Morgunblaðið - 24.07.2012, Síða 22
22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. JÚLÍ 2012
✝ KristrúnGuðnadóttir
fæddist á Ux-
ahrygg á Rang-
árvöllum 8. nóv-
ember 1920. Hún
lést á Droplaug-
arstöðum að
morgni mánudags-
ins 16. júlí.
Foreldrar henn-
ar voru Guðni
Magnússon frá
Hrauk í Vestur-Landeyjum f.
12. nóvember 1889, d. 28. sept-
ember 1978 og Rósa Andr-
ésdóttir frá Hemlu í Vestur-
Landeyjum f. 19. mars 1890 d.
28. janúar 1983. Systkini Krist-
rúnar voru Jón bóndi í Götu
(1918-1991), Andrés stór-
kaupmaður í Reykjavík (1919-
2008) og Magnea Guðbjörg ljós-
móðir í Vänersborg í Svíþjóð (f.
1922). Uppeldissystir þeirra
systkina var Gerður Stefanía
Elimarsdóttir síðar bóndi í
Hólmum (f. 1937), en auk henn-
ar ólust upp í Hólmum um ára-
bil Kristín Jóhannesdóttir (f.
1928) og Valgarður Sigurðsson
(f. 1943).
Tveggja ára gömul fluttist
meðal annars hjá Vegagerð
ríkisins, Vélasjóði ríkisins og
síðast hjá Tryggingastofnun
ríkisins þar sem hann var aðal-
gjaldkeri.
Kristrún og Hörður bjuggu í
Reykjavík fyrst á Hringbraut
en síðan alla tíð á Fornhaga 11.
Síðast bjó Kristrún á Droplaug-
arstöðum í tæp tvö ár. Þau
eignuðust fjögur börn og eru
þau: 1) Guðni, líffræðingur og
myndlistarmaður, f. 15. desem-
ber 1950, kvæntur Helgu Harð-
arson enskukennara, f. 16.
ágúst 1957. Þau eiga dæturnar
Elvu, f. 1984, og Lilju, f. 1986.
2) Grétar Hrafn, dýralæknir, f.
22. desember 1953, kvæntur
Sigurlínu Magnúsdóttur ensku-
kennara, f. 2. september 1954.
Þau eiga börnin: Styrmi, f.
1982, og Björk, f. 1985. Kona
Styrmis er Berglind Elíasdótt-
ir, f. 1988, og eiga þau dótt-
urina Sölku Sif, f. 2011. 3)
Sverrir, læknir, f. 17. maí 1958,
var kvæntur Salbjörgu Ósk-
arsdóttur íslenskufræðingi, f.
31. júlí 1960, en hún lést 24.
september 2008. Dætur: Arn-
heiður Gróa Björnsdóttir, f.
1996, og Kristrún, f. 2004. 4)
Sólrún Harðardóttir námsefn-
ishöfundur, f. 29. júní 1964, gift
Skúla Skúlasyni líffræðingi, f.
11. nóvember 1958.
Útför Kristrúnar fer fram
frá Neskirkju í dag, 24. júlí
2012, og hefst athöfnin kl. 15.
Kristrún að Hólm-
um í Austur-
Landeyjum með
fjölskyldu sinni.
Þar ólst hún upp
við sveitastörf og
sinnti bæði úti- og
inniverkum. Sem
ung kona fór hún
til Reykjavíkur og
vann á saumastofu
Andrésar Andr-
éssonar klæðskera
sem var móðurbróðir hennar.
Síðan vann hún í eldhúsi Far-
sóttarheimilisins undir styrkri
stjórn Maríu Maack. Kristrún
vann um áratugaskeið við ræst-
ingar í Melaskóla. Aðalstarf
Kristrúnar var þó húsmóð-
urstarfið.
Kristrún giftist 8. júlí 1950
Herði Guðmundssyni skrif-
stofumanni úr Reykjavík. Hann
var fæddur 15. september 1922,
en lést 19. september 2003.
Hann var sonur Halldóru Sig-
urjónsdóttur saumakonu frá
Hreiðri í Holtum, f. 19. ágúst
1894, d. 20. nóvember 1973, og
Guðmundar Péturssonar nudd-
læknis, f. 24. maí 1873, d. 18.
febrúar 1944. Hörður vann
Tengdamóðir mín, Kristrún
Guðnadóttir, er gengin á vit feðra
sinna eftir langa og góða jarðvist.
Við þessi tímamót renna margar
myndir í gegnum huga minn,
myndir sem sýna þessa gæðakonu
við ýmsar athafnir, alltaf glaða og
alltaf þakkláta fyrir það sem lífið
bauð henni upp á. Mig langar til að
draga fram nokkrar þeirra hér.
