Morgunblaðið - 04.03.2014, Síða 30

✝ Reynir War-ner Lord
fæddist 3.7. 1958
in Port Allegany,
Pennsylv-
ania.Hann lést 14.
febrúar s.l. á
Líknardeild Land-
spítalans í Kópa-
vogi. Foreldrar
hans voru Sólveig
Vilhelmína Vil-
bergs f. 17.12.
1927 og Hamilton Warner
Lord 13.08. 1931 þau skildu.
Þau eru bæði látin. Reynir
var elstur 4 systkina en al-
bróðir hans er Pálmi Hamil-
ton Lord f. 16. 08. 1960 maki
Lilja Hafdís Guðjónsdóttir
4.6. 1970, þau eiga 3 syni. a)
Kristófer Hamilton Lord f.
Grímsdóttir f. 7.2. 1958 .Börn
hennar eru. a) Vignir Daði
Valgeirsson f. 12.05. 1976, a)
Hákon Bragi Valgeirsson f.
19.6. 1980, a)Inga Jara Jóns-
dóttir f. 13.7. 1988. Reynir og
Hulda eignuðust ekki börn
saman. Hulda á 7 barnabörn
en Reynir reyndist þeim öll-
um mjög góður stjúpfaðir og
afi sem þau öll elskuðu og
dáðu. Reynir stundaði hin
ýmsu störf um ævina, m.a.
Gegndi hann herþjónustu í
USA til fjögurra ára, sjó-
mennsku, vann hjá Vatns-
veitu Reykjavíkur, við bústörf
föður síns í USA en síðustu ár
ævinnar vann hann hjá Ný-
herja sem söluráðgjafi stórra
hugbúnaðarlausna. Reynir
var mikils metinn alls staðar
þar sem hann vann og var
hann mikill tæknimaður á öll-
um sviðum,og tækniframfarir
áttu hug hans allann.
Útför Reynis fór fram í
kyrrþey frá Fossvogskapellu
föstudaginn 21. febrúar 2014
1.12. 1992 b ) Al-
exander Jóhann
Lord f. 13.6. 1995
c) Mikael Logi
Lord, f. 14.8.
2007; fyrir átti
Lilja soninn Arn-
ór Rafn Hrafns-
son 1.4. 1989.
Einnig átti Reynir
tvær hálfsystur
samfeðra búsettar
í USA og 3 stjúp-
systkini, einnig búsett í USA.
Fyrri kona Reynis (g) var
Ragna Margrét Gunn-
arsdóttir. Dóttir þeirra er
Alda María Lord f. 21.11.
1986 og sonur þeirra er
Reynir Warner Lord f. 18.4.
1990. Eftirlifandi eiginkona
Reynis er Hulda Dagrún
Reynir bróðir minn er dáinn.
Já hann var bróðir minn, besti
vinur minn og starfsfélagi. Og
núna er hann kominn til mömmu.
Ég veit að Reynir bróðir er að
horfa á mig núna og brosir. Ég
veit að honum líður vel þar sem
hann er núna. Þegar fólk talar um
eineggja tvíbura að það sé teng-
ing þar á milli þá vitum við Reynir
hvernig það er. Reynir var með
slíka tengingu til mín og ég til
hans. Það voru óteljandi skipti
sem við fundum á okkur að hinum
leið ekki vel.
Við ólumst upp í miðbænum að
mestu leyti og gerðum allt saman.
Við seldum Vísi, við veiddum fisk
niðri á höfn, smíðuðum kofa,
bjuggum til leikföng til að leika
okkur, kassabíla, boga o.fl. Við
áttum ekki verkfæri til að gera
flest af þessu en hann dó ekki
ráðalaus, fór í Völund, þar gat
hann fengið lánuð verkfæri til að
smíða og stundum fengum við
timbur. Hann var snillingur að
leysa málin. Þetta þótti okkur
gaman, við fengum oft pappa-
kassa frá fyrirtæki sem var á
horninu á götunni okkar, horninu
á Veghúsastíg og Klapparstíg,
þeir fluttu inn eitthvað stórt og
mikilvægt en seinna var þetta fyr-
irtæki að Nýherja. Fyrirtæki sem
Reynir bróðir minn var stoltur af
að vinna hjá.
