Morgunblaðið - 07.05.2013, Qupperneq 24

24 UMRÆÐAN
Bréf til blaðsins
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. MAÍ 2013
KORTIÐ GILDIRTIL
31. maí 2013
– MEIRA FYRIR ÁSKRIFENDUR
MOGGAKLÚBBURINN
FÁÐU ÞÉR ÁSKRIFT Á MBL.IS/ASKRIFT
EÐA Í SÍMA 569 1100
Áskrifendur Morgunblaðsins eru sjálfkrafa meðlimir í Moggaklúbbnum og njóta ýmissa fríðinda og tilboða.
Hægt er að fylgjast með hvað er í boði hverju sinni á moggaklubburinn.is og fá tilboðin send í tölvupósti með því að skrá sig á póstlistann.
Hafðu samband í síma 569 1100 eða askrift@mbl.is hafi Moggaklúbbskortið ekki borist þér.
Verkið ÓTTA eftir Ásgeir Helga
Magnússon, Hjördísi Lilju Örnólfsdóttur
og Unni Elísabetu Gunnarsdóttur er
einnig hluti af kvöldinu en verkið
er kraftmikið og hrífandi.
www.id.is
MOGGAKLÚBBURINN
TILBOÐ Á SÝNINGAR
ÍSLENSKA DANSFLOKKSINS
ÁWALKINGMAD
EFTIR JOHAN INGER
Í BORGARLEIKHÚSINU
Gildir á sýningar út maí gegn framvísun Moggaklúbbs-
kortsins í miðasölu Borgarleikhússins.
Miðasala í síma 568 8000 fyrir áskrifendur.
OOOO
OOOO
Almennt verð: 3.900 kr.
Moggaklúbbsverð: 2.500 kr.
„...eitt af þessum verkum sem
færa áhorfandann fram á sætis-
brúnina í hlátri og gráti og skilur
hugann eftir á fleygiferð.“
VIÐSKIPTABLAÐIÐ
„Falleg og skemmtileg sýning.“
FRÉTTABLAÐIÐ
Við verðum öll að vera álitin jöfn
gagnvart lögunum; „réttlæti“ verð-
ur að vera við lýði, fyrst „jafnrétti“
fyrirfinnst hvergi. Fólk var þó
„jafnt“ við fæðingu, allt jafn illa
statt, annað mál með erfðirnar og
uppeldið – sem hvarvetna virðist
hafa misfarist meira eða minna,
miðað við „aldamótakynslóðina“
(1900) sem blessunarlega blés þó
afkvæmunum sínum bjartsýnis-
anda í brjóst, þrátt fyrir allt harð-
ræðið.
Unga fólkið í dag viðhefur ekki
sömu kurteisissiðina og manni voru
kenndir í æsku af afkomendum
téðrar kynslóðar, enda allt orðið
gjörbreytt.
Eiginlega ber okkur gamlingj-
unum að vorkenna krakkagreyj-
unum nútildags – þroskastandi allt-
of snemma, með yfirgengilegt óhóf
upplýsinga tiltækt á alnetinu – þar
sem allskyns óeðli veður uppi.
„Dauðasyndirnar sjö“, segja
sumir. „Öfund“ er ein þeirra, man
ég rétt og „rógburður“ ætti vita-
skuld einnig að vera á þeim lista –
en fyrirbærin bæði knýja suma
vesalinga til að ausa úr skálum reiði
sinnar á blogginu og víðar.
„Ekki klúka yfir lyklaborði þínu
eða snjallsíma og pikka inn allt sem
kemur upp í hugann þá og þá
stundina“, kvað spakvitur maður
eitt sinn í leigubílnum.
„Hyggilegra er að handskrifa
fyrst það sem þér dettur í hug – og
sofa svo á því, svona einn eða tvo
sólarhringa, jafnvel lengur – og
hika svo ekki við að strika yfir allt
sem gæti sært einhvern að óþörfu.
Gaman líka að sjá hvað setningar
geta breyst mikið, ef skipt er um
orð, eða þeim skotið inn til áherslu-
breytingar eða skýringar.“
Tölvan – og þá ekki hvað síst hið
hrikalega öfluga tölvukerfi Morg-
unblaðsins – er til að hreinrita, eða
í rauninni „að setja“ það sem á að
vera búið að prófarkalesa áður.
Eigum við ekki öll að vera ábyrg
fyrir því sem við sendum inn á al-
netið? Og eiga ekki að gilda um það
sömu reglur og ríkja varðandi
prentaða fjölmiðla?
PÁLL PÁLMAR
DANÍELSSON,
leigubílstjóri.
Réttlæti verður
ævinlega að ríkja
Frá Páli Pálmari Daníelssyni
Nú liggur fyrir að
51% þeirra sem kusu
til Alþings hefur verð-
launað þá tvo flokka
sem hvað mest þvæld-
ust fyrir lýðræð-
isumbótum á nýliðnu
þingi í kjölfar hruns-
ins. Þessir sömu flokk-
ar voru trúir sínum í
hagsmunagæslunni og
stóðu leynt og ljóst
gegn nýjum auðlinda-
ákvæðum í stjórnarskrárdrögum.
