Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.05.2015, Side 51

10.5. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51
Hermann Aðalsteinsson er fiskeldis-
fræðingur að mennt og vann í hálfan
annan áratug við það fag, hér og þar,
eins og hann segir. Á Tálknafirði,
Ólafsfirði og Húsavík. Frá árinu 1998
hefur hann á hinn bóginn verið kúa-
og sauðfjárbóndi í Lyngbrekku í
Reykjadal.
„Ég kynntist konunni,“ svarar hann
sposkur á svip spurður um tildrög
þess að hann sneri sér að búskap.
Lyngbrekka er sumsé æskuheimili eig-
inkonu hans, Hildigunnar Jónsdóttur,
og tóku þau Hermann við búinu af
foreldrum hennar.
„Ég ólst sjálfur upp á kúa- og
sauðfjárbúi í Bárðardalnum og vissi
nákvæmlega út í hvað ég væri að fara.
Ef til vill átti þetta alltaf fyrir mér að
liggja en það var ágætt að hafa prófað
annað á undan. Ég þekki fyrir vikið
kosti og galla þess að vera á almenn-
um vinnumarkaði,“ segir hann.
Frelsi og binding
Búið er ekki stórt, tólf kýr og um
hundrað fjár. Þá eru þar smærri dýr á
borð við hænsni og kanínur, en Her-
mann fullyrðir að Hildigunnur beri
ábyrgð á þeim. „Þetta eru um hundr-
að hænur, íslenskar. Við eigum alltaf
nóg af eggjum og mjólk.“
Frelsi og binding vegur salt í bú-
skapnum, sérstaklega þegar menn eru
með kýr. „Það er mikil binding að
vera með kýr og maður kemst ekki
auðveldlega frá búinu, þarf alltaf að fá
einhvern til að leysa sig af. Mjaltirnar
stýra öllu. Kýr mjólka sig víst ekki
sjálfar. Á móti kemur að maður hefur
mikið frelsi milli mjalta til að bregða
sér frá eða sinna öðrum hugðar-
efnum.“
Hermann og Hildigunnur eiga fjög-
ur börn, tvær dætur, sem fluttar eru
að heiman, og tvo syni sem ennþá eru
í grunnskóla. Sá eldri er að klára tí-
unda bekkinn, teflir af miklum þrótti
og tekur þátt í mótum. „Stelpurnar
tefldu líka meðan þær voru í skóla en
eru hættar því núna, hvað sem síðar
verður. Yngri sonurinn hefur ekki
heillast af skákinni,“ segir Hermann.
Frómt frá sagt segir Hermann bú-
skap og skák ekki fara vel saman.
Vegna bindingar taki hann sjálfur ekki
þátt í mótum eins og hann vildi gera.
„Slíkt þarf að plana með góðum fyrir-
vara.“
Þegar þau hjónin bregða sér af bæ
leysir systir Hildigunnar, sem býr á
Akureyri, þau venjulega af hólmi. Ætti
hún ekki að eiga heiðursaðild að
skákfélaginu Hugin?
Heldur úti fréttavef
Hermann á sér annað áhugamál,
fréttaskrif, en hann hefur undanfarin
sex ár haldið úti fréttavefnum 641.is –
fréttir úr Þingeyjarsýslu. Hann við-
urkennir að það áhugamál fari alls
ekki vel með búskapnum heldur. „Ég
fæ gjarnan símtöl þar sem ég er
spurður hvers vegna ég sé ekki búinn
að skrifa um þetta og hitt og svara því
þá til að ég hafi bara verið í fjósi.“
Hann hlær.
„Mér fannst vanta svona vef á svæð-
ið, það er bara miðill á Húsavík. Ég
var alltaf að bíða eftir því að einhver
annar gerði þetta en þegar það gerð-
ist ekki lét ég slag standa. Ég sé ekki
eftir því, þetta er býsna skemmtilegt
og hefur mælst ágætlega fyrir,“ segir
Hermann en vefurinn er fyrst og
fremst ætlaður dreifbýlinu sunnan
Húsavíkur en þar búa á bilinu 1.500 til
2.000 manns á stóru landflæmi.
Hermann kveðst skrifa um allt sem
snertir svæðið, stórt og smátt. Allt frá
hannyrðum upp í eldgos. „Það var
mjög gaman að fara að gosinu í Holu-
hrauni síðasta haust. Ég fór síðast að
Kröflueldum þegar ég var strákur.“
Ekki alltaf auðvelt
641.is segir ekki bara fréttir, heldur
skifar umsjónarmaðurinn einnig leið-
ara. „Ég hef meðal annars verið gagn-
rýninn á sveitarstjórnina okkar í leið-
urum fyrir að halda íbúum ekki
upplýstum um það sem hún er að
gera, sérstaklega í vetur. Það er ekki
auðvelt að standa í þessum skrifum í
svona litlu samfélagi og ég viðurkenni
að ég hef orðið fyrir ónæði af þeim
sökum, nú síðast í vikunni. Ég held að
lesendur séu farnir að átta sig á því að
641 segir frá hlutum eins og þeir eru.“
Oft er sagt að fjölmiðlar séu fjórða
valdið og Hermann fellst á það.
„Samstöðulistinn er með fimm menn
af sjö í sveitarstjórninni og minnihlut-
inn má sín lítils. Það er mjög byggða-
tengt hvernig menn kjósa.“
Spurður hvort hann sé á leið í póli-
tík sjálfur skellir Hermann í góm.
„Nei, ég fer ekki út í þann sandkassa.
Hef einfaldlega ekki tíma í það, þá
þyrfti ég líka að hætta með vefinn. Ég
læt mér nægja að vera í stjórn Hér-
aðssambands Þingeyinga, þar er í
nógu að snúast. Það er alltaf nóg að
gera í sveitinni.“
Hermann Aðalsteinsson í fjárhúsunum heima í Lyngbrekku.
Ljósmynd/Rajan Parrikar
Segi frá hlutunum
eins og þeir eru
Hermann Aðalsteinsson, bóndi og
formaður skákfélagsins Hugins, með
sigurlaunin á Íslandsmóti skákfélaga.
Morgunblaðið/Árni Sæberg