Húnavaka


Húnavaka - 01.05.1962, Blaðsíða 19

Húnavaka - 01.05.1962, Blaðsíða 19
HÚNAVAKA 17 — Við tökum eftir því að Jónas hefur dregizt út úr samtalinu og blundar nú værðarlega í legubekknum á móti okkur. — Jónas minn, segir Halldór bóndi og brosir — hann er að búa sig undir að finna kærustuna næsta kvöld. — Stefán minn, ég vildi að þetta væri eins fyrir þér. — Ég sé ekki betur en Stefán brosi drýgindalega, en hann segir fátt. — Hvað vilt þii segja um framtíðarbúskaþ á Islandi, Halldór? — Ég sé enga ástæðu til að vera svartsýnn, ég býst við að dugmikið fólk hafi sig áfram, hverja atvinnugrein, sem það stundar. Annars vil ég engu spá inn í framtíðina, en ég býst við, að mætti ég velja mér lífsstarf á ný, þá mundi það sama verða ofan á miðað við svipaðar aðstæður. — Mér finnst búskapur gefi mér bczt svigrúm, og ég gct ekki kvartað undan því, að ekki hafi gefist tími til tómstunda. En einvrkja búskap tel ég böl hverjum þeim, sem einhverja gleði finnur aðra en þrældóminn. — Hvers þarf svo íslenzkur landbúnaður mest með í dag? — Meiri búvísinda — meiri þekkingar og rannsókna á því hvað bezt geti dugað atvinnuveginum til eflingar — og hærri búrentu. ■—- Hvað segir þú um hugmyndina að sameiginlegu byggðasafni Hún- vetninga og Strandamanna að Reykjaskóla. — Ég er mjög hlynntur því máli. Byggðirnar umhverfis Húnaflóa áttu svo margt sameiginlegt í fortíðinni að ýrnsar þeirra tíma rninjar eru á vissan hátt sameign þeirra. Gott er líka að tengja þetta safn við skóla, á þann hátt styrkjast tengsl ungu kynslóðarinnar við fortíðina og þau mega hvergi rofna. Allur gróður sprettur upp frá rót — „rótarslitinn visnar vísir“. Það sem gert hefur okkar fámennu þjóð að þjóð er að hún hefur aldrei rofið sin menningartengsl til fulls. Við getum verið börn hins nýja tíma, tekið upp tækni hans, hvers konar framfarir og lífsþægindi. En við megum aldrei gleyma því, hvaðan við erum komin. Nú gefum við gaum að bókasafni Halldórs bónda, sem okkur sýnist mikið og vel um gengið. Þegar við fáum leyfi til að athuga það nánar, er okkur ljóst að sá hlýtur að vera bókamaður, sem valið hefur í þenn- an skáp. En eftir því, sem við komumst næst koma hér ekki öll kurl til grafar. — Þitt uþpáhaldsskáld, Halldór? — Því er erfitt að svara. Ég les Jró nokkuð. Gunnar Gunnarsson er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Húnavaka

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Húnavaka
https://timarit.is/publication/1122

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.