Morgunblaðið - Sunnudagur - 05.10.2014, Blaðsíða 53

Morgunblaðið - Sunnudagur - 05.10.2014, Blaðsíða 53
5.10. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 53 S norri Hergill Kristjánsson svarar ekki. Það var svo sem viðbúið, hann hafði sent mér skeyti þess efnis að hann væri að djöflast við að klára vinnu oní kjallara skólans sem hann kennir við í Lundúnum. Og síma- samband væri stopult. „Sendu mér sms og ég sendi til baka á þig um leið og ég kem upp úr holunni.“ Skömmu síðar tístir síminn. Snorri er kom- inn upp á yfirborðið og klár í spjall. Í ljós kemur að hann er á göngu um götur heims- borgarinnar. Á leið á King’s Cross-stöðina í lestina heim. „Þetta eru endalausar göngur hérna, ég geng einhverja sjö kílómetra á dag, og endalausar lestir,“ upplýsir hann. Talið berst fyrst að skáldsögunum hans en annað bindið í fantasíutrílógíu Snorra um vík- inga kom í sumar út í Bretlandi, Blood Will Follow. Fyrsta bindið, Swords of Good Men, kom út í fyrra og það þriðja, Path of the Gods, er væntanlegt í júní á næsta ári. „Þetta hefur gengið ljómandi vel,“ segir Snorri. „Bækurnar eru skrifaðar á ensku og gefnar út af forlagi sem heitir Quercus, sem gaf meðal annars út Stieg Larsson, en það hefur nú verið keypt af Hachette, sem er eitt af fimm stærstu útgáfufyrirtækjum í heimi. Þar er ég bara á færibandinu og þúsund vík- ingabækur færast nær, eins og þar stendur.“ Löng og merkileg blótsyrði Og útgáfurétturinn hefur verið seldur úr landi. „Það er rétt. Fyrsta bókin kom út í Pól- landi fyrir um mánuði og einnig er búið að selja útgáfuréttinn til Hollands. Þá kemur önnur bókin út í Bandaríkjunum í febrúar á næsta ári.“ Hvað getur þú sagt mér um þessar bækur? Mér skilst að Ólafur Tryggvason Noregskon- ungur og fleiri nafnkunnar kempur komi við sögu. „Já, ég geri eins og nafni minn [Sturluson], lýg allskonar syndum upp á Ólaf Tryggvason. Eins og ég á nafn til. Sveinn tjúguskegg er þarna líka og aldrei að vita nema aðrir „góð- kunningjar lögreglunnar“ líti við. Þetta eru hasarbækur með víkingum í og ég gæti þess að skrifa þetta með löngum og merkilegum blótsyrðum. Í stuttu máli fjalla bækurnar um tvo menn sem berjast af miklum móð í átt að ragnarökum. Mér datt þetta þema í hug og síðan vatt sagan upp á sig. Eins og hjá Tol- kien. Segja má að ég höggvi í sama knérunn og George Martin [höfundur Game of Thro- nes] en ég hitti hann einmitt á Worldcon- ráðstefnu fyrir um mánuði. Það var gaman að taka í spaðann á honum. Þarna var saman komið allt helsta fólkið í heimi hasar- og vís- indaskáldsagna og þetta var svo stór ráð- stefna að George Martin var ekki heið- ursgestur. Ég flæktist þarna með.“ Hvar stendur þú eftir útgáfu þessara tveggja binda? „Ég er í raun í því að finna minn les- endahóp. Fyrsta bókin fékk nokkuð góða dóma og önnur bókin hefur fengið betri dóma. Það er hæg en virðuleg stígandi í þessu. Þetta eru ekki metsölubækur en mér skilst að salan á fyrsta upplagi sé alveg til jafns við fyrsta upplagið af Game of Thrones þegar hún kom fyrst út. Víkingar eru í tísku um þessar mundir og kvikmyndafólk hefur verið að snusa að þessu án þess að neitt hafi komið út úr því. Þetta er í deiglunni.