Læknablaðið - 15.06.2007, Qupperneq 45

UMRÆÐA & FRÉTTIR / SJÚKRAFLUTNINGAR í DREIFBÝLI
Sjúkraflutningar í dreifbýli -
athugasemdir við grein
Ég las í Lœknablaðinu hér um daginn fróðlega
grein um sjúkraflutninga í dreifbýli. Komið er
inn á menntunarþörf sjúkraflutningamanna á
landsbyggðinni og vakin athygli á því að við
sjúkraflutninga eru starfandi aðilar sem ekki hafa
lokið grunnnámi sjúkraflutningamanna, það þurfi
að laga. Þessu geta allir verið sammála, menntun
og þjálfun sjúkraflutningamanna er mikilvæg.
Eitt er þó í þessari grein sem vekur ugg minn en
það eru hugmyndir um að fækka sjúkrabílum til
þess eins að geta haft fleiri menntaða sjúkraflutn-
ingamenn á vakt. Ef ég hef skilið hugmyndir grein-
arhöfunda rétt þá er það þeirra skoðun að öryggi
landsmanna sé best tryggt með þjálfun viðbragðs-
aðila í vettvangshjálp, svo sem slökkviliðsmanna
og lögreglu, á sama tíma og sjúkrabílum verði
fækkað. Sjúkrabíll með sjúkraflutningamönnum
komi síðan einhvern tíma seinna, allt eftir því
hvar bráðavettvangurinn er. Ekki verður þetta
skilið öðruvísi en að það eigi að fækka þeim lækn-
ishéruðum sem hafa yfir sjúkrabíl að ráða til þess
eins að bæta menntun sjúkraflutningamanna. Hér
vantar eitthvað í röksemdafærsluna.
í dag er málum þannig háttað að í öllum
bráðaútköllum sjúkrabíla á landsbyggðinni er
læknir með í för. Til samanburðar er læknir með í
för í einum sjúkrabíl á höfuðborgarsvæðinu en það
er í neyðarbílnum. Ég á erfitt með að sjá fyrir mér
þá stöðu mála að til dæmis sjúkrabílar verði aðeins
staðsettir á einum stað á Norðurlandi vestra. Það
myndi fljótt skapa þá stöðu að læknir þess héraðs
þar sem enginn sjúkrabíll væri staðsettur, þyrfti að
fara einn á slysstað á sínum vaktbíl með lágmarks-
útbúnað. Hann þyrfti að sjá af þeirri upplýstu og
hlýju starfsstöð sem sjúkrabfll er auk þess sem flest
nauðsynleg tæki til aðstoðar slösuðum og bráð-
veikum væru utan seilingar. Með þessu værum við
komin áratugi aftur í tímann þegar menn voru að
pukrast úti í myrkrinu og kuldanum reynandi að
gera sitt besta. Ég ætla ekki að gera lítið úr mennt-
un og þjálfun sjúkraflutningamanna en ég tel
mikilvægara að læknir á slysstað hafi yfir að ráða
vel útbúnum sjúkrabfl og góðu aðstoðarfólki en
að veita hugmyndum greinarhöfunda um fækkun
sjúkrabfla brautargengi. I nn'nu héraði og mörgum
þar sem ég þekki til eru hjúkrunarfræðingar, ljós-
mæður og sjúkraliðar sendir með sjúklingum í
flutning á milli stofnana ef ástæða þykir til. Þetta
er gert einmitt til að auka öryggi sjúklinga. Vel
menntaðir sjúkraflutningamenn geta væntanlega
gert sama gagn í mörgum tilfellum en skynsam-
legar lausnir mega ekki líða fyrir löngun einnar
stéttar til menntunar og viðurkenningar.
Allra síst sé ég fyrir mér framtíð þar sem
sjúkraflutningamenn verði nýttir í heimaþjónustu,
til að mæla blóðþrýsting eða almennt eftirlit hvað
svo sem það nú þýðir. Þar eiga heima heilbrigð-
isstarfsmenn sem hafa fengið til þess menntun og
þjálfun en ekki sjúkraflutningamenn í hjáverkum
bíðandi eftir útkalli þar sem kasta þarf frá sér öllu
þegar kallið kemur, það gengi aldrei í heimaþjón-
ustu. Ég hvet því höfunda greinarinnar til að hugsa
málin betur og hverfa frá sínum hugmyndum um
fækkun sjúkrabfla á landsbyggðinni svo að við
berumst ekki 40 ár aftur í tímann í læknishéruðum
landsins hvað varðar gæði bráðaþjónustu.
Ágúst Oddsson
LÆKNIR HVAMMSTANGA
“... and I enjoyed New Zealand’s socially progressive, virtually
classless, and multicultural society. It was also nice to have plenty
of time to enjoy with family and friends.” - Martha Graber, MD
Earn NZ$300 to NZ$1500 a day (New Zealand dollars) or more
plus airfare, paid leave and, in many instances, a house and car. Call
us today for details: 0 800 8464.
Global Medical Staffing, Ltd.
website: www.gmedical.com email: doctors@gmedical.com
New Zealand is gorgeous in black and white.
Læknablaðið 2007/93 505