Fyrsta mynd: Feimin ung kona
í heimsókn hjá tengdó í fyrsta
sinn, blóðrjóð í framan, hikstandi
upp orðum svo lágt að enginn
heyrði í henni. Kristrún sat aðeins
utan við sjónmál og skoðaði þessa
stelpu sem fangað hafði hug og
hjarta sonar númer tvö. Hún sagði
ekki margt, Hörður sá um sam-
skiptin. Sonurinn lá uppi í sófa og
hjálpaði lítið til við samræðurnar
og heimasætan, Sólrún, sat jafn
feimin og unga konan og gjóaði á
hana augunum. Unga konan var
vegin og metin og stóðst skoðun.
Önnur mynd: Kristrún í elt-
ingaleik við barnabörnin, Styrmi
og Björk, fyrir utan sumarbústað-
inn, þá komin undir sjötugt og fór
létt með það, gaf þeim ekkert eftir
og hafði gaman af.
Þriðja mynd: Kristrún stand-
andi í dyragættinni á „Höllinni“,
brosandi og ánægð á svipinn að
fylgjast með því sem fram fór fyrir
utan. Augnabliki síðar var kallað
inn í kaffi og pönnsur ásamt öllu
hinu á kaffihlaðborðinu.
Þriðja mynd: Kristrún í essinu
sínu með alla ungana sína í mat.
Hún vissi fátt betra en að hafa
börn og barnabörn í kringum sig,
naut sín best í mömmu- og ömmu-
hlutverkinu.
Fjórða mynd: Amma Rúna og
Björk að setja niður kartöflur eða
að koma kjagandi neðan úr kart-
öflugarði með fullar fötur af ný-
uppteknum kartöflum, skælbros-
andi og ánægðar með
uppskeruna.
Fimmta mynd: Lopapeysur,
sokkar og vettlingar í löngum
bunum sem ylja á köldum vetr-
arkvöldum eða inn til fjalla þegar
sól lækkar á lofti.
Sjötta mynd: Kristrún með
hrífu í hönd eða á fjórum fótum við
trjáplöntun í Rjóðri. Hún hafði
yndi af sveitadvölinni og féll aldrei
verk úr hendi.
Sjöunda mynd: Steik á pallin-
um á „Höllinni“ og Kristrún að
njóta sólarinnar með prjónana
sína. Það voru alltaf einhverjar
hendur sem þurftu vettlinga eða
fætur sem gátu notað sokkana.
Áttunda mynd: Kristrún í dag-
vistuninni á Vitatorgi, brosandi og
enn með handavinnuna sína.
Níunda mynd: Kristrún í stóln-
um sínum í skotinu á Droplaug-
arstöðum, enn brosandi við gest-
um, handavinnan enn innar
seilingar en minna tekið í hana en
áður.
Fleiri myndum verður ekki
raðað á blað að sinni. Allar hinar
geymi ég með sjálfri mér, þær
verða dregnar fram úr hugskotinu
og skoðaðar reglulega. Ég vil
þakka tengdamóður minni, þess-
ari öðlingskonu, samfylgdina öll
þau mörgu og góðu ár sem við höf-
um þekkst.
Blessuð sé minning hennar.
Sigurlína Magnúsdóttir.
Góðmennska, jákvæði og lífs-
kraftur er það fyrsta sem leitar á
hugann þegar ég minnist Krist-
rúnar tengdamóður minnar. Líf
hennar er okkur hinum sem
kennslustund í þessum efnum.
Góðmennska Kristrúnar átti sér
rætur í hógværð og lítillæti sem
einkenndi allt hennar fas. Hún
höndlaði þessi grunnverðmæti
lífsins vel og vissi í hjarta sínu að
maður sem er hógvær og lítillátur
er einnig sá sem sér og höndlar
hið stóra og getur gefið öðrum
mest. Samræður okkar Kristrún-
ar við eldhúsborðið á Fornhaga 11
snérust oft um tilgang lífsins út
frá þessum lífsgildum hennar.