“ Eru bækurnar fáanlegar á Íslandi? „Já, mínir menn í þessum málum hafa verið bókabúðin Nexus. Þeir eru miklir höfðingjar.“ Eru áform um að þýða bækurnar á ís- lensku? „Það er ekki ofarlega á lista hjá mér en samt á lista. Íslenskir útgefendur hafa verið rólegir enda þarf að byggja þessa furðusagna- hefð upp frá grasrótinni.“ Þú myndir þá snara textanum sjálfur? „Já, annað væri svolítið undarlegt. En til þess þarf ég að hafa tíma og í augnablikinu er í mörg horn að líta.“ Hvernig kom það til að þú fórst að skrifa fantasískar víkingasögur? „Það er saga að segja frá því. Hefði ein- hver sagt þér þá sögu í kvikmyndahandriti hefðirðu hafnað handritinu umsvifalaust. Þetta var sem sagt þannig að fyrir nokkrum árum var ég að koma fram sem uppistandari og við mig hafði samband pródúsent og bað mig um að troða upp með skandinavíuúrvali í uppistandi á West End hérna í London. Þetta kom akkúrat niður á bankahrunið heima og ég steig á svið daginn sem bankarnir sigu duglega í verði. Á staðnum var umboðskona fyrir rithöfunda og henni fannst það svo óskaplega fyndið að íslenskur uppistandari væri á sviði á þessum tímapunkti að hún hafði samband við mig og spurði hvort ég byggi að einhverjum ritverkum. Það gerði ég ekki. Hún hvatti mig þá til að skrifa eitthvað, því ég væri svo skemmtilegur. Ekkert mál, sagði ég, reddum því! Kom svo fljótlega með hug- mynd að epískri víkingahasarsögu. Hún tók þessu strax vel en nokkrum árum síðar við- urkenndi umboðskonan að hún hefði ætlast til þess að ég skrifaði létta grínbók um það hvað það væri fyndið að vera á hausnum. Það gerð- ist sem sagt ekki.“ Óskaplega rökrétt framhald Eitthvað hlýturðu að hafa fengist við skriftir áður? „Já, mikil ósköp. Ég hef alltaf verið að skrifa eitthvað, þannig lagað séð. Verið að dútlast í tónlist – og skrifa með. Dútlast við að læra eitthvað – og skrifa með. Þetta hefur verið hingað og þangað, leikrit, uppistand, rit- gerðir og svona dót. Eftir á að hyggja eru þessi bókaskrif því bara óskaplega rökrétt framhald, þótt þetta hafi komið undarlega til.“ Gekk vel að finna útgefanda? „Já, þetta vatt býsna hratt upp á sig. Um- boðskonan henti handriti að fyrstu bókinni út um allt, óþekktir höfundar labba ekkert inn til útgefenda hér í Bretlandi. Inn í dæmið kom goðsagnakenndur fantasíuútgefandi, Jo Fletcher, sem verið hef- ur lengi í bransanum og nældi sér í trílógíuna mína. Það var mjög ánægjulegt.“ Það er gömul saga og ný að kynning skipti miklu máli fyrir rithöf- unda. Mér skilst að þú verðir gestur á vík- ingahátíðinni í York eftir áramótin. „Það er hárrétt. Ég verð þar með pró- gramm, mun fara með gamanmál og kveða rímur. Það verður rosalegt stuð að hitta áhugamennina. Ég hef fleiri núningsfleti við víkingaheiminn en ég er hirðþýðandi hljóm- sveitarinnar Skálmaldar. Sé um að snúa text- um fyrir þá. Skálmöld er í miklu uppáhaldi hjá mér en ég var um tíma í hljómsveit með Þráni [Árna Baldvinssyni] og Jóni Geir [Jó- hannssyni], Klamedíu X, og verð alltaf ríg- montinn þegar ég fæ að heyra Skálm- aldarplöturnar á undan öðrum. Þeir eru miklir erkitöffarar.“ Eru fleiri svona kynningar í bígerð? „Ekki í augnablikinu en þegar þriðja bókin verður komin út og hinar tvær í kilju geri ég ráð fyrir að fara á stúfana. Við skulum segja að ég hyggi á landvinninga í þessum efnum!