Við þekktum Hverfisgötuna og
Laugaveginn frá Snorrabraut
niður á Lækjargötu, þetta var
okkar leiksvæði. Um vetur þegar
veðrið bauð ekki upp á að vera úti
sátum við oft og töldum upp versl-
anir frá Snorrabraut niður á
Lækjargötu, báðum megin í réttri
röð og með hjálp hvor annars gát-
um við þetta alveg.
Reynir var alveg einstakur.
Hann var vel liðinn í vinnu og
kappsamur við að gera sitt besta.
Hann var úrlausnargóður og vildi
alltaf vera með tæknina á hreinu.
Betri sölumann var ekki hægt að
finna.
Það er erfitt að sætta sig við að
þú sért farinn. Við ætluðum að lifa
jafnlengi og langamma okkar en
hún var 108 ára.
Elsku Reynir minn, þessi skrif
mín hér eru mér erfið og ég mun
sakna þín endalaust. Ég skal upp-
fylla það sem þú ætlaðir að gera
þannig að þú verður stoltur af en
tíminn var ekki með okkur að
klára það.
Upp, upp, mín sál og allt mitt geð,
upp mitt hjarta og rómur með,
hugur og tunga hjálpi til,
Herrans pínu ég minnast vil.
Ég elska þig mjög mikið. Ég
bið að heilsa mömmu.
Pálmi Hamilton Lord, Lilja
Hafdís Guðjónsdóttir og börn.
Árið er 2000 þegar Hulda Dag-
rún systir mín kynnir fyrir fjöl-
skyldunni nýjan vin sinn með
stolti og engin furða því þar var
kominn sjálfur Reynir Warner
Lord. Sá var fæddur í Ameríku af
íslenskri móður og amerískum
föður. Eftir skilnað fer móðirin
heim til Íslands með Reyni fimm
ára gamlan og Pálma bróður hans
tveggja ára. Hann stundar skóla-
nám sitt á Íslandi en dvelur á
sumrin hjá föður sínum í Amer-
íku. Árið 1976-81 er hann í amer-
íska sjóhernum en árin 1982-89
stundar hann sjó á íslenskum
skipum. Hann var í hernum á frið-
artímum en ýmislegt í fari hans
bar herþjónustunni vott. Reynir
var hár maður vexti og myndar-
legur á velli, með djúpa og karl-
mannlega rödd, dagfarsprúður og
framfærinn. Hann var samvisku-
samur og ábyrgur með allt það er
hann tók sér fyrir hendur og þó
ekki væri nema þess vegna var
hann vinsæll starfskraftur og
einnig fljótur að öðlast sess í fjöl-
skyldu okkar. Fas hans allt og tal-
að orð varð honum að vegsauka.
Um miðjan september 2002 er
svo komið að þeim Huldu þykir
ástæða til að gifta sig. Skyldi Ásta
systir okkar fá að spreyta sig á
þeim gjörningi, en hún er þá
starfandi sýslumaður í Ólafsfirði
og því til verksins bær. Ég fæ svo
það hlutverk að koma þeim norð-
ur til brúðkaups. Er þá gripið til
flugvélar minnar TF-REF, sem
lyftir okkur fimlega yfir fjöllin há
og norðlenskar heiðar uns lækka
verður flug vegna skýja sem
smátt og smátt lágu nær jörðu, og
neyddu okkur að síðustu til að
fljúga talsvert undir löglegum
hæðum yfir Ólafsfjarðarbæ og
þar til lendingar. Mér hefur hins
vegar aldrei leiðst að fljúga með
hætti mófuglanna og nú að auki í
skjóli yfirvaldsins, þess hins sama
og skömmu síðar ekur okkur upp í
skóg, setur þar upp embættis-
skrúðann og fremur sitt embætt-
isverk af fegurð og virðingu.
