Þjóðlíf - 01.10.1987, Page 43

Þjóðlíf - 01.10.1987, Page 43
LISTIR Fílmuskúriim í Soho Vidtal viö Pete Bishop einn af föstu liðunum í James Bond fnyndunum er uppfinningagleði aðstoðar- manns Bonds. í hverri mynd kemur hann með ný tæki og tól sem Bond síðan velur úr af sinni víðfrægu alfræðiorðabókarvisku. Það er dálítið skemmtilegur sannleikskjarni í þessu stefi Bondmyndanna. Af einhverjum ástæðum höfum við alltaf gefið okkur að Bandaríkjamenn væru meistarar tækni- brellna í kvikmyndagerð. Menn eins og Spielberg og Lucas koma í hugann og hollí- vúddmaskínan í heild sinni. Staðreyndin er aftur á móti sú að mest af þessum tækni- brellum er framleitt í Englandi, svo sem tæknihlutarnir í Star Wars og Superman, svo ekki sé minnst á ævintýramyndir Terry Gillians Time Bandits og Brazil. Bretum hefur ekki gengið sérlega vel í kvikmynda- gerð undanfarinn áratug, en London er Mekka bellibragðanna í kvikmyndum. Ein- hverra hluta vegna sækja menn að úr öllum heimshornum og nú með tilkomu tónlistar- ■Hyndbandanna hefur ásóknin aukist veru- *ega. Fyrir nokkru var staddur hér á landi Englendingur sem er á góðri leið með að verða heimsfrægur, bæði í heimalandi sínu ?g í henni Ameríku. Jafnvel þó annar hver Islendingur sé meira og minna heimsfrægur Þá langaði mig til að festa á pappír brot úr reynslusögu hans. Peter Bishop er lögfræðingur að mennt, en jnkkafötin og skrifstofustarfið áttu ekki við hann og hann tór að vinna við teiknimynda- gerð að námi loknu. Fyrir rúmu ári ákvað hann að stofna eigið fyrirtæki ásamt vini sín- Urn, Kitchen Smith, og fara út í sjálfstæða "myndgerð" upp á von og óvon. Þeim gekk ævintýralega vel. í fyrstu var þeitn boðið að gera forsíðu á Time Out, viku- r,tt um hvað er að gerast í London, síðan fy!gdi sjónvarps- og kvikmyndahúsaauglýs- lng fyrir blaðið. Áður en varði streymdu til Þeirra verkefnin og fyrir stuttu gerðu þeir jnyndband fyrir lag sem náði efsta sæti nreska vinsældalistans, Star Trekkin, með Hie Film. Þeir voru verðlaunaðir á stutt- J^yndakeppni í New York fyrir stuttu og í Fnglandi hefur þeim einnig verið veitt verð- nun sem efnilegustu nýliðunum. Leyndardómurinn að baki velgengni Petrra er án efa hugmyndaauðgi, vinnuharka °g sérstæður stíll sem er í senn hrár og vel Ultærður tæknilega. Sjónvarpið hefur möguleika og tak- jnarkanir sem miðill. Það er alkunna hvernig Pættir og sjónvarpsefni er formað eftir mjög strörigum leikreglum um hvað má og hvað ki má. Þannig hefur sjónvarpið verið langt • Úr fimmtán sekúndna auglýsingu á Varta-rafhlöðum. á eftir kvikmyndahúsunum í að brjóta niður það sem kalla mætti siðferðisgrensur. Of- beldi og kynlífssenur er mun vægara í sjón- varpsþáttum en í kvikmyndum. En höml- urnar ná einnig yfir viðfangsefni og fram- setningu. Allt á að vera yfirmáta aðgengilegt. Fjórtán ára stúlka utan af landi á að geta m Jt allt sem fram fer, cn það skilst mér að sé mælikvaröi DV á „þyngd" efnis. í bók sinni Amusing Ourselves to Death heldur Postman því fram að sjónvarpið sem miðill eigi sína eigin þekkingarfræði. Hann telur að Huxley fremur en Orwell hafi haft rétt fyrir sér: við verðum ekki alræðinu að bráð heldur verður skemmtanafíknin okkar banabiti. Að dómi Postmans þarf sjónvarpið að vera skemmtilegt og getur ekki verið annað. Allt sem í sjónvarpið fer þarf að poppa upp. Þannig verða umræður um alvarleg málefni annaðhvort að vera fyndnar eða spennandi. Gallinn við alla skemmtunina er þó sú, eins og fyrr var minnst á, að þá má í rauninni ekki gera neitt. Niðurstaða Postmans er bölsýn. Hann telur að menning okkar öll byggist æ meira á myndlæsi en á samræðum og rituð- um texta og að yfirtaka myndmálsins og þeirrar þekkingarfræði sem henni fylgi feli í sér endalok alvarlegrar umræðu á opinber- um vettvangi. Þar er hann sammála gömlu menningarelítunni, þó rök hans séu nokkuð önnur. Ástæðan fyrir þessu innskoti í viðtal við Peter Bishop er sú að ég tel Bishop og það sem hann er að gera afsanna á vissan hátt bölsýni Postmans (og annarra sem telja al- ræði lágmenningarinnar vera syndafall nú- tímans). Myndmálið býður upp á jafn mikla túlkunarmöguleika og ritmál og samræöur. Möguleikinn á að segja sögur er til staðar og það sem er mikilvægast: sjónrænt læsi okkar er orðið það mikið að vísanir eru orðnar auðveldar. Kínverska máltækið um að mynd sé á við þúsund orð hefur fengið endur- nýjaða lífdaga. PETER: „Við sækjum fyrirmyndir í teikni- myndir fyrir börn og teiknimyndablöð fyrir fullorðna. Það er einnig mikið að sækja í brúðumyndir. Pólverjar eru t.d. mjög framar- lega í slíku. Við erum með lítið myndver og mjög takmarkaða vinnuaðstöðu og þegar við þurfum að vera með leikin atriði leigjum við aðstöðu fyrir upptökur." Verk þeirra Peters og Kitchen Smith eru fersk vegna þess að þeir sækja í aðrar smiðjur en hefðbundnar leikreglursjónvarpsins. Þeir nota blandaða tækni. Teiknimyndir, brúður úr ólíklegustu efnum og kvikmyndun, en 41

x

Þjóðlíf

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.