“ Fór til að verða heimsfrægur leikari Hvað hefurðu búið lengi í Lundúnum? „Ég hef verið búsettur hérna síðan 2005. Ég fór út til að verða heimsfrægur leikari. Það tókst ekki. Þegar ég var búinn að vera smátíma í leiklistarnámi í London komst ég að því að það væru miklu fleiri leikarar í borginni en mér hafði verið sagt. Þess utan voru þeir allir miklu breskari, grennri og myndarlegri en ég. Þannig að þetta gekk ekki upp. Það hefur hins vegar reynst hinn besti leikur að koma hingað út, því ég lærði heil ósköp í leiklistarskólanum og datt í framhaldi af því inn í kennslu.“ Ísland hefur einkum komist í heimsfrétt- irnar undanfarin ár fyrir eldgos og banka- hrun. Þetta er örugglega lúin spurning en hefurðu orðið fyrir einhverjum óþægindum þarna úti vegna þjóðernis þíns? „Nei, það er gullin regla í fjár- og heims- málum að það er alveg sama hverju þú klúðr- ar það klúðrar einhver töluvert verr á innan við þremur vikum. Það snjóar yfir allt fyrir rest og maður heldur bara áfram að vinna vinnuna sína.“ Sérðu framtíðina fyrir þér í Lundúnum? „Það fer voðalega vel um mig hérna. Ég er búinn að vera svo lengi í London að ég er orðinn aumingi, þoli hvorki íslenskt veður né birtu. Bið landa mína að miskunna sig yfir mig, alla vega meðan ég læt mig ennþá dreyma um íslenskt vatn og slátur. Ég reyni líka að koma eins mikið heim og ég get. Það hefur ekki gengið sem skyldi að undanförnu en þegar ég loksins kem læt ég örugglega í mér heyra og árita ef til vill einhverjar bæk- ur, fyrir þá sem það vilja.“ Skrifar bækurnar í lestinni Ertu í fullri vinnu sem kennari? „Já, ég er í fullri vinnu sem kennari og skrifa bækurnar mínar í lestinni á leið til og frá vinnu. Ég bý í litlum bæ aðeins fyrir utan London. Vakna klukkan korter í sex á morgn- ana, er kominn út í lest 6.50 og skrifa til 7.30. Síðan tekur maður fullan vinnudag og nær kannski að skrifa í tuttugu mínútur eftir það. Þetta eru svona sjö hundruð orð á dag. Síðan snareyk ég skrifin í fríunum og þannig massast þetta, ein og hálf bók á ári.“ Ertu með fleiri verk í smíðum? „Ég er búinn að skrifa fyrstu bók í unglingaseríu sem umboðskona mín er núna að bera í hitt og þetta fólk. Það er gott að hafa eitthvað til að stinga í milli verka. Ég er ekki kominn með útgefanda að þeirri bók en Bókastefnan í Frankfurt er framundan og þar veiðist gjarnan vel. Ég er líka með þrjú kvikmyndahandrit í þróun, þó ekki fram- leiðslu. Það er gegnum pródúsenta sem eru tengdir inn í kvikmyndabransann hér í Bret- landi. Samstarf okkar kemur til fyrir aðra fá- ránlega röð af tilviljunum. Ég þurfti á tímabili að sitja í löngum bílferðum með skrýtnum kollega mínum sem lenti svo í teiti með kvik- myndaframleiðanda og tilkynnti henni auðvit- að að hann væri að vinna með gaur sem væri að skrifa svo ofboðslega mikið. „Ókei, fínt. Láttu hann senda mér eitthvað,“ sagði fram- leiðandinn. Örugglega bara til að þagga nið- ur í kollega mínum. Úr varð að ég sendi henni hugmynd sem hún varð mjög hrifin af og spurði mig í framhaldinu hvort ég væri með eitthvað fleira. Þannig fór boltinn að rúlla. Eitt af þessum handritum komst meira að segja alla leið til Hollywood og yfir fyrsta grindverkið – en stoppaði á grind- verki númer tvö.