Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.2011, Blaðsíða 12

12 | Fréttir 18.–20. mars 2011 Helgarblað
Samningur á milli sveitarfélaga nær ekki yfir þjónusturekna leikskóla:
Börn eiga rétt á aðlögun
Fólk getur átt á hættu að missa leik-
skólapláss barna sinna þegar flutt
er á milli sveitarfélaga þrátt fyrir
samning á milli sveitarfélaganna.
Fjölskylda, áður búsett í Kópavogi,
lenti í því að vera sagt upp leikskóla-
plássi barns síns þegar hún flutti til
Reykjavíkur. Ástæðan sem þeim var
gefin var að Reykjavíkurborg borgi
ekki eins mikið með hverju barni og
Kópavogsbær.
Samningur er á milli sveitarfélaga
á höfuðborgarsvæðinu um að börn
geti haldið sínu plássi í sex mánuði
eftir flutning og Samband íslenskra
sveitarfélaga hefur gefur út viðmið-
unargjaldskrá sem hægt er að styðj-
ast við. Þegar barn flytur hins vegar
úr þjónustureknum leikskóla þá eru
reglurnar ekki nógu skýrar. „Þegar
um þjónusturekna leikskóla er að
ræða er reksturinn boðinn út. Í þessu
tilviki er þetta skóli sem var boðinn
út í Kópavogi þar sem samið var við
rekstraraðila um ákveðið framlag.
Þegar barnið flutti til Reykjavíkur tók
borgin við að greiða framlagið sem
var ekki eins hátt og Kópavogur hafði
samið um við leikskólann.“ segir
Sesselja Hauksdóttir, yfirmaður leik-
skóladeildar Kópavogs.
„Reykjavíkurborg notar gjaldskrá
Samband íslenskra sveitarfélaga sem
við myndum einnig gera ef þetta væri
öfugt. Gjaldskráin er allt of lág en það
er verið að vinna í að hækka hana.
Okkar mat er þó að þessir leikskól-
ar eigi að koma til móts við foreldr-
ana og veita sama aðlögunartíma og
leikskólarnir á vegum bæjarins. Þeir
þurfa þá að taka á sig þann kostnað
sem af hlýst. Þetta er bara ekki nógu
skýrt en þetta er ágætis áminning
fyrir okkur þegar við förum að end-
urskoða samningana,“ segir Sesselja
og bætir við að erfitt sé að taka fram
fyrir hendurnar á rekstaraðilum leik-
skólanna.
gunnhildur@dv.is
– VERKIN TALA
Gylfaflöt 32 • 112 Reykjavík • Sími 580 8200
www.velfang.is • velfang@velfang.is
Fr
um
Nýtt og traust umboð
fyrir á Íslandi
varahlutir
þjónusta
verkstæði
vélar
„Mér finnst þetta óeðlilegt, að það
ríki misræmi milli dómstiga í birt-
ingu dóma,“ segir Sigurður Líndal,
prófessor í lögfræði. DV hafði sam-
band við Sigurð til að spyrja hann
álits á nýjum verklagsreglum um
birtingu dóma á vefsíðunni dom-
stolar.is, en það á einungis við
um dóma sem eru kveðnir upp á
héraðs dómstigi. Ein af breytingun-
um á verklagsreglunum felst í nafn-
leynd sakborninga sem ekki hafa
náð 18 ára aldri. Mörgum kann að
finnast það skjóta skökku við, að
hægt sé að dæma sakborninga til
fangelsisvistar allt frá 16 ára aldri
en að hinir sömu njóti þá nafn-
leyndar – sama hvers eðlis glæp-
urinn er. Þá er einnig athyglisvert
að Hæstiréttur fer ekki eftir sömu
verklagsreglum en í þeim dómum
sem Hæstiréttur birtir njóta sak-
borningar undir sjálfræðisaldri
ekki nafnleyndar.
Vilja vernda börnin
Blaðamaður hafði samband við
Þórdísi Ingadóttur sem er fulltrúi
í dómstólaráði. „Hugmyndin
var einfaldlega að hlífa þessum
börnum við opinberri umfjöllun.
