Hrund - 01.06.1967, Blaðsíða 29
'u
v.
Sum undrabörn hafa sérhæfileika
fvrir tónlist, stærðfræði, bridge eða
öðrum einstökum greinum. Onnur
eru gædd alhliða hæfileikum. ()rson
Welles til dæmis var bvrjaður að
setja á svið eigin útfærslur af
Shakespeare áður en hann varð læs.
I lonum hafði verið gefið líkan af
leikhúsi, og allt, sem hann hevrði,
varð að leikritum. Hann lærði af
sjálfum sér að lesa þriggja ára, með
hvi að Hetta |ónsmessunætur-
draumi Shakespeares.
Þegar hópur sálfræðinga rann-
sakaði hann tíu ára gamlan, var
honum lýst í blöðum sem skáldi,
málara, skopteiknara og leikara.
Blaðamennirnir vissu ekki, að hann
\ar líka þá þegar orðinn ágætur
píanóleikari, töframaður og allvel
að sér í heimspeki Nietzsches.
I ramtíðarhorfur barns, sem getur
leikið sér þannig að viðfangsefnum,
sem ætluð eru fullþroska mönnum,
eru ekki of góðar. Barn, sem gætt er
sérhætileikum, sem beinast í eina
átt, verður oft framúrskarandi á þvi
sviði á fullorðinsárum. lin undra-
barni, sem gætt er miklum alhliða
gáfum, verðlir oft minna úr þeim.
Nokkur slík hata skarað tram úr
sent tullorðin, en oftar revnist þeim
erfitt að keppa við jatnaldra sína."
Círeinarhöfundur komst að þcirri
niðurstöðu, að ()rson Welles væri
ekki enn orðinn fullorðinn og
varpaöi fram þeirri spurningu, hvað
þá vrði úr honum.
Fvrir nokkrum árum skrifaði
gagnrvnandi einn um Orson
Welles, að hann hefði eiginlega
aldrei fullorðnazt. Hann væri ennþá
sem miðaldra maöur sami prakkar-
inn,sem hann hefði verið unglingur
og hugvitsemi hans og snilligáfa
sömu mörkum brenndar. Eiginlega
væri hann enn dæmigert undrabarn
og aldrei að vita, hverju hann tæki
upp á.
Orson Welles hefur alla tíð verið
umdeildur, allt frá því hann sem
drengur var undrunar og deiluefni
sálfræðinga og þar til nú, cr seinasta
kvikmvnd hans, myndin um
vstrubelginn og bjórsvelginn Fal-
staff, sem kemur fram í mörgum
leikritum Shakespeares fer landa
i milli og hlýtur ýmist lof og verð-
laun eða harða gagnrvni. Sama
hefur verið um aðrar myndir hans
frá síðari árum.
(iagnrvnandinn, sem skrifaði um
undrabarnið ()rson Welles, sagði
m.a.: „Það þarf ekki um það að
dcila, að ()rson Welles er dæmigert
undrabarn.
l’ndrabarn er að því levti frá-
brugðið öðrum börnum, að það
leikur sér aldrei að hlutum, það
notar þá. I.áttu undrabarn fá ritvél
í hendur og þaö fer að gefa út
dagblað. I.áttu það fá pensil og það
málar af þér mvnd. I.áttu það tá
tcikniblokk og áður en þú veizt af,
hefur það teiknað nýtízku borg.
I .áttu það tá bvssu . . . nei, annars
láttu það ekki hafa byssu.