Morgunblaðið - 16.10.2014, Qupperneq 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. OKTÓBER 2014
✝ Friðrik ÁgústHjörleifsson
fæddist í Vest-
mannaeyjum 16.
nóvember 1930.
Hann lést á dval-
arheimilinu Grund
7. október 2014.
Foreldrar hans
voru hjónin Hjör-
leifur Sveinsson, f.
1901, d. 1997 og
Þóra Arnheiður
Þorbjarnardóttir, f. 1903, d.
1970. Systkini Friðriks eru:
Sveinn Hjörleifsson, f. 1927, d.
2004, Anna Hjörleifsdóttir, f.
1929 og Guðbjörg Hjörleifs-
dóttir, f. 1932. Eiginkona Frið-
riks er Anna Jóhanna Odd-
geirs, f. 30. október 1932. Börn
Friðriks og Önnu eru: 1) Au-
rora Guðrún Friðriksdóttir, f.
18. apríl 1953, gift Bjarna Sig-
13. september 1956, 4). Hjör-
leifur Arnar Friðriksson, f. 2.
mars 1958, giftur Auðbjörgu
Sigurþórsdóttur, f. 29. nóv-
ember 1960. Börn þeirra eru:
a) Friðrik Ágúst Hjörleifsson, f.
29. nóvember 1981, b) Sigurþór
Hjörleifsson, f. 5. desember
1985, c) Brynja Hjörleifsdóttir,
f. 18. apríl 1996. 5) Jón Rúnar
Friðriksson, f. 17. júlí 1960. 6)
Friðrik Þór Friðriksson, f. 24.
nóvember 1962.
Friðrik ólst upp í Vest-
mannaeyjum og hóf ungur sjó-
mennsku sem hann stundaði
fram til fertugsaldurs er hann
hóf störf í landi. Friðrik bjó
fjölskyldu sinni heimili á
Grænuhlíð 7 og kenndi sig við
Skálholt, en glataði húsi sínu
undir hraun í eldgosinu á
Heimaey 1973. Í kjölfarið flutt-
ist Friðrik ásamt fjölskyldu
sinni til Reykjavíkur, starfaði
þar fyrir Viðlagasjóð fyrstu
misserin en hóf svo störf sem
sendibílstjóri allt til starfsloka.
Útför Friðriks fer fram frá
Fella-og Hólakirkju í dag, 16.
október 2014, kl. 15.
hvatssyni, f. 19.
júlí 1949. Börn
þeirra eru: a) Sig-
hvatur Bjarnason,
f. 7. september
1975, b) Ágúst
Bjarnason, f. 9.
maí 1978, d. 10.
desember 2006. 2)
Þóra Margrét Frið-
riksdóttir, f. 14.
febrúar 1955, d.
26. febrúar 1998,
fyrrum gift Ágústi Heiðari
Borgþórssyni, f. 3. apríl 1952.
Börn þeirra eru: a) Borgþór
Friðrik Ágústsson, f. 3. janúar
1974, b) Guðrún Ágústa
Ágústsdóttir, f. 17. febrúar
1976, c) Sigfús Gunnar Ágústs-
son, f. 9. ágúst 1981, d) Aurora
Anna Ágústsdóttir, f. 18. októ-
ber 1984. 3) Hjörleifur Arnar
Friðriksson, f. 5. júlí 1956, d.
Í dag kveðjum við afa okkar,
Gústa frá Skálholti. Lokið er
langri sögu og eftir standa minn-
ingar um mann. Sem við sitjum
yfir nýskrældum kartöflum, rifj-
ast upp æskuminningar um afa
sem reynast æði margar.
Þrátt fyrir að haf skildi að bú-
setu okkar við afa, þá er í minn-
ingunni líkt og hann hafi í raun
búið í næsta húsi alla tíð. Ferð-
irnar til höfuðborginar voru æði
margar og móttökurnar í Keilu-
felli ætíð höfðinglegar. Enda-
laust nennti afi að sinna okkur
sem sínum eigin börnum og við
þvældumst með honum um alla
borg. Aldrei var sú ferð farin að
hann kæmi ekki við sögu á ein-
hvern hátt og alltaf var hann boð-
inn og búinn að greiða götu okk-
ar.
Heimsóknir afa og ömmu til
Eyja vöktu jafnan eftirvæntingu.
Á sinn sérstaka hátt tókst honum
að skapa haustskipastemningu
með komu sinni, enda vitað mál
að bíll hans væri hlaðinn sælgæti
og gjöfum.