Á móti var stjórnarflokkunum
refsað harðlega fyrir að hafa ekki
haft ráðrúm til að fara út í öll horn til
að þrífa upp ósómann. Þetta var
harðari refsing en þeir áttu skilið því
margt var mjög vel gert við erfiðar
aðstæður. Þanþol kjósenda sem vildu
nýja von var hins vegar á þrotum.
Við þessi umskipti hræðist ég
mest að sá árangur og sú viðhorfs-
breyting sem hefur orðið í umhverf-
ismálum verði að engu höfð, nú verði
gengið til verka líkt og fyrir hrun og
að hernaður gegn landinu nái nýjum
hæðum. Stóriðjublindan er ekki
læknuð.
Þegar haft er í huga að kosning-
arnar snérust mikið um skuldavanda
og afkomu heimila er sárt til þess að
hugsa að því fólki sem hefur staðið í
eldlínunni fyrir Hagsmunasamtök
heimilana og stofnaði sérstakan
flokk til að koma þeim málum til
betri vegar hafi ekki tekist að koma
fulltrúum á þing. Útfærslur þeirra í
þessum málaflokki og stefnuskrá að
öðru leyti var vandlega unnið. Ég
átta mig hins vegar ekki alveg á því
hvað vakti fyrir öðrum nýjum fram-
boðum sem komu í kjöl-
farið með svipaðar
áherslur. Hvað um það,
víða er gott fólk og at-
kvæði greidd þeim sem
ekki náðu þingsætum
eru ekki dauð. Þetta
voru skoðanir 21.522
kjósenda. Fólkið sem
meinti eitthvað með
þessu brölti, bæði kjós-
endur og frambjóð-
endur, er ekki dautt
heldur og mun vænt-
anlega berjast áfram.
Samt von
Það vill nú svo skemmtilega til að
gott fólk er að finna í öllum flokkum
og í röðum kjósenda. Í Sjálfstæðis-
og Framsóknarflokknum er meira
að segja til fólk sem aðhyllist nátt-
úruvernd og skynsamlega nýtingu
auðlinda með sjálfbæra þróun að
leiðarljósi. Þá liggur fyrir, sam-
kvæmt nýlegum könnunum, að mik-
ill meirihluti þjóðarinnar er mótfall-
inn frekari uppbyggingu stóriðju.
Hættan liggur hins vegar í því að
einstök byggðarlög sjái sér hag í
slíkum framkvæmdum og að at-
kvæðaveiðar hefjist. Ef þessir flokk-
ar voga sér að standa fyrir fram-
kæmdum sem hafa í för með sér
stórfelld óafturkræf náttúruspjöll
verður allt brjálað. Ég tel að slík
áform verði með einhverjum hætti
brotin á bak aftur. Skilningur á verð-
mætum náttúrunnar er orðinn slík-
ur.
Vonbrigði
Eftir Snorra
Sigurjónsson
Snorri
Sigurjónsson
» Stóriðjublindan er
ekki læknuð.
Höfundur er lögreglufulltrúi.
Tíðar lokanir á
Fjarðarheiði sem
hafa hvað eftir annað
komist í fréttirnar
vekja spurningar um
hvort heppilegra sé
fyrir þingmenn
Norðausturkjör-
dæmis að leggja
meiri áherslu á und-
irbúningsrannsóknir
á jarðgangagerð milli
Egilsstaða og Seyð-
isfjarðar en að halda uppi tilefn-
islausum árásum á samgöngumál
Húnvetninga og Skagfirðinga
með þingsályktunartillögunni um
að leiða alla umferðina á hring-
veginum fram hjá Blönduósi og
Varmahlíð. Með ferjunni hafa
fiskflutningarnir frá Seyðisfirði
til nágrannalandanna aukist svo
mikið að vegurinn á Fjarðarheiði
þolir ekki þungaflutningana sem
eru alltof miklir. Á heiðinni upp-
fyllir vegurinn sem er í 640 m
hæð ekki hertar öryggiskröfur.
Fyrir Seyðfirðinga sem fá vinnu í
álveri Alcoa er mikið öruggara að
flytja lögheimili sitt til Reyð-
arfjarðar vegna fárviðris á Fjarð-
arheiði og Fagradal. Vitað er að
sú fjárfesting sem lögð verður í
göng hér eystra og víðar skilar
sér mikið betur til þjóðarbúsins.
Annars heldur dæmið áfram og
stoppar hvergi ef oddvitar fortíð-
arinnar vilja frekar setja traust
sitt á samfelldan snjómokstur
sem hleypir kostnaðinum upp. Of
lengi hafa þingmenn Norðaust-
urkjördæmis gert allt til að af-
skræma allar staðreyndir um
slæmt ástand í sam-
göngumálum Seyð-
firðinga undir því
yfirskini að núver-
andi vegur á Fjarð-
arheiði lokist aðeins
í 2 klukkutíma á ári.
