Húnavaka - 01.05.1962, Blaðsíða 11

HÚNAVAKA
9
að hann telji kýr arðbærari en sauðfé, en sauðfé skemmtilegri búpening
— en það er nú aðeins persónulegt, bætir hann við. — Vélvæðing
hefur skapað mikla og aukna möguleika til stækkunar búanna.
Við Stefán þekkjum það frá fyrra ári, þegar við áttum tal við þá
Guðmund bónda í Asi og Torfa bónda á Torfalæk, að það er ekki
litið þannig á að menn séu framtalsskyldir í viðtali við okkur.
Við spyrjum því Sigurð bónda, ósköp hógværir að því, hversu mik-
inn húsakost hann hafi fyrir sinn búpening.
— Á Geitaskarði er fjós yfir 32 nautgripi og nýlega byggð fjárhús
fyrir 500 fjár, auk eldri húsanna, en þetta er allt mjög við vöxt og
byggt fyrir framtíðina.
— Og svo hrossin?
— Ég á hús yfir öll mín hross. Meira fáum við ekki.
Þegar talið berst að hrossunum verðum við þess vísari, að Valgerð-
ur húsfreyja hefur mikið yndi af góðum hestum og gangliprir gæð-
ingar eru í hærra mati sem heimilisvinir en hjá bónda hennar. — Við
erum nú ekki sammála um allt við Sigurður minn, og stundum finnst
mér hann nú jafnvel of bundinn starfinu.
— Ég held þú megir láta þér vel líka að ég reyni að hlynna að
þessu koti eins og ég er maður til.
— Koti, kallarðu Geitaskarð kot!
— Og að síðustu þetta. Munduð þið óska ykkar börnum annars og
betra hlutskiptis en að staðfestast sem búendur í þessu héraði eða
öðru slíku?
— Nei, því maður verður að trúa því að með aukinni menntun ungs
fólks vaxi það að félagslegum þroska og réttu hófsömu mati á sinni
stétt, beri að standa saman og vinna að því að byggðir landsins verði
sjálfum sér nógar félagslega. Að ungmennafélögin, sem áttu svo drjúg-
an þátt í þvi á fyrstu áratugum þessarar aldar, að kveikja hugsjóna-
eld í brjóstum æskunnar, verði endurvakin, sem aflgjafi menningar
og manndóms. — Og svo viljum við bæta því við, segir Sigurður
bóndi, að við teljum störf þeirra, sem til þess veljast að vera leiðbein-
endur og kenna æskunni, eigi að vera svo hátt metin að í þau veljist
gott fólk, því vafalaust á þjóðin meira undir starfi þeirra en velflestra
annarra.
Það er liðið langt á nótt. Við höfum dvalið hér lengur en til var
ætlast í upphafi, og stytt hvíldartíma þessara ágætu hjóna.
Ég hefi hreiðrað um mig í mjúku, fornu hægindi, sem er arfur úr