Við minnumst afa sem duls
manns með fallegt hjartalag. Afa
sem allt vildi gera fyrir barna-
börn sín og aðra. Hann bar ekki
tilfinningar sínar á torg, en beitti
frekar fyrir sig kímni til að láta
þær í ljós.
Skilaboðin til okkar voru alltaf
skýr og komust til skila í atlotum
hans við okkur. Við kveðjum þig,
afi, með söknuði og þakklæti fyr-
ir allt það sem þú gerðir fyrir
okkur allt til andláts. Við sjáumst
síðar hinum megin, þangað til:
1-0.
Sighvatur Bjarnason og
Borgþór Friðrik Ágústsson.
Ég og afi vorum mjög góðir
vinir. Þegar ég var yngri var ég
alltaf hjá ömmu og afa og ég elsk-
aði hann mikið og hann elskaði
mig. Mér fannst afi alltaf mjög
fyndinn og hló ég að öllu sem
hann sagði og hann grínaðist
mikið í mér sem honum fannst
skemmtilegt. Hann hefur alltaf
verið mjög góður við mig og oft
þegar amma bað hann að fara í
búð fyrir sig þá keypti hann eitt-
hvað handa mér í leiðinni. Stund-
um þegar ég var í pössun hjá
ömmu og afa eftir skóla þegar ég
var yngri og vildi fara upp í sófa
að sofa því ég var svo þreytt þá
sagði amma að ég mætti ekki
sofna því ég færi bráðum heim.
Þá skreið ég í fangið á afa sem
sat í stólnum sínum og fékk að-
eins að leggja mig hjá honum. Ég
gisti líka oft hjá ömmu og afa og
þá fékk ég alltaf að sofa í holunni
hjá þeim. Oft var ég á mikilli ferð
og var stundum komin með fæt-
urna í andlitið á afa meðan við
sváfum en hann gerði ekkert í
því. Mér fannst alltaf svo gott að
vera hjá ömmu og afa í Keilufell-
inu og oft þegar ég var hjá þeim
horfðum við afi saman á einhverj-
ar bíómyndir. Hann var mjög
góður afi.
Ég á eftir að sakna hans mjög
mikið og vona að honum líði vel
þar sem hann er núna. Ég elska
hann til tunglsins og til baka.
Þórdís Perla.
Gústa mági mínum kynntist ég
fyrst í kringum tíu ára aldurinn
en þá trúlofaðist hann Önnu,
systur minni. Mér fannst strax
mikið til þessa ljóshærða og
snaggaralega manns koma, hann
var ákaflega viljugur að koma
upp að Þorlaugargerði og inna
þar af hendi nauðsynjastörf á
borð við að pæla matjurtagarða
og bera á tún, og fór létt með það
enda líkamlega vel af guði gerð-
ur. Svo var það ekki til að minnka
álitið á honum að hann var
íþróttamaður í fremstu röð, Vest-
manneyjameistari í mörgum
greinum frjálsra íþrótta. Líklega
hefur það verið fyrir hans tilstilli
að ég gekk í Knattspyrnufélagið
Tý, þrátt fyrir að allir mínir leik-
félagar og nágrannar hafi verið
Þórarar.
Ég var nýorðinn ellefu ára
þegar móðir mín lést, langt um
aldur fram. Þá ákváðu þau Anna
og Gústi að taka mig að sér en
þau höfðu þá nýhafið búskap á
Hásteinsvegi 7 og höfðu eignast
dótturina Auróru. Þau Anna og
Gústi gerðu allt til að létta mér
móðurmissinn og hjá þeim átti ég
ákaflega góða dvöl. Það var óska-
draumur allra ungra drengja í
Vestmannaeyjum að fá að fara
með í róður á vertíð og á vertíð-
inni 1954 uppfylltist hann hjá
mér þegar Gústi leyfði mér að
koma með í netaróður en hann
var þá vélstjóri á Ísleifi VE hjá
Eyjólfi á Bessastöðum. Reyndar
er mér hvað minnisstæðast úr
þeirri för hve hrikalega sjóveikur
ég var.
Nokkrum árum seinna, þegar
ég fór í Vélskólann í Eyjum,
vantaði mig samastað til að
dvelja á og þá skutu þau Anna og
Gústi aftur yfir mig skjólshúsi í
nýreistu húsi sínu í Grænuhlíð 7
þar sem ég átti heimili mitt hátt á
annað ár.