Fyrir kjördæma-
breytinguna sem
engu skilaði reyndu
fyrrverandi þing-
menn Norðurlands
eystra og vestra allt
til að afskræma allar
staðreyndir um
slæmt ástand í sam-
göngumálum Austurlands þegar
afgerandi meirihluti á Alþingi
samþykkti tillögu Arnbjargar
Sveindóttur í febrúar 1999 um
að næstu jarðgöng yrðu milli
Reyðarfjarðar og Fáskrúðs-
fjarðar. Í tíð ríkisstjórnar Jó-
hönnu Sigurðardóttur þáverandi
forsætisráðherra hefðu fyrrver-
andi þingmenn Norðaust-
urkjördæmis átt að svara því
hvort skárri kosturinn hefði ver-
ið að flýta undirbúningsrann-
sóknum á jarðgangagerð inn í
Mjóafjörð, undir Fjarðarheiði,
Gagnheiði eða sjá Seyðfirðinga
missa ferjuna um ókomin ár. Til
þess mátti Kristján Lárus þá-
verandi samgönguráðherra ekki
hugsa. Sjálfur taldi ráðherrann
heppilegra að frelsa Seyðfirð-
inga úr vítahring náttúruaflanna
með veggöngum undir Fjarð-
arheiði. Enn situr viðkomu-
staður Norrænu fastur í þessum
vítahring á meðan Steingrímur J
berst fyrir því að vegtollur á
hvert ökutæki fjármagni svika-
myllu Vaðlaheiðarganga án sýni-
legs árangurs. Tilgangurinn með
því er að afskrifa brýnustu sam-
göngurnar á Vestfjörðum, Mið-
Austurlandi og í Suðurkjördæmi
án þess að ráðherrann úr Þist-
ilfirði þurfi að taka ábyrgð á
mistökum sínum. Með hnútu-
köstum og útúrsnúningi svara
þingmenn fyrrverandi stjórn-
arflokka alltaf þegar þeir eru
spurðir að því hvers vegna Seyð-
firðingar voru sviptir allri lög-
gæslu af minnsta tilefni. Brott-
hvarf löggæslunnar frá
viðkomustað Norrænu sem
starfandi lögreglumenn á Egils-
stöðum gátu ákveðið þegar þeim
hentaði að Seyðfirðingum for-
spurðum er til háborinnar
skammar. Með því að reka hornin
í samgöngumál Seyðisfjarðar
verður enn auðveldara fyrir
drukkna ökumenn að fara eft-
irlitslaust út í umferðina án þess
að þeir þurfi að taka út refsingu
sína. Brottflutning löggæslunnar
upp í Egilsstaði hefði vel mátt
stöðva ef fyrrverandi bæj-
arstjórnir Seyðisfjarðar og allir
þingmenn Norðausturkjördæmis
hefðu strax risið upp og sett
hnefann í borðið með þeim skila-
boðum: hingað og ekki lengra.
Ekki vantaði skeytingarleysið
þegar þessir sömu landsbyggð-
arþingmenn voru spurðir að því
hvort sýslumannsembætti Norð-
ur-Múlasýslu væri á villigötum
og hefði talið ódýrara að þegja
yfir þessu svikabrigsli gagnvart
Seyðfirðingum sem hafa verið
einangraðir vikum saman og geta
ekki af þessum sökum treyst á
innanlandsflugið. Ríkisstjórn Jó-
hönnu Sigurðardóttur fyrrver-
andi forsætisráðherra sem á
mörgum spurningum ósvarað við-
urkenndi í viðtölum að brýnt
væri að ráðast í jarðgöng á Vest-
fjörðum og Mið-Austurlandi áður
en tími Vaðlaheiðarganga kæmi.
Verra er að fráfarandi ríkisstjórn
skyldi berjast gegn tillögu Arn-
bjargar Sveinsdóttur til að votta
Seyðfirðingum sína dýpstu fyr-
irlitningu eftir að Alþingi sam-
þykkti fyrirhuguð Norðfjarð-
argöng 2009. Setjum göng til
Seyðisfjarðar strax inn á teikni-
borðið. Frelsum Seyðfirðinga úr
vítahring náttúruaflanna. Sam-
göngumál Seyðisfjarðar eiga að
hafa forgang á undan Vaðlaheið-
argöngum.
Seyðfirðingar einangraðir
Eftir Guðmund
Karl Jónsson » Vitað er að sú fjár-
festing sem lögð
verður í göng hér eystra
og víðar skilar sér mikið
betur til þjóðarbúsins.
Guðmundur Karl
Jónsson
Höfundur er farandverkamaður.
mbl.is
alltaf - allstaðar