Húnavaka - 01.05.1991, Blaðsíða 173

HUNAVAKA
171
um voru falin mikilvæg vcrkcfni í þágu sauðíjárveikivarna á mæði-
veikiárunum og ferðaðist víða um land við sauðíjáreftirlit, mcðal
annars um Borgarfjaröar-, Dala- og Skagaíjaröarsýslur auk hreppa
í Húnavatnssýslu.
Eins og áður er sagt hafði grasafræöi verið honum mjög hugleik-
in allt frá unga aldri. Hann var glöggur á því sviði. Stundaði hann
greiningu jurta allt til cfri ára og ræddi af mikilli þekkingu um
þessi áhugamál sín.
Hallgrímur var mikill hcstamaður og átli ávallt góða hesta.
Hann var einn af stofnendum hestamannafélagsins Ncista og
starfaði þar mikið að félagsmálum og var kjörinn heiöursfélagi
hestamannafélagsins árið 1983. Hann var búmaður góður og af-
burða fjármaður og hélt fé sínu mjög til bcilar og mun vera einn
síöastur íjármanna hér um slóðir scm stóð yfir fé í haga. Búskapur
hans cinkenndist allur af forsjálni og hagsýni.
Heimili þeirra hjóna liefir jafnan haft á sér blæ myndarskapar
og gestrisni. Þar ríkti ætíð rcisn og glaðværð. Hallgrímur var oftast
manna glaðastur í góðum vinahópi og hrókur alls fagnaðar á
góðri stund. Hallgrímur á Kringlu var vorsins maöur. Hann var
margfróður um leiðir gangnamanna og þaulkunnugur á heiðum
uppi. Þessi hugðarefni sín ræddi hann af þckkingu og að hætti
kunnáttumannsins.
Eins og áður er sagt átti hann gott bernskuheimili og fékk að
njóta æskuáranna hjá fósturforeldrum sínum. Auk þess að
minnast fóstru sinnar af hlýhug og þakklæti var honum
fósturbróðir hans Agúst Jónsson á Hoíi mjög kær.
Hallgrímur lést á Hnitbjörgum 88 ára að aldri.
Utför hans var gerð frá Þingeyrakirkju 25. maí.
Sr. Ami Sigurhsson.