Helgafell - 01.04.1943, Qupperneq 14

Og, sjá! Það fólk, sem áður ók í mjöll
með útvarp sitt og skíði og datt um fjöll,
að þinghúsinu hópast upp úr eitt,
og ætlar fótgangandi suður á Völl.
En skrykkjótt leggur skarinn heiman að,
og skrúðgöngunni seinkar enn við það,
að enginn maður virðist vita neitt
með vissu, hvenær leggja skuli af stað.
En þetta er árleg áætlunarferð,
hin eina, sem er þeim til heiðurs gerð,
sem öðrum fremur fæddist þennan dag
og frelsi voru reyndist hlíf og sverð.
Og úr því tími er til þess hvort sem er,
þá tekur enginn maður nærri sér
að lengja svona sumarferðalag
sem svarar virðingunni, er honum ber.
Og æska landsins fylktu liði fer
á fund við kynslóð þá, sem horfin er.
Og gróin leiði leggjast undir fót,
en lítil krossmörk reyna að forða sér.
Því broshýr vaða bömin upp í hné
þau blóm, sem dauðinn lætur þeim í té,
sem hættir em að sækja svona mót.
Og, sjá! Þeir látnu draga sig í hlé!
Og þannig safnast saman hópur manns
einn sólskinsdag að leiði forsetans,
og hlýðir ræðu frá í fyrravor,
sem flutt er, eins og þá, í minning hans.
Og það er yfir öllum helgi og ró.
— En erfiðlega gengur mörgum þó
að þræða í anda óskabarnsins spor,
sem aðeins sínu landi vann og dó.