Morgunblaðið - 20.11.2012, Blaðsíða 19

19
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. NÓVEMBER 2012
Listaverk Þau voru mörg listaverkin í samspili lita, ljóss og vatns sem urðu til á sundmóti í Ásvallalaug í Hafnarfirði um nýliðna helgi. Hér syndir Ásdís B. Guðnadóttir, Sundfélagi Hafnarfjarðar.
Árni Sæberg
Við þær aðstæður
sem nú eru í stjórn-
málum og samfélaginu
almennt nægir ekki
að boða breytingar og
betri tíma. Stjórn-
málaflokkar og stjórn-
málamenn verða sjálf-
ir að vera sú breyting,
endurvinna það traust
sem glatast hefur og
hafa hugrekki til að
fara nýjar leiðir og
innleiða ný vinnubrögð.
Allt þetta getur Sjálfstæðis-
flokkurinn gert og á að gera. Með
því að gefa aldrei eftir í barátt-
unni fyrir hagsmunum fólksins í
landinu getur Sjálfstæðisflokkur-
inn náð góðum árangri í vor.
Sóknarfærin eru hugsjónir hans
og það brýna erindi sem þær eiga
við þjóðina nákvæmlega núna.
Brýnasta verkefni vetrarins er að
tryggja að kjósendur viti nákvæm-
lega hvað muni breytast þegar
Sjálfstæðisflokkurinn tekur við
stjórn landsmála.
Grunnstefið er skýrt. Frelsi
með ábyrgð á að ráða för; hið op-
inbera þarf að minnka umsvif sín
og kostnað; ólíkir hópar og stéttir
þurfa að vinna saman og almenn-
ingi og atvinnulífi á að treysta fyr-
ir eigin ákvörðunum, lífi og fram-
tíð. Það á fyrir kosningar að
kynna tímasettan verkefnalista
fyrir næsta kjörtímabil. Þannig
eiga kjósendur að vita hvernig og
hvenær verður tekið af alvöru á
skuldavanda heimilanna; hvenær
og hvernig skattar verða lækk-
aðir; hvenær og hvernig óþarfa
verkefni ríkisins verða lögð af og
hvenær og hvernig almenningi og
atvinnulífi verður á ný veitt frelsi
til að nýta þau tækifæri sem hér
eru.
Þjóðin á betra skilið
Þau verkefni sem bíða íslensks
samfélags hafa sjaldan verið
brýnni en nú. Ekkert stjórnmála-
afl getur tekist á við þessi verk-
efni betur en Sjálfstæðisflokkur-
inn. En til þess þarf hann
afgerandi umboð
þjóðarinnar. Umboð
sem fæst ekki aðeins
vegna þess að núver-
andi ríkisstjórn leysir
verkefnin illa, heldur
vegna þess að al-
menningur treystir
því að Sjálfstæðis-
flokkurinn muni leysa
þau betur en aðrir.
Þrátt fyrir að
næstu mánuðir muni
einkennast af um-
ræðu um augljósan
vanmátt ríkisstjórnarinnar, þá er
viðfangsefnið mun stærra en ár-
angursleysi hennar. Viðfangsefnið
er framtíð þessa lands og fólksins
sem hér býr. Hið almenna van-
traust í garð allra stjórnmála-
flokka gerir það að verkum að
þeir verða fyrst og fremst að
sannfæra kjósendur um eigið
ágæti og getu.
Það gerum við, sem í Sjálfstæð-
isflokknum störfum, best með því
að vera sú breyting sem við boð-
um. Við horfumst í augu við
breytt samfélag og bregðumst við
með því að gera allt sem í okkar
valdi stendur til að tryggja að al-
mannahagsmunir séu ofar öllu í
uppbyggilegri, sanngjarnari og
betri stjórnmálum. Í eigin flokks-
starfi vinnum við eins, þar sem
lýðræðisleg umræða, samvinna og
aðkoma sem flestra er virt.
Samfélagið þarfnast slíkra
breytinga. Breytinga, þar sem
fólkið í landinu fær svigrúm til að
nýta tækifærin. Sömu tækifæri
bíða Sjálfstæðisflokksins sjálfs, ef
hann verður breytingin sem hann
boðar og endurspeglar eigin hug-
sjónir í öllum sínum áherslum,
lausnum og starfi. Þannig nær öll
þjóðin árangri.
Eftir Hönnu Birnu
Kristjánsdóttur
» „Það á fyrir
kosningar að
kynna tímasettan
verkefnalista fyrir
næsta kjörtímabil.“
Hanna Birna
Kristjánsdóttir
Höfundur er borgarfulltrúi.
