Fréttir - Eyjafréttir - 01.07.1999, Qupperneq 19

Fimmtudagur l.júlí 1999
Fréttir
19
Fyrir tuttugu árum - sumarið 1979
Það er ekki
hægt að stoppa
Þann 8. júní 1979
opnaði Guðgeir
Matthíasson frá
Vinaminni sína fyrstu
málverkasýningu.
Sýningin var haldin í
Akógeshúsinu. Þar
sýndi Guðgeir 24
myndir sem hann
hafði málað á síðustu
tveimur árum. í
Fréttum segir svo:
„Guðgeir er ungur í málaralistinni og
er óhætt að segja að myndir hans séu
afbragðsgóðar. Aðalmótívin em hin
ýmsu svipbrigði kaupstaðarins og
einnig myndir af húsum sem farin em
undir hraun.“
„Þetta var ágæt sýning,“ segir
Guðgeir. „Af 24 málverkum seldust
19 og ég var rosalega ánægður með þá
útkomu. Það komu einhver ógrynni
fólks á sýninguna og undirtektirnar
vom frábærar eins og tölumar bera
með sér. Síðan er ég búinn að halda
átta einkasýningar og auk þess taka
þátt í nokkrum samsýningum."
Guðgeir flutti frá Vestmannaeyjum
til Reykjavíkur árið 1995. „Ég ætlaði
mér upphaflega að vera í eitt ár en það
hefur lengst í þessu. Það gæti alveg
farið svo að við flyttum aftur til Eyja
innan skamms, við höfum svona verið
að velta þessu fyrir okkur í róleg-
heitunum. Við eigum húsið okkar
ennþá í Eyjum og stendur ekki til að
selja það. En ég kann ágætlega við
mig í Reykjavík. Þetta er lítil borg og
passlega margir vitleysingar þar. Það
munar ekkert um mig. Ég vinn hjá
Jóni Asbjömssyni, fiskkaupmanni, og
ég er enn á fullu í að mála. Það er
ekki hægt að stoppa í því þegar maður
er einu sinni byrjaður. Svo er maður
alltaf með annan fótinn í Vestmanna-
eyjum enda töluvert af fjölskyldunni
þar. Ég held að ég sé búinn að koma
oftar til Eyja á þessum fjómm ámm
heldur en ég fór til Reykjavflcur næstu
tuttugu ár þar á undan. Hjartað slær
enn úti í Eyjum,“ sagði Guðgeir
Matthíasson.
GUÐGEIR Matthíasson er með
afkastameiri máiurum sem
Eyjarnar hafa aiið.
Ir \

Fyrir tuttugu árum - sumarið 1979
F
A undan jafnan fremstur fer
MAGNUS Kristinsson útgerðarmaður kom einu sinni nálægt kaupmennsku.
Föstudaginn 24.
ágúst 1979 var opnuð
ný ritfanga- og
gjafavöruverslun í
Vestmannaeyjum að
Hilmisgötu 2.
Eigendur voru þeir
Magnús Kristinsson,
útgerðarmaður,
Sigurfinnur
Sigurfinnsson,
kennari og eiginkonur
þeirra, þær Lóa
Skarphéðinsdóttir og
Þorbjörg Júlíusdóttir.
„Vakti það athygli er Fréttamönnum
var boðið að skoða búðina, hve vel
breytingamar hafa tekist og öllu vel og
snyrtilega fyrir komið. Ymsar
myndskreytingar em á veggjum og
em þar þekktar sögupersónur frá
Prúðuleikumnum. Lífgar þetta mjög
upp á útlit. Þeir félagar sögðust
mundu bjóða upp á allar algengar
ritfangavömr og sérstök áhersla yrði
lögð á vömr fyrir skólafólk. Einnig er
boðið upp á ýmsar bókhaldsvömr. Á
boðstólum verða svo tómstundavörur,
púsluspil litabækur o.fl. Þá er nokkuð
úrval af leikföngum og má þar nefna
t.d. Corgi leikföngin sem þeir
Gerðisbræður flytja inn. Gjafavömr
munu einnig skipa sinn sess í búðinni.
Við rákumst á t.d. mjög skemmtilegar
gestabækur, skólatöskur og ýmislegt
fleira. Þá verður verslunin einnig með
umboð fyrir myndaframköllun og
segja eigendur að þar sé um snögga og
góða þjónustu að ræða. Hin nýja
verslun mun bera heitið Oddurinn."
„Em virkilega komin tuttugu ár síðan
þetta var,“ sagði Magnús Kristinsson.
„Ástæðan fyrir því að ég fór út í þetta
á sínum tíma var að ég hef alltaf verið
voðalega mikill skrifstofukarl í mér,
alltaf hrifist af fallegum skrifstofu-
vömm og ritföngum. Þetta fannst mér
vanta í Vestmannaeyjum. Þetta hafði
ég ámálgað við kunningja okkar, þau
Finn og Tobbu og þau höfðu áhuga.
En við flönuðum ekki að neinu, reikn-
uðum vel út startkostnað og töluðum
við marga í heildsölubransanum í
Reykjavík. Svo ákváðum við að hella
okkur út í þetta. Við tókum á leigu
húsnæðið að Smáragötu 2, þar sem
m.a. Smárabar var áður og nú er þar
Snyrtistofa Ágústu. Finnur hannaði
merki iyrir búðina, blýantinn, sem enn
er notað og Sigurgeir heitinn Kristj-
ánsson bjó til slagorðið „Á undan
jafnan fremstur fer.“ Ég var enginn
kaupmaður í mér og hef aldrei verið,
ég hef alltaf verið meira fyrir út-
gerðina. Þau Finnur og Tobba sáu um
þá hlið en ég sá mikið um innkaup.
notaði mér ferðimar ti! Reykjavíkur í
sambandi við útgerðina og við
losnuðum þannig við aukakostnað í
sambandi við sérstakar verslunarferð-
ir. Svo tveimur eða þremur árum
seinna festum við kaup á húsnæði við
Strandveginn þar sem Oddurinn er
enn þann dag í dag. Við Lóa drógum
okkur svo út úr þessu eftir fjögur eða
fimm ár og Finnur og Tobba ráku
verslunina fram til 1989 þegar
Sigurgeir og Katrin tóku við. Ég hafði
alltaf mjög gaman af þessu stússi og
þetta var virkilega skemmtilegur tími.
Já, Oddurinn á bara 20 ára afmæli á
þessu ári. Það em nú ekki allar
verslanir í Vestmannaeyjum sem geta
státað af svo löngum líftíma," sagði
Magnús Kristinsson.
Samantekt: Sigurg.