Sýndist mér vart mega á milli sjá
hvor systra minna nyti sín betur
við angan skógar og söngfugla
sem greinilega breyttu dagskrá
sinni til samræmingar þeirri fal-
legu athöfn sem þar fór fram.
Blómvönd höfðu þau vafið sér,
villtra blóma úr skóginum. Flugið
heim gekk vel, þrátt fyrir ský og
ókyrrð í lofti sem hinir nýkrýndu
elskendur fóru að mestu varhluta
af.
Reynir Lord hefur reynst
Huldu okkar vel, og börnum
hennar sem hann væri sjálfur fað-
ir þeirra. Hann vann virðing okk-
ar allra og verður því sárlega
saknað, því öllum er okkur ljóst að
þar fór hinn vænsti maður. Stærð
hans og styrkur varð okkur hvað
sýnilegastur eftir að mein hans
uppgötvast og þar með barátta
hans við krabbann sem svo marg-
ir mega lúta. Reynir sýndi fá-
dæma úthald, þrek og einbeittan
baráttuvilja meðan á hildarleik
hans stóð. Hann viðurkenndi aldr-
ei ósigur enda er það viturra
manna tal að sjaldan liggi skýr
skil millum sigurs og ósigurs. All-
tént tel ég að slíkum hermanni
hljóti að vera vel tekið á hans
næsta tilverusviði og hlakkar í
mér að eiga slíka þar að, þá minn
tími kemur.
Þakka ég nú forsjóninni fyrir
að fá að kynnast Reyni Lord og
votta aðstandendum samúð mína
og minnar fjölskyldu.
Maggnús Víkingur Grímsson.
Yndislegur mágur okkar og
svili, Reynir Warner Lord, er far-
inn á annað tilverustig eftir erfiða
baráttu við sjúkdóm sem bar
hann ofurliði. Fram á síðasta dag
ætlaði Reynir að sigrast á þessum
ófögnuði en varð að lúta í lægra
haldi fyrir honum. Reynir var
ótrúlegur í baráttu sinni við sjúk-
dóminn. Þegar hann fyrst fékk
niðurstöðu um að hann væri með
illkynja krabbamein var ekki ann-
að rætt en að hann yrði laus við
þennan skramba á næstu vikum.
Þetta var bara verkefni sem
þurfti að leysa. Baráttuna háði
hann af svo miklu æðruleysi og
viljaþreki að eftir var tekið. Í
veikindum hans kom líka best í
ljós, hversu stóran hlut, vinnan
hans átti í huga hans, því þrátt
fyrir að vera veikur heima eftir
lyfjagjafir eða geislameðferðir, þá
var hann alltaf að vinna og fram á
síðasta dag að reyna að sinna því
þó að af litlum mætti væri. Hann
ætlaði sér t.d. á ráðstefnu í
Bandaríkjunum 8. febrúar sl. á
vegum vinnunnar.
Reynir kom í stórfjölskyldu
okkar árið 2000 og í september
2002 fékk ég þann heiður að gefa
hann og systur mína saman í
hjónaband, þá starfandi sýslu-
maður á Ólafsfirði. Þessi dagur
rennur mér ekki úr minni, falleg-
ur og friðsæll. Magnús bróðir
okkar kom með þau fljúgandi frá
Reykjavík, á lítilli rellu norður
þangað sem athöfnin fór fram. Við
fengum afnot af fallegum trjá-
lundi, sem síðan hefur verið kall-
aður Jónslundur okkar í milli, og
Hulda og Reynir tíndu saman
blóm úr næsta nágrenni í brúð-
arvönd, sóleyjar, bláklukku og
birki. Öll umgjörð og athöfnin bar
þess merki að þar fór hreinskiptið
náttúrubarn, sem og þau bæði.
Síðan höfum við átt margar ynd-
islegar samverustundir, í golfi, á
systkinamótum og ferðalögum.
Reynir var „primus motor“ í golf-
mótum innan fjölskyldunnar og
kom af stað Víkingagolfmóti, sem
haldið hefur verið árlega undir
hans stjórn þar til á síðasta ári.