Ákvörðunin er í samræmi við vernd
sem íslensk lög veita börnum á
ýmsum málsstigum, meðal annars
með möguleika á lokuðu þinghaldi.
Þá er hún í samræmi við alþjóða-
skuldbindingar en Barnasáttmáli
Sameinuðu þjóðanna kveður með-
al annars á um að ríki skuli sjá til
þess að friðhelgi barna sem eru
sakborningar skuli virt á öllum stig-
um málsmeðferðar“ sagði Þórdís,
aðspurð um hinar breyttu verklags-
reglur.
„Reglur um birtingu héraðsdóma
á netinu frá árinu 2006 hafa sætt
nokkrum breytingum. Máttur nets-
ins er mikill, bæði til góðs og slæms.
Í fjölmörgum tilfellum hverfa dómar
af sakaskrá eftir tiltekinn fjölda ára
frá dómi. Með því að birta nöfnin á
vefnum hverfa afbrotin aldrei, þau
eru komin til að vera um ókomna
tíð. Auðvitað hamlar slíkt líka að-
lögun þessara barna í samfélaginu.
Þetta takmarkar til að mynda starfs-
möguleika þeirra sem hafa tekið út
refsingu sína og vilja fá annað tæki-
færi í lífinu.“
Engar breytingar
hjá Hæstarétti
Einnig var haft samband við Þor-
steinn A. Jónsson, skrifstofustjóra
Hæstaréttar. „Við fylgjum reglum
sem settar voru árið 2002, þar sem
ekkert kveður á um nafnleynd þeirra
sem eru undir 18 ára að aldri. Þá er
það einnig mjög sjaldgæft að sak-
borningar sem eru yngri en 18 ára
komi fyrir Hæstarétt, mál svo ungra
afbrotamanna eru yfirleitt ekki þess
eðlis – eða það alvarleg,“ sagði Þor-
steinn. Aðspurður hvort til standi að
endurskoða verklagsreglur Hæsta-
réttar um birtingu dóma, sagði Þor-
steinn að breytingar séu ekki á döf-
inni, þær hafi í það minnsta ekki
verið ræddar ennþá.
Nýlegt dæmi
Fréttablaðið greindi frá dæmi sem
er athyglisvert í ljósi þessa misræm-
is um birtingu dóma milli héraðs-
dóms og Hæstaréttar. Í blaðinu 16.
mars síðastliðinn var sagt frá þrem-
ur afbrotamönnum sem hafa játað á
sig stórfellda glæpi síðan í október í
fyrra. Um er að ræða innbrot í rúm-
lega 70 heimili, en samkvæmt frétt
Fréttablaðsins högnuðust sakborn-
ingar líklega um nokkrar milljónir
með glæpastarfseminni. Afbrota-
mennirnir þrír eru hins vegar ekki
jafn gamlir. Einn þeirra er 23 ára að
aldri, en hinir einungis 17 ára. Því
geta þeir sem kæra sig um, komist
að nafni þess sem er 23 ára en ekki
hinna tveggja – þrátt fyrir að þeir hafi
stundað afbrotin saman, og væntan-
lega af jafnmiklu kappi.
„Með því að birta
nöfnin á vefnum
hverfa afbrotin aldrei,
þau eru komin til að vera
um ókomna tíð.
17 ÁRA FÆR
NAFNLEYND,
18 ÁRA EKKI
n Samkvæmt nýjum verklagsreglum munu afbrota-
menn sem ekki hafa náð 18 ára aldri njóta nafnleyndar
í birtingu dóma í héraðsdómi n Aðrar reglur gilda um
Hæstarétt n Prófessor í lögum telur misræmið óeðlilegt
Björn Teitsson
blaðamaður skrifar bjorn@dv.is
Sigurður Líndal lagaprófessor Finnst misræmið milli dómstiga óeðlilegt.
Misræmi Nýjar reglur
tryggja brotamönnum
undir 18 ára aldri nafn-
leynd en það gildir ekki
um Hæstarétt.
Börn Geta misst leikskólaplássið sitt með
því að flytja á milli sveitarfélaga.