Dagrenning - 01.08.1951, Qupperneq 35

Síðareglur Zíonsöldiinga,
Útgefnar fyrsta sinn í Rússlandi árið 1897.
Niðuríag.
XVII.
1. Málafærslumenn verða kaldlyndir,
grimmúðgir, þrákelknir og samvizkulausir.
Þeir taka ópersónulega og strang-lögfræðilega
afstöðu til allra mála. Það er ófrávíkjanlegur
vani þeirra að vega og meta hvert atriði eftir
vamargildi þess, en virða að vettugi hvemig
úrslit málsins orka á velferð almennings.
Ekki er venjulegt, að þeir skorist undan að
taka að sér vöm í hvaða máli sem er. Þeir
leita allra bragða til þess að fá skjólstæðinga
sína sýknaða, beita öllum hártogunum og
lagaflækjum og spilla þar með réttarfarinu.
Fyrir þá sök munum vér marka atvinnugrein
þessari svo þröngan bás, að hún seilist hvergi
út fyrir athafnasvið framkvæmdarvaldsins.
Málafærslumenn verða, eins og dómarar,
sviftir rétti sínum til þess að hafa persónu-
leg sambönd við málsaðila. Dómstólamir
einir láta þá fá málin til flutnings, og þeir
kvnna sér þau af málsskjölum og skýrslum
og verja skjólstæðinga sína eftir að rétturinn
hefir rannsakað mál þeirra og byggja vömina
á því, sem þar hefir komið í ljós. Laun sín
fá þeir án tillits til þess hvemig vömin hefir
tekizt. Með þessu móti verða þeir einung-
is skýrslugefandi menn á löggjafarsviðinu, í
þágu réttvísinnar og móh'ægi gegn saksókn-
aranum, sem verður skýrslugefandi í þágu
ákæruvaldsins. Þetta stvttir allan málarekst-
ur. Verður þannig komið á heiðarlegri og
hlevpidómalausri vöm, sem ekki er hagað
eftir einstaklings hagsmunum heldur sam-
kvæmt sannfæringu. Þess má og geta að þetta
mun uppræta þá spillingu, sem nú þróast,
að málaflutningsmenn geri með sér samn-
inga og láti einungis þann málsaðilann vinna,
sem bezt borgar.
2. Vér höíum fyrir íöngu gætt þess að
varpa rírð á prestastétt goyanna, og evði-
leggja þannig ætlunarverk hennar á jörðu, því
að nú á dögum gæti það orðið oss til mikils
trafala. Með hverjum degi fara áhrif prest-
anna á þjóðir heimsins þverrandi.Trúarbragða
frelsi er nú hvravetna viðurkennt, svo að
nú getum vér talið þann tíma í árum þar
til kristinni trú verður með öllu kollvarpað.
Um önnur trúarbrögð er það eitt að segja,
að vér munum eiga í minni erfiðleikum með
þau, en ekki er tímabært að ræða frekar
það atriði. Vér munum sníða klekaveldi og
klerkum svo þröngan stakk að áhrif þeirra
fari að sama skapi minnkandi, sem þau áður
fóru vaxandi.
3. Þegar tími er kominn til þess að koll-
varpa páfaveldinu algerlega, munu fingur ó-
sýnilegrar handar benda þjóðunum þangað,
en jafnskjótt og þjóðimar gera árásina, mun-
um vér birtast í dulargerfi verndara þess,
eins og vér viljum koma í veg fyrir blóðs-
úthellingar. Með því að leika þannig tveimur
skjöldum fáum vér færi á að þrengja oss inn í
innstu fylgsni þessa veldis, og þaðan snúum
vér ekki aftur fyrr en vér höfum nagað í
sundur allar stoðir þess.
4. Konungur Gyðinga verður hinn raun-
verulegi páfi heimsins, æðsti biskup alþ/óð-
legrar kirkju.
5. En meðan vér emm að ala æskulýðinn
DAGRENNING 33