Hann var „primus motor“ þegar
að systkinamótum kom og hafði
jafnvel meiri áhuga en við systk-
inin að gera þau sem skemmtileg-
ust úr garði. Djúpur hlátur hans
kom manni alltaf í gott skap og
ávallt var keppikefli að hafa þau
hjónin með ef eitthvað stóð til í
fjölskyldunni. Við komum til með
að sakna þess sárt að hafa hann
ekki lengur með í göngu- eða hjó-
latúra um Hafnarfjörðinn eða á
öðrum samverustundum. Betri
fósturföður gat Inga Jara ekki
fengið og betri afa gátu barna-
börnin ekki fengið. Hann var afi
þeirra af lífi og sál.
Elsku Reynir. Við erum hand-
viss um að þú sért nú kominn í
Sumarlandið. Búið sé að laga
þumalinn þinn og þú farinn að
taka náttúrulífsmyndir þarna
efra. Við erum líka handviss um
að nú líði þér vel þar sem þú ert
laus úr fjötrum sjúkdómsins og
munir taka á móti okkur hinum
með þínum djúpa, skemmtilega
hlátri þegar við komum. Hvíl í
friði, elsku vinur.
Elsku hjartans Hulda, Vignir,
Hákon, Inga Jara, Alda, Reynir
junior og barnabörn. Okkar inni-
legustu samúðarkveðjur. Við biðj-
um almættið að styrkja ykkur í
sorginni.
Ásta og Sævar.
Elsku Reynir. Mikið ofsalega
sem það er sárt að hugsa til þeirr-
ar staðreyndar að þú sért farinn
frá okkur en þó er ég viss um það
að þú sért með okkur í anda. Þú
barðist eins og hetja og ætlaðir
þér að sigrast á þessum óvin fram
á síðustu stundu en því miður var
þér ætlað annað hlutverk.
Þú tókst mig að þér eins og ég
væri þín eigin dóttir, varst ynd-
islegur afi og er ég ævinlega
þakklát fyrir það. Ég gat alltaf
leitað til þín hvort sem það var
eitthvað til að gleðjast eða gráta
yfir og varst þú alltaf til staðar til
að hlusta og veita mér ráðlegg-
ingar sem ég varðveiti út mitt líf.
Manstu þegar þú reifst dollara
í sundur og gafst mér annan
helminginn og ætlaðir að eiga
hinn? Þú sagðir mér að ef við
myndum alltaf eiga hvort sinn
helminginn þá ættum við alltaf
pening og nú hefur þú tekið þinn
helming með þér yfir móðuna
miklu.
Þú elskaðir að taka myndir og
lifir nú í gegnum þær og eru þær
því ómetanlegar.
Mér finnst viðeigandi að láta
fylgja hér með texta úr laginu
Kveðja eftir Bubba Morthens:
Þar sem englarnir syngja sefur þú,
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Ég sakna þín á hverjum degi
en vona að nú líði þér betur. Ég
veit að þú vakir yfir okkur og
passar upp á okkur öll. Hvíldu í
friði, elsku Reynir, og ég veit að
þú tekur á móti mér þegar að því
kemur.
Við elskum þig.
Inga Jara.
Við kveðjum kæran vin okkar,
Reyni Lord, með þakklæti og auð-
mýkt og um leið yljum við okkur
við dýrmætar minningar. Við
trúðum því stöðugt með Reyni að
hann yrði sterkari í þeirri baráttu
sem hann háði. Af fullkomnu
æðruleysi, bjartsýni og gleði var
það hann sem styrkti aðra þegar
erfiðar fréttir bárust og var hinn
reifasti þegar góðar fréttir bár-
ust. Hann ætlaði að sigra og við
trúðum því að það tækist.
Reynir bar sig alltaf vel og það
var gott að vera með honum.