Þegar aldurinn færðist yfir og
kraftur þvarr sagði hún gjarnan:
„Lítið var en lokið er.“ Í fyrstu
virðist svona yfirlýsing vera kald-
hæðin, en af látbragði Kristrúnar
mátti strax greina að hér bjó
miklu meira undir. Setningin var
nefnilega sögð með líkamlegri
reisn og látbragði þess sem veit
hvað hann er að segja, látbragði
leiðtoga sem maður ber umsvifa-
laust virðingu fyrir. Ef gengið var
á hana kom í ljós að þetta „litla“
var að hafa alist upp og lært að
verða manneskja á íslensku
sveitaheimili í stórbrotinni nátt-
úru; koma undir sig fótunum með
litlum efnum í höfuðborg nýstofn-
aðs lýðveldis, njóta samvista með
vel innrættum, lífsglöðum og list-
fengum pilti úr Reykjavík, eignast
og ala með natni upp með honum
fjögur yndisleg börn, kenna þeim
að elska annað fólk og náttúruna;
vera stolt af framlagi sínu og sinna
til samfélagsins og veita barna-
börnum og barnabarnabarni mik-
ilvægt veganesti með væntum-
þykju og góðum ráðum. Þessu til
viðbótar átti hún gefandi sam-
skipti við marga góða vini utan og
innan stórfjölskyldunnar. „Já, lítið
var en lokið er“ sagði Kristrún
með reisn og tilfinningu. Með orð-
unum „en lokið er“ fólst sátt henn-
ar og þakklæti að verkefni lífsins
höfðu tekist. Og þakklætið óx með
árunum. Kristrún sá hlutina í
heild; hugsaði áður en hún fram-
kvæmdi, vandaði sig og lagði sig
alla fram í verkefnum sínum, og
hafði siðferðisþrek og gáfur til að
meta og skilja framlag sitt og ár-
angur með meðvituðum hætti og
beita þeirri þekkingu á veru-
leikann í víðum skilningi. Þetta
auðnast ekki öllum – og líklega
fáum – með jafnskýrum hætti. Af
þessu getum við öll lært.
Samfélagsleg sýn Kristrúnar
einkenndist af sömu gildum og
mótuðu verk hennar og ekki þyrfti
að efast um farsæld samfélags
sem legði slíka sýn til grundvallar.
Þar mundi ríkja sú góða menning
að fólk vissi hvað það væri að gera,
vandaði sig og gleddist yfir góðum
árangri. Við erum öll stór í smæð
okkar en galdurinn er að vita það
og haga lífi sínu í samræmi við
það. Það tókst Kristrúnu. Ég gekk
ætíð betri maður af hennar fundi.
Á efri árum byggðu Kristrún
og Hörður sér lítinn bústað í sunn-
lenskri náttúru sem ól þau bæði
og nefndu hann Höll sumarlands-
ins. Þar áttu þau góðar stundir.
Allur búskapur þeirra hjóna í víðri
merkingu var með sönnu skap-
andi og raunveruleg fyrirmynd
þjóðar sem vill vera sjálfstæð,
hafa sterkar rætur og bera falleg-
an ávöxt. Blessuð sé minning
Kristrúnar Guðnadóttur.
Skúli Skúlason.
Elsku amma Rúna
Lífið er skrýtið núna. Ég trúi
því varla ennþá að þú sért búin að
kveðja, svo snögglega gerðist það.
Þú kláraðir þetta síðasta verk þitt
hér eins og öll önnur, af röggsemi,
sjálfstæði og án þess að nokkur
þyrfti að hafa fyrir þér. Svoleiðis
vildirðu hafa það og er ég mjög
ánægð í hjartanu að vita að þú
skulir nú vera komin á betri stað.
Ég man hvað var mikið sumar
og gleði hjá okkur síðast þegar ég
kom í heimsókn til þín, enda uppá-
haldstíminn okkar – bjart allan
sólarhringinn. Við töluðum um allt
milli himins og jarðar og kvödd-
umst svo vel eins og alltaf. Þú
hafðir nefnilega svo raunsæja og
fallega sýn á lífið, eitt af því fjöl-
marga sem ég hef lært af þér,
elsku amma mín. Þú kenndir mér
svo ótal margt, um lífið í sveitinni í
gamla daga, hvernig á að rækta
kartöflur, hver raunveruleg lífsins
gildi eru og svo miklu meira eitt-
hvað annað en „Hundarnir á hin-
um bæjunum“! Að því mun ég búa
alla ævi.
Við erum einstaklega heppin og
þakklát fyrir að hafa fengið að
njóta þess að hafa þig hjá okkur
svona lengi, amma mín. Ég á
minningakistu, og við öll, sem við
munum opna og miðla við hvert
tækifæri til þess að halda minn-
ingu þinni á lofti. Sérstaklega mun
ég gæta þess að Salka Sif fái að
heyra sögur og skoða myndir af
ömmu Rúnu og afa Herði.
Þú varst svo sterk og hraust
alla þína tíð. Að geta farið í þúfna-
hlaup komin á áttræðisaldur er
eitthvað sem ég tek mér til fyr-
irmyndar og ætla að geta líka. Þú
varst líka alltaf að og þó þú værir á
fullu í garðinum, galdraðir þú
samt á einhvern hátt líka ávallt
fram veisluborð í kaffinu og á
kvöldin með kökum og bestu
pönnsum í heimi.