Gústi í Skálholti var einstak-
lega hjálpsamur maður og gerði
mörgum greiða á lífsleiðinni, ekki
síst eftir að þau hjónin fluttu til
Reykjavíkur í gosinu. Sjó-
mennskan hafði verið ævistarf
Gústa lengst af en í Reykjavík
gerðist hann sendibílstjóri og var
ákaflega bóngóður að leita til ef
einhverju þurfti að redda. Því
kynntist ég vel sem og margir
aðrir.
Um leið og ég þakka Gústa
mági mínum samfylgdina og alla
þá góðvild sem ég fékk að njóta
hjá honum og Önnu viljum við
Katrín senda Önnu og börnum
þeirra og afkomendum samúðar-
kveðjur.
Sigurgeir Jónsson.
Í dag kveðjum við góðan
mann, Gústa í Skálholti eins og
hann var oft nefndur, og langar
mig með nokkrum orðum að
minnnast hans. Ég kynntist
Gústa þegar ég kom inn í fjöl-
skylduna árið 2001 og um leið tók
ég eftir því að hann hafði góða
mannkosti að geyma. Gústi var
með mikinn húmor og var alltaf
stutt í grínið hjá honum, hann var
örlátur, góður og vildi allt fyrir
alla gera. Anna og Gústi voru
yndisleg hjón, það hefur alltaf
verið gott að koma í Keilufellið til
þeirra og frá fyrstu stundu fann
ég hvað ég var velkomin á heimili
þeirra.
Eftir að við fluttum með Þór-
dísi Perlu tæplega árs gamla til
Reykjavíkur leitaði ég mikið til
Önnu og Gústa og gerðu þau allt
sem þau gátu til að aðstoða okk-
ur. Sama hvort það var að keyra
þvert um borgina til að ná í Þór-
dísi Perlu á leikskólann, passa
fyrir okkur eða aðstoða á ein-
hvern annan hátt. Þegar við kíkt-
um í heimsókn í Keilufellið laum-
aði Gústi alltaf einhverju gotteríi
til Þórdísar Perlu enda giltu ekki
sömu reglur hjá ömmu og afa í
Keiló og heima og oftar en ekki
gaf hann henni gjafir sem hann
hafði keypt handa henni.
Gústi var mikill afi og voru
Þórdís Perla og Bryndís Anna
mjög hrifnar af honum og hann af
þeim. Ef þær komu ekki með mér
í heimsókn spurði hann alltaf um
„litlu títlurnar“, hvar þær væru
og hvernig þær hefðu það.
Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast Gústa og ég er
mjög þakklát honum hversu góð-
ur hann var mér og hversu ynd-
islegur afi hann var dætrum mín-
um.
Ég bið góðan guð að styrkja
Önnu, börnin þeirra og fjölskyld-
una alla á þessum erfiðu tímum.
Megi minningin um Gústa lifa
áfram um ókomna tíð.
Kristín Inga.
Glæsilegur hlaupastíll, hauk-
frán augun í spretthlaupunum,
kappið eins og ólga Atlantshafs-
ins á vindsnörpum degi. Þetta er
leiftur frá tjaldi minninganna.
Gústi Hjörleifs, Friðrik Ágúst
Hjörleifsson, var mikill íþrótta-
maður og í hópi bestu frjáls-
íþróttamanna landsins í mörgum
greinum. Gústi var eftirminnileg-
ur og góður félagi, hispurslaus,
glettinn og var ekkert að mylja
moðið í orðræðum dagsins. Það
var ekki óskemmtilegt að hlusta
á þá Svenna skipstjóra á Kriss-
unni, bróður Gústa, kýta og tak-
ast á um borð eða á bryggjunni
því Gústi var bæði glettinn og
stríðinn og hafði gaman af að
hræra í mannskapnum. Þá var
oft leikhús. Gústi var hvarvetna
hörkunagli, til sjós og lands.
Gústi var vélstjóri og sjómaður
lengi ævinnar og hann setti alls
staðar svip á þar sem hann fór
um með bjartleika sínum, dreng-
ur góður og sérlega hjálpsamur
þeim sem áttu um sárt að binda.
Það var ekki síst seinustu árin
þegar hann nánast hjúkraði fólki
sem var ekki heilt heilsu.
Hún Anna mín Oddgeirs, kona
Gústa, var hans stoð og stytta í
gegn um þykkt og þunnt, glæsi-
leg kona og fögur og einstaklega
vönduð að gerð og upplagi. Börn-
in þeirra öll manndómsfólk og
glæsileg.
