SunnudagsMogginn - 12.08.2012, Qupperneq 17

12. ágúst 2012 17
Hljómsveitin Brimkló fagnar íhaust fjörutíu ára afmæli og afþví tilefni kom út tvöfaldursafndiskur með vinsælustu
lögum sveitarinnar og uppáhaldslögum
hjómsveitarmanna í bland. Brimkló var
brautryðjandi í amerískri sveitatónlist,
kántrí, á sínum tíma, fyrsta hljómsveitin
sem spilaði slíka tónlist að segja eingöngu
og kom Íslendingum á bragðið sem sjá má
á fjölda hljómsveita sem leika slíka tónlist í
dag.
Brimkló varð til haustið 1972 þegar þeir
Birgir Hrafnsson gítarleikari og trommu-
leikarinn Sigurður Karlsson hættu í Æv-
intýri til að stofna Svanfríði og félagar
þeirra, Björgvin Halldórsson, Arnar Sig-
urbjörnsson og Sigurjón Sighvatsson,
ákváðu að stofna nýja hljómsveit með nýju
nafni. Þeir fengu til liðs við sig þá Ragnar
Sigurjónsson trommuleikara og Hannes
Jón Hannesson og fengu Brimklóarnafnið
frá Árna Johnsen. Sveitin kom fyrst fram í
nóvember sama ár, varð fljótlega með vin-
sælustu hljómsveitum landsins og hefur
haldið þeim sessi að segja upp frá því, þótt
þeir félagar hafi tekið sér spilahlé eftir því
sem annir við annað kröfðust.
Nóg til af fínum lögum
Það er af nógu af taka þegar litið er yfir
fjörutíu ára ævi vinsællar hljómsveitar og
þó að á diskunum tveimur sem getið er
séu 44 lög, þar af eitt nýtt, segir Björgvin
Halldórsson að diskarnir hefðu eins getað
orðið þrír eða fjórir. „Brimkló hljóðritaði
ein sjötíu lög og því nóg til af fínum lög-
um. Við ákváðum þó að láta þetta duga,
settum alla hittarana, en létum líka fylgja
lög sem okkur fannst að mættu ekki
gleymast. Það var líka mikilvægt að segja
söguna, og í pakkanum er 48 síðna bækl-
ingur þar sem hún er rakin, sagt frá því
hver spilaði hvað, myndir birtar frá ferl-
inum og textar við lögin á diskunum,“
segir Björgvin og bætir við að það sé for-
vitnilegt í sjálfu sér að Íslendingar séu enn
að gefa út geisladiska og að sú útgáfa gangi
eins vel og raun ber vitni: „Við erum að
verða síðustu móhíkanarnir í geisla-
diskaútgáfu, þetta er að verða búið. Það er
líka eins og með dansleikina, dansleikir
heyra bráðum sögunni til og sveitaböllin
eru búin, nú spila menn bara á tónleikum.
Það er allt svo hverfult, maður er búinn að
sjá svo stórar breytingar á þessum árum,“
segir hann hugsi en bætir svo við: „Það er
nú samt svo að þegar ég horfi og hlusta á
það sem er í gangi, hlusta á það sem unga
fólkið er að gera þá er það alveg eins og í
the seventies, alveg eins og við vorum að
gera, gítarar og hár og allt í moll, ný end-
urvinnsla. Ég get því sett mig á háan hest
og sagt: Þetta sannar það, þetta var besta
músíkin,“ segir hann og hlær.
Það má taka undir það því blúsgrunnað
sýruskotið rokk á við það sem var í háveg-
um á áttunda áratugnum, og í hávegum í
dag, en Brimkló fór þó dálítið aðra leið,
því félagarnir tóku þá ákvörðun að feta sig
út í kántrítónlist. Þannig músík kynntust
… síðan eru liðin mörg ár
Fertugsafmælis
Brimklóar er minnst
með viðhafnarútgfáfu
um þessar mundir.
Björgvin Halldórsson
rifjar upp árin með
Brimkló.
Árni Matthíasson arnim@mbl.is
Björgvin Halldórsson eyðir æ meiri tíma í hljóðverinu og þá helst í Tónaljósi í Hafnarfirði þar sem áður var Hljóðriti.
Morgunblaðið/Eggert