Dagrenning - 01.08.1951, Blaðsíða 17

varaleysis svefni, sem hún hefir sofið að
undanförnu, er það, að koma henni í réttan
sakilning um gildi og þýðingu stjómarskrár-
málsins. Mér er ljóst, að með því að leysa
það mál, leysist ekki allt, sem að er hér,
heldur er það aðeins eitt af mörgum við-
fangsefnum, sem leysa verður. Allir íslending-
ar verða að skilja það, að munurinn á flokka-
þingræði og flokkseinræði er aðeins stigsmun-
ur en ekki eðlismunur. Þeir verða að skilja
það, að vér geturn hæglega glatað frelsi voru
og mannréttindum undirþingræðisformi,sem
stefnir að einræði, jafnvel án vitundar þeirra,
sem standa í stímabraki flokkabaráttunn-
ar. Allir íslendingar verða að læra að skilja
að kommúnisminn, nasisminn og fasisminn
eru ein og sama stefnan, liturinn einn er það
sem skilur, og þeir verða að læra að skilja,
að með alþjóðarsamtökum einum verður
óvættur þessi kveðin niður, og það þó
því aðeins, að þjóðin eignist á ný þá trú
á sjálfa sig og þá trú á Guð og guðiega Jeið-
sögu, sem feður vorir áttu og töldu sér sæmd
í að viðurkenna.

Skattar
Það hefir vakið mikla athygli og umtal að bæjar-
stjórn Reykjavíkur hyggst að framkvæma aukaniður-
jöfnun á skattgreiðendur í bænum, allt að 10% af
álagðri heildar útsvarpsupphæð, sem er milli 60 og
70 milljónir króna. Viðbótarútsvörin mundu því
nema 6—7 milljónum króna. Ilið athyglisverðasta við
þetta er ekki það, að bærinn skuli þurfa að grípa til
þessa ráðs, heldur liitt, hvernig framkvæmd þessarar
viðbótamiðurjöfnunar er hugsuð.
Samkvæmt tillögum, sem uppi eru í bæjarstjórn,
á ekki að leggja skattinn á alla útsvarsgjaldendur í
Reykjavik, heldur aðeins á þá sem greiða samkvæmt
aðalniðurjöfnuninni yfir 1000 krónur í útsvar. Þetta
þýðir auðitað að það verða „hinir riku“ sem aðallega
koma til með að greiða þcnnan viðbótarskatt og að
hann verður ekki 10% af útsvörum þeirra heldur
miklu hærri, sennilega um 20% eða meira. Allan
þorra manna skiptir þessi viðbót því litlu máli
því flestra útsvör eru neðan við markið, sem sett er.
Nú er svo ákveðið í lögum um útsvör, að þegar
slik framhaldsniðurjöfnun fer fram skuli viðaukanum
„bætt við útsvar hvers einstaks gjaldanda eftir
ákveðnu lnindraðshlutfalli". Þeirri reglu hefir verið
fylgt alla tið hér á landi.
En hvernig stendur þá á þessari nýju „línu"
sem bæjarstjórn Reykjavíkur hefir tekið upp? Ilvað-
an er hún komin?
í þcssu hefti er birt niðurlagið af „Siðareglunum"
og þar er ní. a. fjallað um skattamálin. Þar segir svo:
„Skattar á fátæklinga eru sæði stjórnarbyltingar
og ríkinu til óþurftar, sem þá er að elta eyririnn en
kasta krónunni."--------
„Skattur sem fer hækkandi að hundraðshlutfalli
í samræmi við höfuðstólinn, verður miklu drýgri tekju-
lind heldur en núverandi nefskattur eða eignaskattur,
sem nú er oss gagnlegur einungis vegna þess að hann
hvetur til óeirða og óánægju meðal goyanna."
„Jafnvægi og trygging fyrir friði verða meginstoðir
og styrkur stjórnanda vors, og fyrir þessara hluta sakir
er nauðsynlegt að auðmennirnir leggi fram hluta af
tekjum sínum til að tryggja gang ríkisvélarinnar.
Þarfir rikisins verða þeir að greiða, sem ekki finna til
byrðarinnar og hafa af nógu að taka.“
„Þessar ráðstafanir uppræta hatur fátækra manna
til þeirra, sem ríkir eru, þá verða auðmennirnir hin
nauðsynlega, fjárhagslega stoð í augum öreiganna, og
upppretta friðar og velmegunar." (Siðareglur XX.
5-8.)
Það er athyglisvert hversu víða verður nú vart við
grundvallarlínurnar úr „Siðareglum Zíonsöldunga" í
stjórnmálastarfsmeinni og raunar rniklu fleiri sviðum
þjóðlífs vors.
DAGRENNING u