Hann hafði ríkar skoðanir og lá
yfirleitt ekki á þeim og því sköp-
uðust oft skemmtilegar og hress-
andi umræður þegar glatt var á
hjalla. Hann hafði einstakt lag á
að koma fólki í gott skap og draga
fram leikgleðina þegar svo bar
undir.
Reynir var margbrotinn maður
sem hafði komið víða við. Oft
göntuðumst við með það að hann
ætti níu líf og eitthvert sinn þegar
við áttum góða kvöldstund kom til
umræðu að skrifa um hann bók til
að skjalfesta öll þau ótrúlegu æv-
intýri sem hann hafði upplifað.
Má þar í stuttu máli nefna árin
sem hann var í hernum, árin sem
hann var á sjónum, árin sem hann
bjó í Ameríku, árin sem hann var
hjá Vatnsveitunni og svo að sjálf-
sögðu árin sem hann var hjá Ný-
herja.
Við eigum einnig eftir að minn-
ast Reynis vegna óbilandi áhuga
hans á öllum tækninýjungum. Til
marks um það þá er hann eini
maðurinn sem við höfum átt
netspjall við þegar hann var
staddur yfir sjó í 30.000 feta hæð,
alsæll með nýjan síma sem hann
gat tengt við netið í millilanda-
flugi. Þá átti ljósmyndun hug
hans allan síðustu árin og eins og
annað sem hann tók sér fyrir
hendur, þá var hún tekin alla leið.
Reynir hélt námskeið í ljósmynd-
un auk þess að vinna til ýmissa
verðlauna fyrir myndirnar sínar.
Marga skemmtilega golfhringi
spiluðum við saman og eins og
með margt annað þá var Reynir
aðalsprautan í árlegu golfmóti
fjölskyldunnar. Reynir hafði ein-
staka skapgerð og var alltaf til í að
gleðja, gleðjast og hafa gaman og
oft var fyrirvaralaust slegið upp
veislu, farið í gönguferðir, hjólat-
úra eða annað sem honum datt í
hug. Hann var greiðvikinn og
hjálpsamur, ósérhlífinn og traust-
ur vinur.
Reynir átti aðdáunarvert sam-
band við fjölskylduna sína, bæði
börn og stjúpbörn og gerði þar
engan greinarmun á. Hann var
mikill fjölskyldumaður og átti
trúnað og vináttu barna sinna,
barnabarna sem og stórfjölskyld-
unnar allrar. Nú hefur hann hald-
ið á vit nýrra ævintýra og efalaust
verður líf og fjör í kringum hann
hvert sem hann fer.
Elsku Hulda og fjölskylda,
innilegar samúðarkveðjur. Hugur
okkar er hjá ykkur í sorginni.
Farðu í friði, vinur minn kær,
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Helena Rós Sigmarsdóttir,
Jón Kristján Ólason.
Reynir Warner Lord hóf störf
hjá Nýherja 1997 sem sölumaður
á PC tölvubúnaði. Reynir var
mikill áhugamaður um tækni og
kom strax í ljós að hann var fljót-
ur að tileinka sér hluti og prófa sig
áfram með nýjungar. Þetta voru
okkar viðskiptavinir fljótir að sjá
og fljótlega var Reynir kominn
með góðan viðskiptavinahóp sem
treysti á hans ráðgjöf við tölvu-
kaup. Reynir var ávallt mjög
þjónustulundaður og setti ekki
fyrir sig ef viðskiptavinur átti í
einhverjum erfiðleikum heima
með tölvuna sína. Bauðst hann þá
iðulega til að koma heim til við-
komandi og sjá hvað hann gæti
gert. Árið 2002 ákvað Reynir að
flytja með fjölskylduna til Banda-
ríkjanna og var hann þar í rúm
tvö ár. Ég man vel þegar Reynir
var að velta fyrir sér að koma aft-
ur til Íslands. Nú var hans ein-
læga ósk að geta byrjað aftur hjá
Nýherja því hann væri sannur
Nýherji. Vildi hann koma af enn
þá meiri krafti inn í IBM-hug- og
vélbúnaðarumhverfið og verða
okkar öflugasti sölumaður í því
umhverfi. Það var okkur því mikil
ánægja að ráða Reyni aftur til
Nýherja og fá hann í liðsheildina.
