Fréttablaðið - 07.08.2014, Qupperneq 36

7. ágúst 2014 FIMMTUDAGUR| MENNING | 28
„Ég þekkti ekkert til verka Guðrún-
ar fyrr en fyrir þremur árum þegar
ég var fenginn til að halda erindi
um Dalalíf á málþingi um hana í
Ketilási,“ segir Hallgrímur Helga-
son rithöfundur spurður hvern-
ig það hafi komið til að hann varð
nokkurs konar talsmaður Guðrún-
ar frá Lundi. Í nýrri endurútgáfu
á skáldsögu hennar, Afdalabarni,
skrifar Hallgrímur eftirmála og
mynd hans af Guðrúnu prýðir for-
síðuna. Hann segir áhugann á verk-
um hennar hafa vaknað eftir lestur
Dalalífs. „Það var mjög ánægjuleg
reynsla sem kom mér á óvart og
opnaði nýjan heim fyrir mér. Hún
er æðislegur höfundur og vanmetin
enn í dag, því miður.“
Spurður hvað það sé sem geri
verk Guðrúnar góð er Hallgrímur
fljótur að svara. „Hún nær alltaf
heljartökum á lesandanum, maður
getur ekki hætt að lesa. Svo er
þetta náttúrulega mjög dýrmæt
innsýn í gamlan tíma fyrir utan það
að hún er meistari í persónusköpun.
Persónurnar tala hver sitt tungu-
mál og hún nær að skapa fólk sem
er eftirminnilegt. Umfjöllunarefn-
in eru klassísk; ástir, sorgir, inni-
lokunarkenndin í dalnum og þráin
eftir að komast burt en hræðslan
við nútímann heldur aftur af fólki.
Allt umfjöllunarefni sem standast
tímans tönn.“
Hallgrímur segir í eftirmála
sínum að Afdalabarni að sagan sé
nánast tilbúið handrit að kvikmynd.
„Þessi bók er ólík Dalalífi að því
leyti að hún er mjög stutt og hnit-
miðuð, frekar vel upp byggð og það
er áberandi hvað klisjan um Guð-
rúnu sem höfund sem teygir lopann
er röng. Hún þvert á móti fer gífur-
lega hratt yfir og framvindan hjá
henni er eins og skilvinda sem hún
stendur við og snýr og snýr þannig
að lesandinn þeytist áfram.“
Bækur Guðrúnar frá Lundi hafa
lengi verið nánast ófáanlegar og
bið eftir þeim á bókasöfnum ansi
löng. Hallgrímur segist því fagna
því að farið sé að gefa verk henn-
ar út aftur. „Þegar ég
var að fara að lesa
Dalalíf reyndi ég
að fá hana á bókasafni en þar voru
óralangir biðlistar þannig að lokum
fann ég hana á svörtum markaði.
Það var eins og ég væri að kaupa
dóp. Maðurinn sem seldi mér org-
inal-útgáfuna sagðist verða á hvít-
um sendibíl og bað mig að hitta
sig fyrir utan Snælandsvídeó
með greiðsluna í reiðufé. Það er
gott dæmi um hversu erfitt hefur
verið að nálgast bækur hennar og
þess vegna er mjög gaman að það
skuli verið að endurútgefa fleiri
bækur hennar en Dalalíf. Maður
var hræddur um að hinar bækurn-
ar væru lélegar en það kom mér
ánægjulega á óvart hvað Afdala-
barn er góð.“ fridrikab@frettabladid.is
Eins og að kaupa dóp
Skáldsaga Guðrúnar frá Lundi, Afdalabarn, hefur verið endurútgefi n. Mynd
af skáldkonunni eft ir Hallgrím Helgason prýðir forsíðuna auk þess sem hann
skrifar eft irmála. Hvað er það sem hrífur hann við verk Guðrúnar?
HALLGRÍMUR HELGASON: „Hún er æðislegur höfundur og vanmetin enn í dag, því miður.“ FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
➜ Kápumyndin á Afdala-
barni er hluti af málverki
af Guðrúnu sem Hall-
grímur málaði.
