sá heiður að fara
með henni í fyrstu utanlands-
ferðina hennar er hún bað mig
að koma með sér í bændaferð
1977 til Írlands. Það var stór-
kostleg ferð. Í einu orði ævin-
týri, út í gegn, fyrir mig og hana
líka. Hún var hrókur alls fagn-
aðar. Brandarakerling sem átti
alltaf svar á reiðum höndum.
Mörgum árum og áratugum
seinna þegar við hittumst gátum
við rifjað upp ferðina og hlegið
og gantast saman og var unun
að hvað hún var minnug. En
þarna varð ekki aftur snúið, hún
fékk bakteríuna eins og hún
sagði sjálf og fór að ferðast á
fullorðinsárum. Alltaf hringdi
hún í mig og spurði hvort ég
hefði ekki áhuga á að koma og
slást í för með sér. Og þessar
bændaferðir, hún naut þeirra
fram í fingurgóma, myndaði
tengsl og vinskap við fólk alls
staðar. Eins og til dæmis á Ír-
landi og í Þýskalandi, og skrif-
aðist á við fólk.
Hún var sannur vinur, fag-
urkeri mikill á bókmenntir, nátt-
úruna, góðan mat og kunni þá
list að daðra eins og sönn hefð-
arkona kann þannig að bónda-
durgarnir vissu ekkert í hvorn
fótinn þeir ættu að stíga,
hringsnúandist í kringum sjálfa
sig og allir hlæjandi að brönd-
urum sem hægt var að skilja á
báða vegu og hún særði engan.
Það er komið að leiðarlokum
og þakka ég guði að leiðir okkar
lágu saman og að hafa átt hana
Pöllu mína að vinkonu. Drottinn
verndi sálu hennar og minning-
ar hennar lifa í hjörtum okkar.
Votta ég Ernu, Jóni, Guð-
mundi, Gunnhildi, Björgvini og
öðrum aðstandendum mína
dýpstu samúð.
Katrín G. Hilmarsdóttir
og fjölskylda.
Elsku langamma.
Mér þykir rosalega vænt
um þig og þú varst alltaf
svo góð og það var svo gam-
an að vera með þér í húsinu
þínu, fá ömmu-kleinur og
fara í berjamó með þér,
elsku amma.
Stundum söngst þú
þetta kvæði fyrir mig:
Bí bí og blaka,
álftirnar kvaka;
ég læt sem ég sofi,
en samt mun ég vaka.
(Sveinbjörn Egilsson)
Kveðja.
Langömmustrákurinn
þinn,
Sigurpáll Jónar.
MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. FEBRÚAR 2012
Það hafa verið harðir tímar á
Hólsfjöllum um það leyti er Bald-
ur Ingólfsson fæddist árið 1920 á
Víðirhóli. Fjölskyldan bjó einnig á
Grímsstöðum sem í dag er ein um-
talaðasta jörð landsins en var víst
ei svo á þeim tíma er foreldrar
Baldurs bjuggu þar. Ég vil minn-
ast Baldurs sem frábærs kennara
frá tímabili mínu í MR. Í MR á
þeim tíma voru margir ágætis
menn og konur, litríkir kennarar
og margbrotnir og var það hluti af
þroskaskeiði ungra manna og
kvenna að kynnast þessu ágæta
fólki og vinna úr þeim fróðleik sem
það hafði fram að færa. Mér gekk
alltaf ágætlega í tungumálum og
sérstaklega í þýzku þar sem ég
hafði hlotið þjálfun í því tungumáli
allt frá 12 ára aldri og kom sú
grunnþekking sér vel. Baldur út-
skýrði mjög vel og ætlaðist auðvit-
að til að menn skildu og virtu þann
grunn sem var verið að leggja og
að menn myndu hugsanlega skilja
það menningarstig sem hann var á
og fulltrúi fyrir.
Baldur hafði brotist áfram og
með dugnaði náð þangað sem
hann var. Þeim fer því miður
fækkandi í þjóðfélaginu sem geta
sýnt þann bakgrunn og þraut-
Baldur Ingólfsson
✝ Baldur Ingólfs-son fæddist á
Víðirhóli á Hóls-
fjöllum í Norður-
Þingeyjarsýslu 6.
maí 1920. Hann
andaðist á hjúkr-
unarheimilinu
Droplaugarstöðum
5. janúar 2012.
Útför Baldurs
var gerð frá Nes-
kirkju 16. janúar
2012.
seigju sem lífshlaup
Baldurs var. Eins og
gengur í Mennta-
skóla þá er oft tölu-
verður ærslagangur
og það kom þó nokk-
uð oft fyrir í
kennslustundum hjá
Baldri, eða „Bingo“
eins og hann var
nefndur til stytting-
ar á nafni hans, alla-
vega í þeim hópi sem
ég var í. Þegar litið er tilbaka þá
má líta á slík ærsli sem leitun og
eðlilegan vanþroska ungra
manna, sem ekki sökkva sér djúpt
í heimspekilegar hugsanir um
hvaðan menn koma og hvaða bak-
grunn þeir hafa. En það sem situr
alltaf sterkast eftir í minningu er
einlægni Baldurs og dugnaður.
