Kjarninn - 21.08.2014, Qupperneq 23

02/02 ÞjóðmáL
fara til noregs og koma aldrei aftur
Frá árinu 2008 hafa vel á fimmta hundruð íslenskir hjúkr-
unarfræðingar fengið leyfi til að starfa í Noregi, en þangað
hefur straumurinn legið að mestu. Í samtali við RÚV í febrú-
ar síðastliðnum sagði Ólafur G. Skúlason, formaður Félags ís-
lenskra hjúkrunarfræðinga, að markaðurinn í Noregi virtist
botnlaus og gæti auðveldlega gleypt hjúkrunarfræðistéttina
hér á landi alla. Ástæður þessa flótta eru auðvitað fyrst og
fremst vegna þær að launin eru miklu, miklu, miklu hærri í
Noregi, og víðar í Skandinavíu, en hér. Auk þess spilar inn
í að vinnuaðstæður eru í flestum tilfellum miklu betri og
álagið og mönnun stofnana allt önnur.
Ástandið innan læknastéttarinnar er ekkert skárra. Það er
í raun enn alvarlegra. Fyrr í þessum mánuði sagði Þorbjörn
Jónsson, formaður Læknafélags Íslands, frá því í samtali við
RÚV að nýliðun lækna væri ekki nálægt því að anna lækna-
þörf Íslendinga. Helmingi fleiri læknar myndu auk þess fara
á eftirlaun á næstu fimm árum en fimm árin á undan. Flestir
helstu sérfræðilæknar þjóðarinnar eru að fara á eftirlaun
á allra næstu árum og ekki virðist hægt að manna þær
stöður á ný. Nýútskrifaðir læknar, og þeir sem eru erlendis í
sérfræðinámi, virðast ekki hafa neinn áhuga á því að starfa
hérlendis. Ástæðurnar eru nákvæmlega þær sömu og hjá
hjúkrunarfræðingum: hér eru mun lægri laun, verra starfs-
umhverfi og miklu meira álag.
er Ísland velferðarríki?
Samhliða eru Íslendingar að eldast hratt og álagið á heil-
brigðiskerfið mun aukast enn frekar á allra næstu árum
vegna þessa. Eldra fólk glímir enda við fleiri heilbrigðiskvilla
en það yngra. Viðbrögðin við þessu ástandi hafa fyrst og
síðast verið þau að auka kostnaðarþátttöku sjúklinga. Þegar
horft er til þeirra vandamála sem Ísland stendur frammi fyrir
í lífeyrissjóðamálum sínum er ljóst að slíkt mun ekki ganga
til lengdar ef Ísland vill stæra sig áfram af því að bjóða upp á
velferðarkerfi fyrir alla, ekki bara þá sem eiga peninga.
„Nýútskrifaðir
læknar, og þeir
sem eru erlendis
í sérfræðinámi,
virðast ekki hafa
neinn áhuga
á því að starfa
hérlendis.“