GUÐRÚN FRÁ LUNDI
Óperukórinn og Söngskólinn í Reykja-
vík efna til óperutónleika í Hörpu 6. og
7. september næstkomandi en þá verð-
ur La traviata eftir Giuseppe Verdi
flutt í konsertformi.
La traviata er ein af þremur vinsæl-
ustu óperum sögunnar og er byggð á
skáldsögunni um Kamelíufrúna eftir
Alexandre Dumas yngri. Kamelíufrú-
in Marie Du plessis, sem heitir Violetta
í óperunni, hafði verið ástkona Dumas.
Verdi sá Kamelíufrúna leikna í París
vorið 1852 og fáeinum mánuðum síðar
hafði hann samið óperuna La traviata
og var hún frumsýnd í Feneyjum 1853.
Flytjendur La traviata nú eru Óperu-
kórinn í Reykjavík ásamt einsöngvur-
um og sinfóníuhljómsveit undir stjórn
Garðars Cortes. Í aðalhlutverkum
eru Þóra Einarsdóttir sem er Kamel-
íufrúin Violetta, Garðar Thór Cortes
er ástmaður hennar, Al fredo, Berg-
þór Pálsson er Giorgio Germont, faðir
Alfredos, og Viðar Gunnarsson er
Grenville, læknir Violettu. „La trav-
iata er afar heillandi verk og við erum
mjög stolt af að setja það upp með
sannkölluðu stórliði óperusöngvara í
Hörpu. Það er spennandi að setja La
traviata upp í konsertformi og það er
mikil tilhlökkun hjá tónlistarfólkinu.
Tilefnið er ekki síst 40 ára afmælis-
gleðskapur Söngskólans í Reykjavík og
Óperukórsins,“ segir Garðar Cortes,
stjórnandi sýningarinnar.
- fsb
Stórlið óperusöngvara í La traviata
Garðar Cortes stjórnar hópi af stórsöngvurum í konsertuppfærslu á hinni vinsælu óperu.
„Við þekkjumst allar og komumst að því að við deilum áhuga á að
hætta að henda hlutum og að finna þeim nýtt hlutverk. Þegar ein
okkar, Halldóra Björg Sævarsdóttir, stakk upp á að halda sýningu
þar sem endurhönnun væri í fyrirrúmi þá fannst okkur það upplagt,“
segir Eygló Antonsdóttir, ein af fimm konum sem sýna í Amtsbóka-
safninu við Brekkugötu 17 á Akureyri út þennan mánuð. Hinar eru
Halla Birgis dóttir, Helga Björg Jónasardóttir, Jónborg Sigurðardóttir
og fyrrnefnd Halldóra Björg. Fjórar eru myndlistarskólagengnar, ein
einnig hönnuður og ein hefur lært mósaíkgerð á Ítalíu.
Eygló segir sýninguna fjölbreytta. Sjálf er hún þar með drauma-
fangara og teiknimyndasögur og er beðin að skýra þá list fyrir les-
endum. „Indíánar fældu burtu vonda drauma með draumaföngurum
úr skinnum, fjöðrum og fleiru en ég nota afganga af gluggatjöldum,
blúndum, perlum og ýmsu sem ég er að endurnýta. Teiknimyndasög-
urnar eru klippur úr gömlum teiknimyndabókum sem ég flétta saman
á nýjan hátt og set í ramma. Þar er allavega fólk með ólík svipbrigði
eins og í lífinu sjálfu.“
Sýningin stendur til 31. ágúst og er opin á afgreiðslutíma safnsins
frá 10 til 19 alla virka daga.
gun@frettabladid.is
Gaman að nýta gamla
hluti á nýjan máta
Á Amtsbókasafninu á Akureyri sýna fi mm konur
hvernig notaðir hlutir, föt og umbúðir geta breyst í list
og nytjahluti. Eygló Antonsdóttir er ein kvennanna.
LISTAKONA
Eygló innan um
draumafangara
sem bærast létt í
glugganum.
MYND/AUÐUNN
NÍELSSON
MÓSAÍK Hér er borðbúnaður kominn í nýjan búning.
M
YN
D
/Ó
PERU
KÓ
RIN
N
GUÐRÚN FRÁ LUNDI
Kápumyndin er hluti
af málverki sem
Hallgrímur málaði af
Guðrúnu.
MENNING