Verum breytingin
sem við boðum
Nýverið birti einn af frambæri-
legri frambjóðendum Sjálfstæðis-
flokksins, Sigríður Andersen,
grein undir fyrirsögninni
„Jóhönnulánin“ (http://www.sigrid-
urandersen.is/site/?p=713). Sigríð-
ur bendir réttilega á þá hryggi-
legu staðreynd að þegar öllum
mátti ljóst vera að framundan
væri djúp verðleiðrétting á fast-
eignum og gengi krónunnar með
tilheyrandi verðbólguskoti um
mitt ár 2008 greip þáverandi fé-
lagsmálaráðherra, Jóhanna Sig-
urðardóttir, til þess að auðvelda
grunlausum að steypa sér í
skuldafen hjá Íbúðalánasjóði. Því
miður eru hins vegar fleiri sorg-
legar hliðar á inngripum stjórn-
málamanna á fjármálamarkaði
sem byggjast á „einföldum
kosningaskilaboðum“ sem sneydd
eru allri grunnhugsun. Ef vaxta-
og húsaleigubætur
gætu gengið upp í
hagfræðilegum skiln-
ingi væri full ástæða
til að taka upp
Nóbelsverðlaun í
greininni og veita þau
fyrstu til Íslands.
Hér á landi er rek-
in hávaxtastefna sem
ætlað hefur verið það
vafasama hlutverk að
halda aftur af kaup-
gleði almennings. Til
að milda þá þenslu-
skerðingu dælir hins
vegar ríkið um þriðj-
ungi vaxtakostnaðar heimilanna
aftur til baka! Eftir sitja fyrir-
tækin í landinu með háa vaxta-
byrði sem heldur aftur af atvinnu-
uppbyggingu. Til að fjármagna
vaxtabæturnar gefur ríkið svo út
skuldabréf sem aftur eykur eftir-
spurn eftir fjármagni sem einnig
stuðlar að hærra vaxtastigi. Önnur
vaxtahringekja fáránleikans eru
s.k. húsaleigubætur. Eins og flest-
um ætti að vera ljóst ræðst húsa-
leiga af framboði og eftirspurn
auk vaxtastigs. Húsaleigubætur
gera ekkert annað en að valda
aukinni eftirspurn í húsnæði og
þar með hækkun á húsaleigu. Af-
leiðingin er að hinar rangnefndu
„bætur“ renna til leigusala en ekki
leigutaka eins og að
var stefnt. Góður
ásetningur stjórn-
málamanna er ekki
einungis til ófarnaðar
fyrir þá sem njóta
eiga því vaxtahring-
ekjurnar eru jafn-
framt hrikalegur
kostnaður fyrir skatt-
greiðendur.
Eins og margoft
hefur verið bent á er
Íbúðalánasjóður eins
og sjálfsmorðs-
sprengjuvesti á ís-
lensku efnahagslífi. Sjóðurinn er
afleitur valkostur fyrir lántak-
endur, með hæstu raunvexti á
byggðu bóli og því algerlega
óskiljanlegt hvers vegna starfsem-
inni er haldið áfram. Þrátt fyrir
vaxtaokrið hafa skattgreiðendur
einnig þurft að leggja sjóðnum nú
þegar til meðgjöf sem nemur and-
virði útrásarhallarinnar Hörpu og
furðuhljótt hefur verið um. Nú
virðist hins vegar vanta vel á ann-
að hundrað milljarða til að sjóð-
urinn geti staðið í skilum. Með-
virkir stjórnmálamenn allra flokka
virðast ætla að taka á því vanda-
máli af svipaðri festu og skulda-
vanda Orkuveitunnar á sínum
tíma og gott ef sumir myndu ekki
bara vilja að sjóðurinn borgaði út
arð til eiganda síns sem n.k. lýta-
aðgerð á ríkisreikningnum að ekki
sé nú minnst á þá hugmynd að
hinn gjaldþrota sjóður geti greitt
úr skuldavanda heimilanna!
Stundum er sagt að Íslendingar
þurfi ráðamenn með kjark og þor
til að taka á aðsteðjandi vanda.
Engar slíkar forsendur þarf til að
taka á vanda Íbúðalánasjóðs, ein-
ungis lítilsháttar skynsemi. Loka
þarf sjóðnum í núverandi mynd
með því að setja hann í hefð-
bundna slitameðferð eins og gert
var með föllnu bankana. Nægt
framboð er af lánsfé á almennum
markaði auk þess sem ESA hefur
nú þegar úrskurðað að núverandi
rekstur sé skýrt samkeppnisbrot á
fjármálamarkaði og að endur-
greiða þyrfti frekari ríkisaðstoð
við sjóðinn.
Eftir Arnar
Sigurðsson
»Eins og margoft hef-
ur verið bent á er
Íbúðalánasjóður eins og
sjálfsmorðssprengju-
vesti á íslensku efna-
hagslífi.
Arnar
Sigurðsson
Höfundur starfar á fjármálamarkaði.
Vaxtahringekjur
Fjárhæð nýrra íbúðalána eftir lánveitendum
15
12
9
6
3
0
milljarðar króna
Íbúðalánasjóður, almenn lán
Íbúðalánasjóður, önnur lán
Innlánsstofnanir
Lífeyrissjóðir
Heimild: Íbúðalánasjóður, Seðlabanki Íslands
2006 2007 2008 2009 2010 2011