Morgunblaðið - 20.02.2012, Blaðsíða 11

DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 20. FEBRÚAR 2012
Morgunblaðið/Kristinn
Rithöfundur Guðmundur Andri
Thorsson.
Í samstarfi við Borgarbókasafn
Reykjavíkur og Gerðubergssafn mun
Guðmundur Andri fjalla um nýjustu
skáldsögu sína Valeyrarvalsinn sem
kom út 2011. Þar er sagt frá lífinu í
einu af þessum þorpum þar sem allt
virðist fara fram fyrir opnum tjöldum
en ýmislegt er samt sem áður dulið,
jafnvel þaggað niður og bælt eða ein-
faldlega grafið djúpt í fortíðinni. Frá-
sagnirnar af fólkinu í þorpinu eru
eins fjölbreytilegar og fólkið sjálft.
Guðmundur Andri Thorsson fædd-
ist í Reykjavík 31. desember 1957.
Hann lauk BA-prófi í íslensku og bók-
menntafræði frá Háskóla Íslands
1983 og nam til cand. mag.-prófs í ís-
lenskum bókmenntum við sama
skóla 1983-1985.
Bókakaffi Guðmundar Andra verð-
ur nú á miðvikudag 22. febrúar kl. 20.
Í bókakaffinu er spjallað um bækur af
ýmsu tagi á léttum nótum á meðan
gestir kaffihússins njóta veitinga í
notalegu andrúmslofti. Markmiðið er
að kynna áhugaverðar bókmenntir og
ræða um þær á óformlegan hátt svo
og að sýna fjölbreytileika íslenskra
bókmennta og sagnamennsku.
Endilega …
… verið með
á bókakaffi
Bókarkápa Valeyrarvalsinn.
La dolce vita Lífið er yndislegt þegar hægt er að njóta drykksins Spritz í
Limone við Gardavatnið og borða góðan mat eins og þau gerðu öll.
eftir gönguna hjá Gardavatninu
dvöldum við viku í viðbót á Ítalíu, í
annað skiptið í Toscana en í hitt
skiptið í Sorrento. Þetta eru stelpu-
ferðirnar okkar og við njótum þess að
vera saman. Ég dvaldi í Nice í sumar
í sex vikur og Rósa kom þangað til
mín. Þar gengum við meðal annars
fram á ævagamla matsölu í heima-
húsi og húsmóðirin eldaði ofan í okk-
ur dásamlegan mat. Við eltumst við
slíkt, en förum helst ekki inn á túr-
istastaði.“
Tasmaníukona fyrirmynd
Þær systur segja skipta miklu að
geta talað tungumál heimafólks þeg-
ar þær dvelja á Ítalíu eða í Frakk-
landi. „Það hjálpar til dæmis mikið að
geta spurt hvort pastað sé heimagert
og fleira í þeim dúr á veitingastöðum,
því við „gúrme“-kerlingarnar viljum
ekki fá eitthvað að borða og drekka
sem er ekki „alvöru“,“ segir Rósa
sem fór á sitt fyrsta ítölskunám-
skeiðið hjá Mími árið 1997. „Þá varð
ekkert aftur snúið með tungumála-
áhugann og tveimur árum síðar fór
ég fyrst í málaskóla til Ítalíu og hef
farið nokkrum sinnum í skóla út síð-
an. Hér heima get ég ekkert bætt við
mig nema með því að fara í ítölsku í
Háskóla Íslands. Til þess þarf stúd-
entspróf, sem ég er ekki með, svo ég
er núna í MH til að verða mér úti um
slíkt próf. Þá get ég skellt mér í há-
skólann. Ég var fertug þegar ég fór
fyrst til Ítalíu í málaskóla og þar
kynntist ég 55 ára konu frá Tasmaníu
sem var með mér í skólanum en hún
hafði selt bílinn sinn og hætt í
vinnunni til að komast í ævintýri lífs
síns. Hún dvaldi fjóra mánuði á Ítalíu
og kunni ekki einu sinni að segja já á
ítölsku þegar hún mætti á svæðið.