Takk fyrir að vera svona ynd-
islega góð amma. Ég bið að heilsa
afa, ég veit að það hafa verið mikl-
ir fagnaðarfundir þegar þið hitt-
ust aftur. Kysstu hann, knúsaðu
og kitlaðu frá mér.
Guð blessi þig, elsku amma
mín.
Þín sonardóttir,
Björk.
Kristrún
Guðnadóttir
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Hermann Jónasson
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ANNA G. HALLSDÓTTIR
frá Gríshóli,
Efstasundi 94,
Reykjavík,
sem lést á Hjúkrunarheimilinu Skjóli laugar-
daginn 14. júlí, verður jarðsungin frá Áskirkju í
Reykjavík miðvikudaginn 25. júlí kl. 13.00.
Þorbjörg Kristvinsdóttir, Bjarni B. Sveinsson,
Höskuldur Kristvinsson, Barbara J. Kristvinsson,
Hallur Kristvinsson, Sigrún Einarsdóttir,
Katla Kristvinsdóttir, Jóhann Thoroddsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
LÁRUS KRISTJÁNSSON
húsasmíðameistari,
Dvalarheimili aldraðra, Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
lést fimmtudaginn 19. júlí.
Útförin fer fram frá Landakirkju, Vestmanna-
eyjum, laugardaginn 28. júlí kl. 14.00.
Ólafur Einar Lárusson, Emma H. Sigurgeirsdóttir,
Kristín Auður Lárusdóttir, Jónas Kristinn Eggertsson,
Hrönn Lárusdóttir, Bergur Elíasson,
Elín Lárusdóttir, Ómar Jóhannsson,
Iðunn Lárusdóttir, Óðinn Ari Guðmundsson,
Lára Kristjana Lárusdóttir, Bjarki Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
Anna Guðjónsdóttir
frá Núpi í Fljótshlíð,
Bólstaðarhlíð 41,
andaðist á Landspítalanum mánudaginn
23. júlí.
Útförin verður auglýst síðar.
Guðrún Pétursdóttir, Kristján Aðalsteinsson,
Guðjón Örn Pétursson, Ágústa Sumarliðadóttir,
Hólmfríður Pétursdóttir, Ólafur M. Óskarsson,
Guðbjörg Pétursdóttir, Ólafur Ragnarsson,
Karítas Pétursdóttir, Símon Sigurpálsson,
Dóra Pétursdóttir, Jón Á. Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær föðursystir okkar,
HELGA ÓLAFÍA JÓHANNSDÓTTIR
frá Seyðisfirði,
lést mánudaginn 9. júlí á Hjúkrunarheimilinu
Eir.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Ólafía Þ. Stefánsdóttir,
Nína Waldmann,
Auður J. Stefánsdóttir,
Jóhann Stefánsson,
Stefán Þór Stefánsson,
Guðrún Íris Þórsdóttir,
Baldvin Þórsson
og fjölskyldur. ✝
Ástkær bróðir okkar og mágur,
JÓSEF HELGI HELGASON,
Gyðufelli 6,
Reykjavík,
lést á Landspítala, Hringbraut, aðfaranótt
sunnudagsins 22. júlí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Sigríður Bryndís Helgadóttir, Ólafur Steinþórsson,
Hrönn Bartosh Helgadóttir,
Einar Helgason,
Kristrún Helgadóttir, Jóhann Pétur Margeirsson.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, dóttir og amma,
JÓHANNA SVANLAUG
SIGURVINSDÓTTIR,
Upphæðum 7,
Sólheimum,
lést á Kvennadeild Landspítalans
föstudaginn 20. júlí.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 27. júlí kl. 13.00.
Þorvaldur Kjartansson,
Kjartan Þorvaldsson, Sólborg Gígja Guðmundsdóttir,
Jóhanna Þorvaldsdóttir, Baldvin Ingi Gíslason,
Kristjana Vilborg Þorvaldsd., Magni Freyr Guðmundsson,
Hrafn Theódór Þorvaldsson, Erna Elísabet Óskarsdóttir,
Jóhanna Karlsdóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur bróðir okkar,
GUÐMUNDUR THEODÓRSSON
frá Bjarmalandi í Öxarfirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga
sunnudaginn 22. júlí.
Þorbjörg Theodórsdóttir,
Gunnlaugur Theodórsson,
Halldóra Theodórsdóttir,
Guðný Anna Theodórsdóttir.