“ Er það líka víkingaefni? „Nei, þessi handrit eru ekkert tengd vík- ingum. Þetta er ein ævintýrabarnamynd, ein hryllingsmynd og ein miðaldaástarsaga. Maður verður að hafa fleiri verkfæri í kist- unni.“ Það eru auðvitað öll skáld með a.m.k. eina miðaldaástarsögu í handraðanum! „En ekki hvað!“ Ekki bara eitt í einu Hvað ertu að kenna? „Ég kenni ensku og leiklist við einkaskóla í London og er núna líka farinn að kenna þekkingarfræði. Ég hef aldrei verið mað- urinn sem getur bara gert eitt í einu. Verð mjög fljótt leiður á því. Ég reyni því að sækja mér ýmislegt og halda mér á floti þannig. Þetta er stuð!“ Kanntu vel við kennsluna? „Já, virkilega vel. Kennslan er gefandi starf og unglingarnir upp til hópa gott fólk.“ Ertu fjölskyldumaður? „Ég er giftur en ekki fjölskyldumaður enn. Konan mín er skosk og heitir Morag Hood. Við hjónin erum bæði í eltingaleik við listina. Hún er að taka meistaragráðu í bókamyndskreytingum.“ Hvernig kynntust þið? „Við kynntumst í gegnum leiklistarmál hérna úti, meðan ég var að leika í jaðarsýn- ingum. Skyndilega birtist þessi skelfilega myndarlega búningakona og ég ákvað að gera eitthvað í þeim málum. Eitt leiddi af öðru og síðan eru liðin nokkur ár.“ Þú gast þér gott orð sem uppistandari fyrir nokkrum árum. Ertu ennþá að sinna því? „Ekki eins og er. Það hafði ungur maður samband við mig á sínum tíma og bað mig um að segja sér allt sem ég vissi um uppi- stand. Ég gerði það og þegar ég sá hvaða „skrímsli“ ég hafði búið til ákvað ég sjálfur að draga mig í hlé. Þessi ungi maður heitir Ari Eldjárn. Hann er algjör snillingur, blessaður drengurinn, og þeir Mið-Íslands- menn allir. Þeir hafa gert mikið og gott fyrir íslenskt grín og ekki síður íslenska tungu.“ Ekki brjálað „meik“ Dreymir þig um að helga þig alfarið skrifum í náinni framtíð? „Já, ég get ekki neitað því. Margir höf- undar sem fá bækur eftir sig gefnar út hérna í Bretlandi eru áfram með fulla dag- vinnu og það verður væntanlega þannig hjá mér í einhvern tíma. Þetta er ekki brjálað „meik“. Fagmenn segja mér að það taki fjögur til fimm ár að byggja upp traustan lesendahóp. Þegar hann er kominn er hægt að fara að fikra sig í átt að því að gera þetta að ævistarfi. Það er ekki nema djúpsprengja springi, eins og að kvikmyndahandrit nái í gegn. Þá gæti ég verið í góðum málum.“ Að því sögðu er mál að linni. Snorri er kominn á King’s Cross-stöðina og reiðubú- inn að stíga um borð í lestina. Og opna far- tölvuna. Epískar víkingaskáldsögur skrifa sig víst ekki sjálfar. Hæg en virðuleg stígandi SNORRI HERGILL KRISTJÁNSSON FÓR FYRIR HREINA TILVILJUN AÐ SKRIFA EPÍSKAR FANTASÍUSKÁLDSÖGUR UM VÍKINGA – Á ENSKU. TVÖ FYRSTU BINDIN Í ÞRIGGJA BINDA FLOKKI ERU KOMIN ÚT Í BRETLANDI OG ÚTGÁFURÉTTURINN FARINN AÐ SELJAST ÚR LANDI. BÆKURNAR SKRIFAR HANN MEÐ FULLRI VINNU SEM KENNARI – Í LEST Á LEIÐ TIL OG FRÁ VINNU. Í BÓKUNUM LÝGUR HANN MEÐAL ANNARS ALLS- KONAR SYNDUM UPP Á ÓLAF TRYGGVASON NOREGSKONUNG – EINS OG HANN Á NAFN TIL. Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is *Þetta eru hasarbækurmeð víkingum í ogég gæti þess að skrifa þetta með löngum og merkilegum blótsyrðum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.