Þessi kona varð mín fyrirmynd og
sannarlega hvatning, og ég setti mér
tíu ára markmið: Þegar ég yrði fimm-
tug ætlaði ég að dvelja í hálft ár á
Ítalíu. Reyndar setti hrunið strik í
reikninginn en ég var samt í þrjá
mánuði í draumalandinu árið sem ég
fagnaði afmælinu,“ segir Rósa.
Ilmurinn og hljómurinn
Linda segist hafa fallið alveg
óvart fyrir Frakklandi. „Ég fór í
fyrsta skipti til Frakklands árið 2000
og var í tíu daga. Mér gekk illa að
panta mér hvítvín og þurfti að biðja
aðra ferðamenn að hjálpa mér og það
fannst mér ekki nógu gott. Ég varð
strax rosalega hrifin af landinu og
vildi koma þangað aftur og var ákveð-
in í að læra málið til að geta notið
þess betur að vera þarna. Ég fór á
mitt fyrsta frönskunámskeið hér
heima tveimur árum síðar og kenn-
arinn fór með okkur nemendurna til
Provence. Þá kom Rósa með mér og
það var fyrsta ferðin okkar saman.
Ég varð mjög heilluð af þessu svæði
og fór strax í ágúst sama ár í mála-
skóla þangað. Um leið og ég kem út
úr lestinni í Suður-Frakklandi er til-
finningin mjög sérstök; ilmurinn,
hljómurinn í tungumálinu, hljóðin í
dýrunum, allt heillar mig,“ segir
Linda. Hún fór líka á matreiðslunám-
skeið í Suður-Frakklandi og segir
það hafa verið á topp tíu-listanum yfir
það sem hún hefur gert í lífinu. „Það
var mikil upplifun. Við vorum á
dásamlegum stað úti í sveit. Ég hef
verið mest í sex vikur í einu í Frakk-
landi, en ég væri alveg til í að vera
þar lengur í einu. Hver veit nema ég
geri það í framtíðinni.“ Myndabækur
þeirra eru á www.blurb.com (leita
undir nöfnum þeirra systra).
Spritzarar Gönguhópurinn káti og brosmildi á góðri stundu á Vindeyjum
sem eru hluti af Sikiley. Þau kunna vel við að ganga í veðurblíðu.
Ljósmynd/Linda Hansen
Á toppnum Hér eru þær systur Linda og Rósa alsælar á toppi eyjunnar
Vulcano sem er ein af Vindeyjunum en þær gengu um þær í fyrrasumar.
Ljósmynd/Linda Hansen
Göngugarpar Hér sést á eftir hluta hópsins sem tilheyrir Spritzurum þegar
þau voru í gönguferð um nágrenni Gardavatns á Ítalíu árið 2010.
G l æ s i b æ | Á l f h e i m u m 7 4 | 1 0 4 R e y k j a v í k | Þ j ó n u s t a á l a n d s b y g g ð i n n i | S í m i 5 6 8 6 8 8 0 | w w w. h e y r n a r t æ k n i . i s
Bókaðu tíma í fría heyrnarmælingu í síma 568 6880
og fáðu Intiga til prufu í vikutíma
Intiga eru ofurnett heyrnartæki og hönnuð með það fyrir augum að gera aðlögun að notkun
heyrnartækja eins auðvelda og hægt er. Hljóðvinnslan er einstaklega mjúk og talmál verður
skýrara en þú hefur áður upplifað.
Með Intiga verður minna mál að heyra betur í öllum aðstæðum!
*Í flokki bak við eyra heyrnartækja
sem búa yfir þráðlausri tækni og hljóðstreymingu
Heyrnartækni kynnir ...
Minnstu heyrnartæki í heimi*