Læknablaðið - 15.06.2007, Blaðsíða 41

UMRÆÐA & FRÉTTIR / ÁHUGAMÁL
leyti við 15 ára aldur. Ég vann á sumrum í síld á
Raufarhöfn en einnig á Siglufirði, var í mennta-
skóla á veturna og á þeim sumrum kynntist ég
byggðinni og landinu vestan við Eyjafjörðinn.”
Eins orðs Ijóð
Valgarður hefur skrifað talsvert um byggðirnar
beggja vegna Eyjafjarðar og er meðal annars höf-
undur stórs hluta Árbókar Ferðafélags íslands árið
2000 þar sem hann fléttar saman mannlífi, sögu og
lýsingum á náttúrfari á sérlega skemmtilegan og
læsilegan hátt. Þetta er ómissandi lesning fyrir þá
sem hyggja á ferð á þessar slóðir. Nema auðvitað
að þeir ráði Valgarð sem leiðsögumann í ferðina
þá fá þeir fræðsluna beint af vörum hans.
„Já, ég byrjaði á því að fylgja fólki um þetta
svæði eftir að ég flutti heim frá London eftir
sérnám rétt fyrir 1980. Smám saman vatt þetta upp
á sig og varlega áætlað er ég búinn að leiða vel á
annað þúsund manns um þessar slóðir. Ég geng
þarna um á hverju sumri og nýt þess alltaf jafn-
mikið. Alltaf er eitthvað nýtt að sjá og upplifunin
er aldrei söm.”
fívað er það sem helst einkennir svœðið?
„Þetta var geysilega harðbýlt land og síðustu
bæir á Látraströndinni fara í eyði 1942 og í Fjörðum
1944. Þarna er mjög snjóþungt og snjóa leysir
seint. Láglendi lítið. Vegna snjóþyngsla var engin
vetrarbeit svo gróðurfar er allt annað og meira en
til dæmis í innsveitum Eyjafjarðar. Þar sést varla
lyngtutla, aðeins blásnir melar langt inn til fjalla
en í Fjörðum er lyng og skógviðarbróðir upp um
allar hlíðar. Landbúnaður var því erfiður á þessum
slóðum og fólkið treysti á sjóinn eftir lífsbjörg-
inni.”
Örnefni eru Valgarði hugleikin og hann orðar
það þannig að falleg örnefni séu „eins orðs ljóð”.
„Þetta er reyndar kapphlaup við tímann því
örnefnin hverfa hratt með þeim kynslóðum sem
nú eru elstar. Margt er reyndar þegar horfið en
þó hefur verið unnið mikið starf við að safna og
varðveita örnefni. Ég hef sett fram þá kenningu að
Alinn upp sem utanhús-
tegund og ekki vanur
stofuhita í híbýlum,” segir
Valgarður Egilsson.
Læknablaðið 2007/93 501