Nú er Gústi blessaður hlaup-
inn af brautinni. Megi góður Guð
vernda hann og vaka yfir honum
og fólkinu hans, styrkja Önnu,
börnin og alla ættingja og vini, en
það er alveg klárt að nú hleypur í
hlað í essinu sínu í rann himna-
föðurins í leiftri eilífðarinnar
maður á glæsilegum endaspretti.
Árni Johnsen.
Friðrik Ágúst
Hjörleifsson
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR ALBERTSSON,
Heggsstöðum,
Kolbeinsstaðahreppi,
sem lést fimmtudaginn 9. október,
verður jarðsunginn frá Kolbeinsstaðakirkju
laugardaginn 18. október kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á minningarsjóð dvalarheimilisins
Brákarhlíðar.
Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær sonur minn og unnusti,
MAGNÚS HELGI VIGFÚSSON,
Lyngheiði 3,
Selfossi,
lést þriðjudaginn 23. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vinarhug.
Charlotta Halldórsdóttir,
Úlfhildur Stefánsdóttir.
✝
Áskær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELÍSABET PÉTURSDÓTTIR
Hvassaleiti 56,
áður Álftamýri 30,
sem lést á Landspítala, Landakoti laugar-
daginn 11. október, verður jarðsungin
frá Háteigskirkju föstudaginn 17. október kl. 13.00.
Gylfi N. Jóhannesson, Hrefna Einarsdóttir,
Guðrún J. Jóhannesdóttir, Guðjón J. Jensson,
Anna Jóhannesdóttir Hjörvar, Ari Hjörvar,
Pétur Þ. Jóhannesson, Kolbrún Bessadóttir,
Sigríður J. Jóhannesdóttir Waack, Hans Waack,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Okkar ástkæri
HALLBJÖRN JÓHANNSSON,
Finnsstöðum 2,
Eiðaþinghá,
lést á heimili sínu föstudaginn 10. október.
Útförin fer fram frá Egilsstaðakirkju
laugardaginn 18. október kl. 14.00.
Ásdís Sigurborg Jónsdóttir,
Áslaug Hallbjörnsdóttir, Kristján Ólafsson,
Svanur Hallbjörnsson, Hjördís Ólafsdóttir
og barnabörn.
✝
Kær vinur minn,
HELGI GARÐAR JÓHANNESSON
frá Ytra-Holti,
Svarfaðardal,
lést á heimili sínu Dalbæ þann 10. október.
Útför hans verður gerð frá Dalvíkurkirkju
laugardaginn 18. október kl. 11.00
Jarðsett verður í Tjarnarkirkjugarði.
Kristján Ólafsson.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður, tengdaföður,
afa og langafa,
HARÐAR HJARTARSONAR
frá Seyðisfirði.
Sigfríð Hallgrímsdóttir,
Bjarndís Harðardóttir,
Valur Harðarson, Þuríður Höskuldsdóttir,
Hjörtur Harðarson, Mimie Fríða Libongcogon,
Hallgrímur Harðarson, Anna Guðbjörg Sigmarsdóttir,
Helena Harðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, systir
og amma,
GUÐRÚN ÓLAFÍA ÍSLANDI BRAMSEN,
sem lést í Kaupmannahöfn laugardaginn
11. október, verður jarðsungin frá
Garnisons Kirke, Sankt Annæ Plads 4,
1250 København K. mánudaginn 20. október kl. 13.00.
Stefán Lárus Íslandi, Mette Íslandi,
Kristín Íslandi Gleie, Símon Gleie,
Vilhelm Bramsen,
Richard Íslandi, Nanna Íslandi.
Elsku
langamma. Það eru
ekki margir jafn-
aldrar okkar eins
heppnir og við að
hafa fengið að kynnast lang-
ömmu sinni.
Við eigum margar góðar
minningar frá Bústaðaveginum
eins og t.d. þau fjölmörgu skipti
Sigfríður
Georgsdóttir
✝ SigfríðurGeorgsdóttir
fæddist 31. mars
1920. Hún lést 27.
ágúst 2014. Útför
Sigfríðar fór fram
5. september 2014.
sem við komum í
mat til þín.
Þú sagðir okkur
skemmtilegar sögur
og kunnir fjöldann
allan af ljóðum sem
þú lærðir á okkar
aldri. Við systkinin
spiluðum á píanóið í
stofunni þinni og
sungum með þér.
Þú skemmtir þér
mikið að gera spila-
galdra fyrir okkur og spá í fram-
tíðina. Við viljum þakka þér fyr-
ir allar góðu stundirnar og allt
sem þú kenndir okkur í lífinu.
Ísak, Ísabella og Viktoría.