Kjarninn - 21.08.2014, Qupperneq 14

03/04 ÞjóðmáL
Íslendingar vilja líka út
Þriðji hópurinn sem myndi vilja losna með peningana sína
frá Íslandi er Íslendingar. Þar ber fyrst að nefna lífeyrissjóði
landsins, sem hafa ekki mátt fjárfesta erlendis í tæp sex ár
þrátt fyrir að þurfa að binda 120-130 milljarða króna í ávaxt-
andi fjárfestingu árlega. Þetta hefur skilað því að sjóðirnir
eru nánast búnir að kaupa allt sem þeir geta á skulda- og
hlutabréfamarkaði og eru orðnir verulega stórtækir á
fasteignamarkaði líka. Það stefnir í óefni með lífeyrissjóðina
ef ekki finnst lausn á ástandi þeirra, eins og rakið er betur
annars staðar í þessari umfjöllun.
En íslensk fyrirtæki vilja líka koma peningum út. Það
vilja einstaklingar líka, af ýmsum ástæðum, enda mun fleiri
fjárfestingartækifæri og miklu meiri stöðugleiki á flest-
öllum öðrum mörkuðum í hinum vestræna heimi. AGS metur
umfang þess fjár í eigu innlendra aðila sem myndi leita út
úr hagkerfinu við afnám hafta a bilinu
357-804 milljarða króna. Það þýðir að
ef höft yrðu afnumin í dag myndu,
samkvæmt spá AGS, á bilinu 1.500-1.900
milljarðar króna flæða út úr íslenska
hagkerfinu. Gjaldeyrisforði Seðlabanka
Íslands, sem er að stóru leyti fenginn
að láni, nemur 502 milljörðum króna.
Því er ljóst að Ísland gæti aldrei borgað
öllum þessum aðilum í gjaldeyri ef
þeir vildu út úr hagkerfinu. Og þjóðin
er ekki að safna meiri gjaldeyri þessa
dagana. Vöruskiptajöfnuður fyrstu sjö mánuði ársins var nei-
kvæður um ellefu milljarða króna. Það þýðir að Íslendingar
eyddu töluvert meira af gjaldeyri en þeir öfluðu á tímabilinu.
risavaxið úrlausnarvefni
Þetta er því risavaxið mál og hefur verið á oddinum, að
minnsta kosti bak við tjöldin, í stjórnmálum síðustu misseri.
Mörg fyrirtæki með alþjóðlega starfsemi hafa ítrekað sagt að
höftin geri starfsemi þeirra á Íslandi mjög erfiða og jafnvel