Oft á tíðum í dag eru menn, sem
stunda „glamúrlifnað“ og alls
kyns umslátt og fjárglæfra, gerðir
að hetjum í fjölmiðlum og síðan
dreifist sá átrúnaður út í þjóðfé-
lagið svo ég tali ekki um ósköpin
sem gellur í sífellu frá Hollywood
og allt eitrar og drepur. Baldur
var hreinn og beinn og ég held að
hann hefði aldrei skilið orðið
„glamúr", hvað þá orðið „gor-
djöss“ þrátt fyrir áratuga reynslu
hans sem skjalaþýðandi. Yfir-
borðsmennska og sýndarmennska
var ekki hans deild. Tók Baldur
mig oft tali á förnum vegi áratug-
um eftir að MR-göngu minni lauk
og alltaf gott að viðhalda kunn-
ingsskapnum og miðla fróðleik og
upplifun í lífinu.
Genginn er afbragðs maður og
votta ég öllum hans aðstandend-
um samúð og þakka jafnframt fyr-
ir viðkynninguna.
Friðrik Ásmundsson
Brekkan.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem hafa sýnt
okkur samúð og hlýju vegna andláts og
útfarar ástkærrar móður minnar, tengda-
móður og ömmu,
ÓLAFAR HALLDÓRU PÉTURSDÓTTUR
kennara,
sem lést þriðjudaginn 10. janúar.
Starfsfólki 1. hæðar í Sóltúni færum við
sérstakar þakkir fyrir framúrskarandi umönnun og hlýju í öllum
samskiptum.
Magnea Gunnarsdóttir, Arnar Þorri Arnljótsson,
Eyþór Arnarsson,
Lóa Bryndís Arnarsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
SIGRÍÐAR GÍSLADÓTTUR,
Hofsstöðum,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Holtsbúðar, Vífilsstöðum.
Sigrún Sveinbjarnardóttir, Jón Ögmundsson,
Kristín Sveinbjarnardóttir, Gylfi Matthíasson,
Jóhannes Steingrímsson,
Jóhannes Sveinbjörnsson, Sigríður Soffía Böðvarsdóttir,
Áslaug Sveinbjarnardóttir, Sveinn A. Sæland,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem hafa
sýnt fjölskyldunni samúð og hlýhug vegna
fráfalls ástkærs eiginmanns míns
GUÐMUNDAR GÍSLASONAR,
Efstaleiti 12,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir sendi ég starfsfólki á deild
2D á Sóltúni.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Erna Adolphsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærrar eiginkonu, móður, tengdamóður,
systur, frænku og ömmu,
KRISTÍNAR SIGRÍÐAR
KLEMENZDÓTTUR,
Brekku,
Svarfaðardal.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki Heimahlynningarinnar
á Akureyri og Heilsugæslustöðvarinnar á Dalvík fyrir einstaka
umhyggju.
Gunnar Jónsson,
Guðrún Þóra Gunnarsdóttir,
Sigurlaug Anna Gunnarsdóttir,
Steinunn Elva Gunnarsdóttir,
Klemenz Bjarki Gunnarsson, Margrét Víkingsdóttir,
Guðrún Elín Klemenzdóttir,
Sigurður Marinósson,
Halldór Ingi Ásgeirsson,
Elín Inga Halldórsdóttir,
Kristín Kolka, Þorsteinn Jakob, Úlfhildur Embla,
Þuríður Oddný, Gunnar Logi og Valgerður Freyja.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkæru systkinanna
RAGNARS SIGURBJÖRNS STEFÁNSSONAR
rakara,
Undirhlíð 3, Akureyri
og
MAGNEU HRANNAR STEFÁNSDÓTTUR
kennara,
Austurgerði 5, Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki krabbameinsdeildar
Landspítalans og Heimahlynningar á Akureyri.
Fyrir hönd aðstandenda,
Salbjörg J. Thorarensen,
Jón Höskuldsson.
✝
Hjartans þakkir til þeirra fjölmörgu sem hafa
sýnt fjölskyldunni samúð, hlýhug og kærleik
vegna fráfalls elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
RAGNHILDAR RAGNARSDÓTTUR
kaupmanns,
Vatnsnesvegi 29,
Keflavík,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja þriðjudaginn 3. janúar.
Sérstakar þakkir og kveðjur til lækna og starfsfólks á
Heilbrigðisstofnun Suðurnesja.
Ragnar Jón Skúlason, Bryndís Þorsteinsdóttir,
Selma Skúladóttir, Matthías Sigurðsson,
Jórunn D. Skúladóttir, Árni Már Árnason,
Elsa Ína Skúladóttir, Guðni Birgisson,
Kristinn Skúlason, Drífa Daníelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
auðsýndu samúð og vinarhug við andlát og
útför okkar ástkæra sambýlismanns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
STEINDÓRS HJARTARSONAR,
Langholtsvegi 12,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarfólki sem
annaðist hann í veikindum hans, fyrir góða umönnun.
Andrea Ágústa Halldórsdóttir,
Sigurður Steindórsson, Sigurlína Eiríksdóttir,
Berglind Steindórsdóttir,Óskar Thorberg Traustason,
Hjörtur Steindórsson,
Ágúst Steindórsson, Sigríður Schram,
Eydís Steindórsdóttir, Björn Lárusson,
barnabörn og barnabarnabörn.