Læknablaðið - 15.01.2002, Qupperneq 45

UMRÆÐA & FRÉTTIR /
„SAMNINGANEFNDARFRUMVARPIÐ"
Persónuverndin styrkt
Eitt þeirra ákvæða sem læknasamtökin gerðu at-
hugasemdir við varðar aðgang TR að sjúkraskrám
þeirra sem fá bótarétt hjá stofnuninni. Þar voru gerð-
ar töluverðar breytingar á frumvarpinu en eru þær
nægar?
„I fyrsta lagi gerðum við ekki athugasemdir við
það að ríkið vildi fylgjast með því hvernig fjármunir
þess eru nýttir. Læknar hafa átt samstarf við TR um
það hvernig þessu eftirliti skuli hagað. Hins vegar
bentu lögfræðingar okkar á að þessi opna heimild
stæðist ekki lög um réttindi sjúklinga og persónu-
vernd. Eftir að við bentum á þetta var málið rætt í
þingnefndinni og gerðar breytingar sem eru á þann
veg að það þarf að vera málefnaleg ástæða fyrir því
að TR geti krafist þess að skoða sjúkraskýrslu. Árétt-
að er að taka þurfi tillit til áðurnefndra laga og að
ágreiningsmálum megi skjóta til Persónuverndar.
Eg hef verið þeirrar skoðunar að betra sé fyrir
sjúklinga að þetta eftirlitshlutverk sé hjá TR því þá
þarf hún ekki að deila þessum upplýsingum með
öðrum stofnunum ríkisins. Hún þarf svo dæmi sé
nefnt ekki að senda Ríkisendurskoðun lista með
nöfnum sjúklinga sem farið hafa til tiltekinna lækna.
Hins vegar hefði mátt setja í lögin ákvæði um að
utanaðkomandi aðili kvæði upp úrskurð um það
hvenær eftirlits og nánari skoðunar væri þörf en það
var ekki gert.“
Knappur tími til umræðu
- En sérðu fyrir þér að þessi lög muni hafa í för með
sér miklar breytingar á störfum lækna?
„Það er erfitt að gera sér grein fyrir því á þessari
stundu. í upphaflegri mynd frumvarpsins átti að
aftengja samkeppnislögin og heilbrigðisþjónustuna
en frá því var fallið. Nú höfum við fengið í hendur álit
heilbrigðis- og tryggingarnefndar þingsins sem er
lögskýringargagn en þar er hnykkt á jafnræði rekstr-
arforma og því að samkeppnisreglna sé gætt. Það er
því búið að laga hlutina verulega miðað við þau
pólitísku markmið sem upphaflega komu fram. En
maður hlýtur samt að gera ráð fyrir því að þau mark-
mið séu að einhverju leyti fyrir hendi ennþá. Það er
til dæmis auðvelt að sjá samhengi þessa máls og nýrr-
ar stefnumörkunar varðandi ferliverk á Landspítala
háskólasjúkrahúsi. Ég tel að það sé ákveðin hug-
myndafræði eða stefna í gangi sem fram er komin að
öllu öðru leyti en því að starfsmenn heilbrigðisstjórn-
arinnar hafi gengist við henni. Það er þó óljóst
hvernig heimildarákvæði ráðherra verður notað til
að ná henni fram. Ég geri hins vegar ekki ráð fyrir því
að þetta hafi miklar breytingar í för með sér í tíð
þeirrar ríkisstjórnar sem nú situr.
Ég vil að það komi fram hér að hin Iýðræðislega
umræða um málið sem gert var ráð fyrir tók mjög
skamman tíma. Ef við hefðum ekki komist á snoðir
um þetta frumvarp þegar fyrstu drög þess lágu fyrir í
vor hefðum við ekki getað fjallað um það með þeim
hætti sem við gerðum. Okkur voru ætlaðar þrjár
vikur til að vinna umsögn um frumvarpið sem en það
hefði einfaldlega ekki nægt. Mér er kunnugt um það
að í löndum þar sem menn vilja hafa gott samráð og
breiða samstöðu um mikilvæg mál, svo sem í Bret-
landi, eru myndaðir vinnuhópar stjórnmálamanna og
sérfræðinga og læknasamtökum gefið gott tóm til að
ræða málin og móta afstöðu sína til þeirra. Þetta gera
stjórnvöld til þess að tryggja vandaðan málatilbúnað
og ákveðinn stuðning við frumvörpin, hvort sem það
er naumur meiri- eða minnihluti.
Það sem er kallað hin lýðræðislega umræða hér á
landi leiðir oft ekki til mikils vegna þess að þegar er
búið að gera út um málin í þingflokkum ríkisstjórnar-
innar hvers tíma. Svo er gefið í skyn að engu verði
breytt,“ sagði Sigurbjörn Sveinsson formaður LÍ.
-ÞH
Læknablaðið 2002/88 45