Víkurfréttir - 16.02.2012, Blaðsíða 16

16 FIMMTUdagUrInn 16. FEBrúar 2012 • VÍKURFRÉTTIR
„Slysið átti sér stað 15. júní sl, um
klukkan sex. Við hjónin vorum
heima þegar síminn hringir. Það
er nágranni okkar sem flytur þær
fregnir að ekið hafi verið á Lilju
Rós en jafnframt fylgdu þær upp-
lýsingar að hún væri ekki alvarlega
slösuð. Við rukum út og fórum
á staðinn, héldum að við værum
bara að sækja hana og að hún hefði
e.t.v. hruflast eitthvað. Þegar við
komum á slysstaðinn er sjúkrabíll-
inn að koma að. Þá fæ ég sjokk.
Ég sé hjólið til hliðar og stúlkuna
grátandi í fangi móður vinkonu
hennar. Ég sé strax að hún er illa
lærbeinsbrotin og verandi fyrrum
sjúkraflutningamaður vissi ég að
slíkir áverkar geta verið lífshættu-
legir. Hún var mjög bólgin og mér
fannst sem blætt hefði inn á vöðv-
ann en það er það sem gerir slík
brot svo hættuleg.
Ekkert sem býr mann
undir svona þegar um eigin
börn er að ræða
Hún er sett í sjúkrabílinn og farið
með hana á sjúkrahúsið á Suður-
nesjum þar sem rétt var úr fætinum
og hún sett í spelku fyrir flutning á
slysadeild í Reykjavík. Ég hef lent
í mörgum erfiðum útköllum sem
sjúkraflutningamaður en það er
ekkert sem býr mann undir svona,
þegar um eigin börn er að ræða.
Bíllinn á um 50 km hraða
í íbúðargötu með 30 km
hámarkshraða
Þrátt fyrir að Lilja Rós væri illa
slösuð þá gerði ég mér ekki strax
grein fyrir því að hjálmurinn bjarg-
aði lífi hennar. Þegar við komum á
sjúkrahúsið í Reykjavík gafst tóm
til að ræða við hana og mundi hún
vel eftir slysinu. Hún segist hafa
verið að hjóla meðfram planinu
fyrir framan heimili vinkonu sinnar
þegar hún sér bílinn koma og að bíl-
stjórinn er að horfa aftur fyrir sig.
Henni tekst að hluta að beygja frá
bílnum og lendir því á frambretti
hans. Að sögn sjónarvotta var bíll-
inn á um 50 km hraða í íbúðar-
götu með 30 km hámarkshraða.
Lilja Rós kastast upp í loftið, höf-
uðið a.m.k. tvo metra yfir götu og
búkurinn þar fyrir ofan og skellur
svo niður í götuna. Það sér mikið
Slysavarnir hafa alla tíð verið stór þáttur í starfi Slysavarnafélagsins Landsbjargar.
Hvert slys sem forðað er skiptir afar miklu máli, því sá sem verður fyrir slysi, og fjölskylda
hans, á iðulega fyrir höndum margra mánaða ferli sem getur sett allt lífið úr skorðum og
afleiðingarnar geta varað árum saman. Það upplifði fjölskylda Lilju Rósar, sjö ára, eftir að
ekið var á hana í Njarðvík sl. sumar. Gunnar Stefánsson, faðir hennar og sviðsstjóri slysa-
varna- og björgunarsviðs SL, sagði frá slysinu í tímaritinu Björgun, sem Slysavarnafélagið
Landsbjörg gefur út. Víkurfréttir fengu leyfi til að birta frásögnina.
Hjálmurinn
bjargaði lífi hennar
á hjálminum og ég er í vafa að hún
væri á lífi, hefði hún ekki verið með
hjálm. Hann bjargaði lífi hennar.
Flutt með flutningabíl
á milli sjúkrahúsa
Stuttu eftir að við komum á sjúkra-
húsið var staðfest að ekki væri um
blæðingu inn á vöðva að ræða en
ljóst að Lilja Rós var lærbrotin auk
þess að vera með stórt svöðusár á
bakinu. Tekin er ákvörðun um að
hún verði sett í svokallaðan strekk
en það þýðir að settur er pinni í
lærlegginn og fóturinn hengdur
upp á meðan brotið grær. Þarna
er okkur sagt að bataferlið muni
taka um 4-6 vikur. Hún fer í aðgerð
og svo vöknun á gjörgæsludeild.
Um miðja nótt er okkur tilkynnt að
flytja eigi hana yfir á barnaspítal-
ann við Hringbraut. Ég mótmælti
því strax, fannst rétt að hún fengi
frið til að jafna sig aðeins eftir
það sem á undan var gengið. Það
var kalt úti og stelpan kvaldist við
minnstu hreyfingu á fætinum. Þar
að auki á sjúkrahúsið ekki bíl til
að flytja sjúkrarúm með strekk og
því átti flutningurinn að fara fram
með sendibíl sem allajafna er not-
aður til matarflutninga. Mótmæli
mín voru ekki tekin til greina og
ákvörðun um flutning á þessum
tíma stóð. Stelpan var hvekkt,
hrædd og kvalin en við þurftum
að trilla henni niður af sjöttu hæð
og út í óupphitaðan kassabílinn. Í
honum eru engar festingar eða nein
aðstaða til að flytja sjúkrarúm enda
ekki gert ráð fyrir því þrátt fyrir að
bíllinn hafi áður verið notaður í
þessum tilgangi. Í bílnum var 7°C
hiti, ekki var hægt að breiða yfir
fót stelpunnar og henni var mjög
kalt. Ég og sjúkraflutningamaður-