Ásamt því að vera mjög öflugur
söluráðgjafi þá var hann minn
persónulegi ráðgjafi þegar ég var
að kaupa ýmiskonar tæknibúnað
til heimilisnota og var ávallt hægt
að leita til hans. Nokkrum sinnum
keypti ég ekki alveg það sem hann
ráðlagði en hann tók því brosandi
og hjálpaði mér síðan að koma því
í nothæft ástand. Undanfarin tvö
ár hefur Reynir verið að kljást við
illvígan sjúkdóm. Fljótlega eftir
að hann greindist með sjúkdóm-
inn sagði hann mér, að hann
myndi vinna þennan bardaga því
hann væri mjög hraustur og van-
ur að takast á við erfið verkefni.
Þrátt fyrir að vera í ströngum og
erfiðum lyfjakúrum þá stundaði
Reynir sitt starf af ótrúlegri elju-
semi. Gæti hann ekki verið á
vinnustaðnum þá var hann í síma-
eða tölvupóstsambandi þar sem
hann var að fylgjast með sínum
viðskiptavinum og tryggja að þeir
fengju þá þjónustu sem hann
hafði alltaf veitt. Seint í haust ósk-
aði Reynir eftir að fá að fara á
Vmware -ráðstefnu í Bandaríkj-
unum sem yrði haldin 8.-13. febr-
úar 2014. Á þeim tíma var Reynir
markvisst að undirbúa að koma af
fullum krafti aftur til vinnu og var
búinn að nefna 5. janúar þegar
hann vildi byrja aftur og síðan
fara í ferðina 8. febrúar. Fljótlega
eftir áramótin var fyrirséð að
sjúkdómurinn illvígi var farinn að
sækja á og Reynir gæti ekki
heilsu sinnar vegna farið í þessa
ferð. Ég áttaði mig ekki á fyrr en
fyrir stuttu hversu mjög hugur
Reynis stóð til að fara í þessa ferð.
Þegar við hittumst fyrir nokkrum
vikum þá talaði hann um að fá
breytingu í starfi til að geta ein-
blínt eingöngu á Vmware -lausnir
að loknu námskeiðinu. Það er dá-
lítið táknrænt að sama dag og
Reynir andast þá lauk dagskránni
á Vmware-námskeiðinu í Banda-
ríkjunum. Í mínum huga fór
Reynir ferðina og lauk henni með
sóma eins og öllu öðru, sem hann
tók sér fyrir hendur. Bæði starfs-
menn Nýherja og viðskiptavinir
munu sakna Reynis. Við þökkum
Reyni að leiðarlokum fyrir frá-
bært samstarf, ánægjuleg kynni
og vel unnin störf.
Emil Gunnar Einarsson,
framkvæmdastjóri
vörusviðs Nýherja.
Reynir Warner
Lord
30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. MARS 2014
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Neðst á for-
síðu mbl.is má finna upplýsingar
um innsendingarmáta og skila-
frest. Einnig má smella á Morg-
unblaðslógóið efst í hægra horn-
inu og velja viðeigandi lið.
Lengd | Hámarkslengd minn-
ingargreina er 3.000 slög.
Lengri greinar eru eingöngu
birtar á vefnum. Hægt er að
senda stutta kveðju, Hinstu
kveðju, 5-15 línur.
Minningargreinar
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
LILJA SUMARRÓS ÞORLEIFSDÓTTIR
frá Naustahvammi,
Mýrargötu 18,
Neskaupstað,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupstað
miðvikudaginn 26. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Norðfjarðarkirkju föstudaginn 7. mars
kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Hollvinasamtök
Fjórðungssjúkrahússins í Neskaupstað.
Þórleifur Ólafsson, Stefanía M. Júlíusdóttir,
Eiríkur Ólafsson, Guðrún Þ. Níelsdóttir,
Guðbjörg K. Ólafsdóttir, Hjalti Þórðarson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn.