Dagblaðið Vísir - DV - 08.02.2010, Blaðsíða 18

Svarthöfði er eindreginn áhuga-maður um stór stríð og smá. Það hefur lengi verið draumur hans að Ísland yrði beinn þátt-
takandi í styrjöldum af öllu tagi. Þess
vegna hefur Svarthöfði tekið andköf af
hrifningu þegar Björn Bjarnason sem
dómsmálaráðherra hefur lýst áhuga
sínum á því að hervæða Ísland og
koma hér upp vígasveitum sem færu
um heiminn og héldu á lofti sverði
réttlætis.
Það mun hafa verið Davíð Odds-
son, á sínni tíð sem forsætisráðherra,
sem sammæltist við samstarfsmann
sinn, Halldór Ásgrímsson, um að lýsa
því yfir að Íslendingar gerðust aðilar
að Íraksstríðiðinu þótt við hefðum
enga hermenn til að senda. Það var
auðvitað fullkomlega eðlilegt að
halda Alþingi frá málinu. Rétt eins og
í aðdraganda bankahrunsins þurfti
Davíð að passa upp á að almenningur
frétti ekki af brambolti sem sneri að
því einu að verja hag þjóðarinnar og
koma réttlætinu í framkvæmd. Kjafta-
skúmar í Samfylkingunni voru vísir til
að leka í fjölmiðla og þar með til fólks-
ins í landinu.
Langt er um liðið síðan við Íslend-
ingar gerðumst aðilar að innrásinni í
Írak. Davíð fékk það í gegn að Saddam
Hussein var tekinn af lífi. Íslenski for-
sætisráðherrann hafði raunar látið í
ljósi að réttast væri að aflífa hann oftar
en einu sinni fyrir glæpi gegn mann-
kyni. Stór hluti þjóðarinnar var ósáttur
við að vera aðili að stríði. En í sam-
ræmi við íslenska umræðuhefð ætti
þetta mál að vera undir teppinu þang-
að sem því var sópað. Það er auðvitað
tóm della að skipa rannsóknarnefnd
til þess að skoða hvernig Davíð tók
sína ákvörðun. Það er þakkarvert að
gamli forsætisráðherrann var settur á
ritstjórastól til þess að fá tækifæri til að
verja sig og og sínar ákvarðanir sem
allar voru skynsamlegar og ígrund-
aðar af honum einum. Og við sjáum
vörn réttlætisins birtast á fréttasíðum,
í leiðurum, staksteinum og fleira.
Það er ekkert lát á árásum á hend-
ur leiðtoganum góða. Samherjar snúa
við honum baki og núa honum því
um nasir að hann sé stríðsóður. Meðal
nánustu samherja Davíðs eftir hrun er
forsetaframbjóðandinn fyrrverandi og
friðarsinninn Ástþór Magnússon sem
bloggar í skjóli stríðsmannsins. Nú
hefur þessi Ástþór risið upp og kallar
fóstra sinn stríðsóðan fjöldamorð-
ingja. Og það meira að segja í Mogg-
anum. Birtir fjölmiðillinn í þessu sam-
hengi mynd af illa brunnu barnslíki.
Það er mál að árásum á Davíð
linni. Hann leiddi þessa þjóð lengur
en nokkur annar. Hann varaði við
Saddam og átti aðild að aftöku hans
til að tryggja heimsfrið. Hann varaði
við Baugi og Kaupþingi en hældi
Landsbankanum. Hann gerði sjálfan
sig að seðlabankastjóra og varaði út-
lendinga við íslensku ríkisstjórninni.
Hann varaði ríkisstjórnina við hrun-
inu. Og hann varaði við Fjármálaeft-
irltinu. Þessi maður á auðvitað að fá
fálkaorðuna fyrir framsýni, réttsýni og
heiðarleika. Og það er lífsnauðsynlegt
fyrir íslenska þjóð að framkvæma vilja
Björns og Davíðs og koma upp her. Þá
verðum við þjóð á meðal þjóða. Davíð
verður að vara okkur við friðarsinnum
sem setja allt í bál
og brand.
STRÍÐSMENN ÍSLANDS „Hér pönkast löggan og
siðvillt Fréttablaðið á
ungri þjóðhetju, er náði í
gögn um Mile-
stone-Sjóvá-svindlið.“
n Jónas Kristjánsson
ritstjóri skilur ekki fókusinn
hjá Fréttablaðinu og
lögreglunni varðandi
stolnu tölvugögnin. - jon-
as.is
„Þetta þróaðist á leiðinleg-
an hátt í síðari hálfleik
enda spilar Akureyri
hundleiðinlegan hand-
bolta.“
n Handknattleiksmarkvörðurinn Pálmar
Pétursson hjá FH vandaði Akureyringum ekki
kveðjurnar eftir öruggan sigurleik. - visir.is
„Frammistaða þeirra var
svo ömurleg og
andlaus að ég
man vart eftir
öðru eins.“
n Eftir sama leik: Íþróttafrétta-
maðurinn Henry Birgir
Gunnarsson var orðlaus yfir leik Akureyrar.
- visir.is
„Mér finnst að nú eigi
menn að ræða stöðu
forsetaembættisins og
þingræðisins.“
n Svavar Gestsson,
formaður Icesave-samn-
inganefndarinnar, skýtur á
forsetann fyrir notkun á
málskotsrétti sínum.
- DV
„Mér var sagt að það væri
ekkert ólöglegt í
þessu.“
n Alþingismaðurinn
Tryggvi Þór Herbertsson
samdi við sjálfan sig og fékk
25 milljóna króna lán hjá eigin
einkahlutafélagi. - DV
Tilgangur stjórnarinnar
LEIÐARI
Einu og hálfu ári eftir bankahrun er niðurstaða hrunsins sú, á undraverð-an hátt, að bankarnir standa eftir sem sigurvegarar en almenningur tapar.
Bankarnir eru með nýjan efnahagsreikning og
komnir í startholurnar með að endurvekja bón-
usgreiðslur, en Íslendingar glíma við hækkandi
skuldir, skatta og vöruverð á sama tíma og kaup-
máttur minnkar.
Vinstri stjórnin hefur sýnt getuleysi þegar
kemur að því að rétta hlut almennings. Ennþá
er það svo að fólk þarf að borga bönkunum and-
virði hátt í þriggja bíla fyrir að hafa keypt einn
bíl og húsnæðislán fólks hafa verið hækkuð upp
úr öllu valdi vegna mistaka bankanna. Ekkert
sem bankarnir hafa gert hefur verið í þágu al-
mennings. Niðurfellingar þeirra og greiðsluað-
laganir hafa þann eina tilgang að treysta þeirra
eigin efnahagsreikning. Þetta er staðan eftir að
ríkisstjórnin reisti meinta skjaldborg sína.
Vinstri stjórnin hefur hins vegar ennþá til-
gang. Hún var kjörin í það hlutverk í Íslandssög-
unni að auka viðnám íslenska stjórnkerfisins
gegn spillingu og veita almenningi aukin áhrif.
Ríkisstjórnin hefur nú í vinnslu lagafrumvarp
sem kemur í veg fyrir að dómsmálaráðherrann
velji sér dómara af geðþótta, eða í því skyni að
gæta hagsmuna eigin valdaklíku. Þetta er stórt
stökk í átt að því að fyrirbyggja spillingu. Á síð-
ustu árum hefur framkvæmdavaldið hiklaust
seilst yfir í dómsvaldið, til dæmis með því að
skipa frænda, son og návin Davíðs Oddssonar,
fyrrverandi forsætisráðherra, sem dómara.
Það er ekki inni í myndinni að spillingar-
hreinsun Íslands eigi sér stað með annarri rík-
isstjórn. Sjálfstæðisflokkurinn er ófær um að
sinna þessu nauðsynlega hlutverki. Hann er
vanhæfur um að fjalla um spillingu, því of marg-
ir þingmenn flokksins voru á kafi í því sem plag-
aði íslenskt viðskiptalíf og stjórnmál. Ekki að-
eins voru þeir viðloðandi mörg vafasömustu
málin í aðdraganda hrunsins, heldur sjá þeir
ekkert að því. Þvert á móti virðast þeir almennt
líta á sig sem fórnarlömb aðstæðna í allri þeirri
spillingu sem þeir tengjast, ef frá er talinn Ás-
björn Óttarsson, sem hefur uppfyllt þá lág-
markskröfu um siðferði að viðurkenna mistök
sín þegar hann greiddi sér arð í tapi.
Út af þessu þurfa Íslendingar að sætta sig við
ríkisstjórn sem stendur ekki við orð sín um að
gæta hagsmuna almennings gagnvart bönk-
unum og sem fór langt með að klúðra Icesave-
málinu, þótt enn sé von um betrun. Það er áríð-
andi að núverandi ríkisstjórn villist ekki af leið.
Hún þarf að átta sig á því að tilgangur hennar er
ekki aðeins að ná landinu upp úr kreppu, held-
ur að gera það á réttum forsendum. Leiðin úr
kreppunni átti að liggja í gegnum réttlæti, lýð-
ræði og upprætingu spillingar.
JÓN TRAUSTI REYNISSON RITSTJÓRI SKRIFAR. Þetta er stórt stökk í átt að því að fyrirbyggja spillingu.
BÓKSTAFLEGA
18 MÁNUDAGUR 8. febrúar 2010 UMRÆÐA
SANDKORN
n Það urðu einhverjum von-
brigði þegar í ljós kom um helg-
ina að Davíð Oddsson, ritstjóri
Morgunblaðsins, var ekki í
einkaviðtali
í sunnu-
dagsblað-
inu. Davíð
var í viðtali
við sitt eigið
blað á föstu-
daginn þar
sem hann
af einlægni
lýsti samtali sínu við hollenskan
seðlabankastjóra. Samkvæmt
viðtali ritstjórans við sjálfan sig
um Davíð Oddsson seðlabanka-
stjóra varaði hann allar götur við
yfirvofandi hruni. Mörgum er
létt nú þegar sakleysi Davíðs hef-
ur verið sannað.
n Ingibjörg Sólrún Gísladóttir,
fyrrverandi formaður Samfylk-
ingar, er fjarri því að vera vin-
kona Össurar Skarphéðinssonar
utanríkisráðherra. Ingibjörg er
þó svilkona
ráðherrans
og átti þau
fleygu orð í
fimmtugsaf-
mæli Össur-
ar að menn
veldu sér
vini en ekki
fjölskyldu.
Þegar Össur staðfesti að hann
hefði grætt 30 milljónir á stofn-
fjárhlut í SPRON notaði svilkon-
an tækifærið og reiddi til höggs
á Facebook. Þar lýsti hún eign
sinni í SPRON. „Eins og aðrir
stofnfjáreigendur keypti ég þau
á nafnverði en ekki á markaðs-
virði. Ég leit aldrei svo á að þau
væru keypt í gróðaskyni og hef
átt þau síðan.“ 
n Það vakti þó nokkra athygli á
föstudagsmorguninn þegar Sig-
urjón M. Egilsson fjölmiðlamað-
ur upplýsti að tölvupóstar Jónínu
Benediktsdóttur, sem Frétta-
blaðið birti, hefðu verið keyptir.
Sagði Sigurjón að það hefði þó
ekki verið hann sjálfur sem frétta-
stjóri sem keypti heldur þriðji
aðili. Þegar fréttavefurinn Pressan
innti hann nánar eftir málinu dró
Sigurjón í land og taldi líklegt að
greitt hefði verið fyrir póstana.
n Málið er hins vegar snúið fyrir
Jón Kaldal, ritstjóra Fréttablaðs-
ins, sem væntanlega var með
í ráðum sem einn yfirmanna
Fréttablaðsins þegar Jónínu-
póstarnir
voru keyptir.
Fréttablaðið
gekk mjög
ákveðið fram
í máli meints
uppljóstrara
Milestone og
Sjóvár. Var
honum lýst
sem þjófi í forsíðufrétt blaðsins.
Það varð til þess að Jónas Kristj-
ánsson fordæmdi sitt gamla
fríblað fyrir að „pönkast“ á litla
manninum. Þau skrif trylltu rit-
stjóra Fréttablaðsins eins og sjá
má af einkapósti hans til Jónasar.
„Sæll Jónas, hvaða andskotans
rugl er að segja að siðvillt Frétta-
blað pönkist á meintum þjófi
Milestonegagna...?“
LYNGHÁLS 5, 110 REYKJAVÍK
ÚTGÁFUFÉLAG: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
STJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Sverrir Arngrímsson
RITSTJÓRAR:
Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
FRÉTTASTJÓRAR:
Brynjólfur Þór Guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
AUGLÝSINGASTJÓRI:
Elísabet Austmann, elisabet@birtingur.is
DV Á NETINU: DV.IS
AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010,
ÁSKRIFTARSÍMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 7050.
SMÁAUGLÝSINGAR: 515 5550.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
SÍMINN ER