Morgunblaðið - Sunnudagur - 09.12.2012, Blaðsíða 49

9.12. 2012 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 49
„Sameining prestakalla gegnum tíðina hef-
ur ekki bara komið til af niðurskurði, heldur
líka vegna bættra samgangna og fækkunar
fólks í sumum sóknum og fjölgunar í öðrum.
Endurskoðun á prestaköllum er þannig lagað
séð eilífðarverkefni. Hins vegar getum við
ekki hugsað þannig að hvert prestakall þurfi
að vera með svo og svo marga íbúa, það er
ekki raunhæft. Margar kirkjur eru í sumum
sóknum úti á landi og það getur tekið mikinn
tíma að sinna þeim enda þótt sóknarbörnin
séu kannski ekki mörg. Taka verður mið af
aðstæðum í þessum efnum og meta hvað er
best fyrir viðkomandi byggð. Sameining
prestakalla má ekki bitna á þjónustu kirkj-
unnar.“
Margir hafa átt bágt eftir efnahagshrunið
fyrir rúmum fjórum árum. Merkja prestar að
land sé að rísa?
„Að sumu leyti. Að öðru leyti ekki. Ég er
nýflutt frá Vestfjörðum þar sem kreppa hef-
ur verið í tuttugu ár. Hrunið snerti hið dag-
lega líf fólks fyrir vestan ekki mikið fyrst um
sinn, kannski er það fyrst núna að ná þangað.
Það sem veldur mér mestum áhyggjum í
þessu sambandi er að svo virðist að ekki
gangi sama yfir alla. Mér finnst sorglegt að
horfa upp á harðduglegt fólk missa húsin sín,
af því það getur ekki staðið skil á lánum, á
sama tíma og maður heyrir fréttir af mjög
háum afskriftum hjá betur stæðu fólki. Ég
heyri að þetta misbýður réttlætiskennd fólks.
Eins og ég kom inn á áðan, þá er hugs-
unarhátturinn algjört lykilatriði þegar kemur
að því að vinna okkur út úr kreppunni. Lífs-
afstaðan. Við verðum að treysta því að við
göngum á Guðs vegum og að frelsarinn gangi
með okkur lífsveginn og bendi okkur á leiðir
til þess að takast á við erfiðleika. Treysti
maður því hvílir maður á mjög traustum
grunni sem léttir manni lífið. Þetta hef ég
upplifað í mínu eigin lífi. Horfum inn á við í
stað þess að hafa stöðugar áhyggjur af því
sem er út á við!“
Ekki má sofna á verðinum
Jafnréttismál hafa verið í brennidepli í haust.
Illa virðist ganga að eyða kynbundnum
launamun og rannsókn bendir til þess að
konur njóti ekki nægilegrar virðingar meðal
ungmenna. Hver er þín tilfinning fyrir stöðu
jafnréttismála á Íslandi?
„Það er með jafnréttismál eins og annað í
þessu lífi, aldrei má sofna á verðinum. Ég
heyrði á dögunum að beinkröm væri komin
aftur á Íslandi, eins kíghósti. Maður hélt að
þetta tilheyrði fortíðinni. Greinilega ekki.
Eflaust höfum við haldið á einhverjum
tímapunkti að við værum búin að ná full-
komnu jafnrétti á Íslandi og vissulega hafa
konur mun meiri tækifæri og réttindi hér en
víðast hvar í heiminum. Fyrir það ber að
þakka en sofnum samt ekki á verðinum.
Það er því miður ennþá þannig að þegar
konur kvarta undan einhverju er minna
mark tekið á því en þegar karlar kvarta.
Um það þekki ég nýleg dæmi. Meðan svo er
er jafnrétti ekki náð.
Og hvers vegna þurfum við jafnrétti? Það
er vegna þess að allar manneskjur, karlar
sem konur, eiga að búa við jöfn réttindi og
tækifæri í þessu lífi. Annað er óásætt-
anlegt.“
Er jafnvel bakslag núna?
„Já, það er bakslag. Í þeim efnum er ekk-
ert síður við okkur konur að sakast en karla.
Ég viðurkenni til dæmis að ég hef ekki alltaf
haldið vöku minni nægilega vel sjálf, mögu-
lega vegna þess að ég er ekki mikil bar-
áttukona í eðli mínu. Mér er ljóst að með
framkomu minni, bæði sem þriðja konan til
að vígjast til prests hér á landi og fyrsta
konan til að gegna embætti biskups, get ég
haft áhrif á aðrar konur, ekki síst ungar
konur og stúlkur. Verið fyrirmynd og hjálp-
að þeim að fá nýjar hugmyndir um sjálfar
sig og framtíðina.
Mitt mottó er að vera eins og ég er og
ganga ekki fram í ótta. Ég er ekki í vörn,
heldur sókn. Það ættu allar konur að vera.
Konur og karlar horfa ekki alltaf sömu aug-
um á hlutina og það breytir óhjákvæmilega
stofnun eða fyrirtæki þegar kona kemst þar
til æðstu valda. Ég get ekki lagt mat á hvort
það er betra eða verra að kona sé við stjórn-
völinn. Það er bara öðruvísi. Þetta byggi ég
ekki á rannsóknum heldur minni eigin til-
finningu. Það geri ég raunar yfirleitt í mínu
lífi enda trúi ég því statt og stöðugt að heil-
agur andi leiði mig.“ Morgunblaðið/Kristinn
*Mín skoðun er sú að þetta fyrirkomulag sé gott,meirihluti þessarar þjóðar er í þjóðkirkjunni ogmeirihluti hennar er kristinn. Fólkið sem talar mest
fyrir aðskilnaði ríkis og kirkju er ekki fólk í öðrum
trúfélögum, heldur fólk sem stendur utan trúfélaga.
lan hringinn
nktar Icelandair
á eldsneytisáfyllingu miðað við 40 lítra tank. Það eru um 7.500 punktar á ári hjá meðalnotanda.
Sæktu um lykil núna á ob.is
i til viðbótar við aðra afslætti eða önnur viðskiptakjör. Nánar á ob.is.
nig er hægt að tengja lykilinn Viðskiptakorti Olís og safna Vildarpunktum. Punktasöfnun er 1,5% af upphæð.