Dagblaðið Vísir - DV - 05.12.2012, Blaðsíða 25

É
g var með liðagigt, of háan
blóðþrýsting og blóðfitu
og alls konar sýkingar og
fjör,“ segir Guðrún Erlings-
dóttir, varaþingmaður úr
Vestmannaeyjum, sem fyrir þremur
árum ákvað að breyta um lífsstíl eftir
löng veikindi og mikla lyfjanotkun.
Guðrún segist hafa verið meira og
minna veik allt sitt líf þótt hún hafi
aldrei látið veikindin stjórna sínu
lífi. Þegar hún greindist með liðagigt
var hún sett á krabbameinslyf, til að
bæla niður ónæmiskerfið, sem og
stera og bólgueyðandi lyf.
„Verkirnir minnkuðu og ég náði
aftur áttum en mér leið mjög illa á
öllum þessum lyfjum,“ segir Guð-
rún en bætir við að lyfin hafi hjálpað
henni að komast á fætur aftur. „Lyf-
in hjálpa en þau hafa líka sínar auka-
verkanir. Ég var orðin mjög þrútin
af sterunum og bara ómöguleg í
alla staði. Þess vegna ákvað ég einn
daginn, eftir að hafa hugsað mig vel
og lengi um, að gera eitthvað í mín-
um málum. Þetta ferðalag tók þrjú ár
og þar sem ég er frekar mikið fyrir að
taka hlutina með hraði hefur þetta
verið mikill lærdómur,“ segir Guðrún
sem er í dag laus við öll lyf auk þess
sem hún er 25 kílóum léttari.
„Það var aldrei neitt markmið hjá
mér að grennast. Ég vildi létta á lík-
amanum og létta á liðunum en ég
fór aldrei í megrun. Ég setti mér tvö
markmið í upphafi. Í fyrsta lagi að
fara aldrei í megrun og í öðru lagi að
eiga aldrei bágt.
Ég byrjaði á að fara í sjúkraþjálf-
un hér í Eyjum. Þar fékk ég góða hjálp
til að geta haldið mér gangandi og fór
svo í Hveragerði í fjórar vikur. Þar náði
ég tökum á sjálfri mér og hætti á ster-
unum og hjartsláttarlyfj um. Þar var ég
látin fara á hlaupabretti til að ná upp
púlsinum en þá hafði ég nýlokið við
að taka inn lyf til að róa hjartsláttinn.
Mér leið því eins og hamstri,“ segir
Guðrún sem hefur farið í Hveragerði
tvisvar sinnum síðan.
„Ég hef farið alls kyns krókaleiðir
að þessu markmiði. Ég prófaði til að
mynda blóðflokkamataræði um tíma,
borðaði bara það sem mér var hollt
og náði góðum tökum á mataræðinu.
Einnig fór ég til Hallgríms Magnús-
sonar læknis og lærði að hjálpa lík-
amanum að hreinsa sig af öllum lyf-
jum og byggja hann upp.
Núna er ég í Heilsumeistaraskól-
anum þar sem ég læri meðal annars
um lifrarhreinsikúra og hvernig hægt
er að hugsa vel um líkamann,“ segir
Guðrún sem einnig hefur farið til
hnykkjara og hómópata og í aðrar
heildrænar meðferðir. „Ég vil meina
að þetta virki allt saman. Þó það ger-
ist ekki jafn hratt og maður vill og svo
þýðir auðvitað ekki að vera í meðferð-
um en halda áfram að borða sér til
óbóta á sama tíma.“
Guðrún hefur einnig kynnt sér lif-
andi fæði og hráfæði og tekur reglu-
lega slíka kúra. Hún hefur tekið út
sykur að mestu leyti en leyfir sér af
og til að fá sér eitthvað sykrað. „Ég
get borðað það sem ég vil þegar ég
vil, en það er ég sem þarf að borga
fyrir það. Ég sakna alls ekki að finna
fyrir þessari sykurþörf allan daginn
og ef ég þyrfti að taka allan sykur út
væri það ekkert tiltökumál. Það er svo
margt annað gott og sérstaklega úti í
náttúrunni,“ segir Guðrún og játar að
hafa smitað eiginmanninn af hollust-
unni.
„Það hefur orðið mikil breyting á
því sem er til hér í eldhússkápunum.
Ég á líka þriggja ára barnabarn sem
biður um döðlur, rúsínur og söl
þegar hún kemur í heimsókn og er
alsæl með það. Auðvitað getur það
tekið lengri tíma að finna sér eitthvað
að borða en smátt og smátt verður
það sem er sykrað ekkert ofboðslega
gott lengur.“
Guðrún er orkumeiri, sáttari og
ánægðari með sig í dag en áður en
hún hóf ferðalagið. Hún segist aldrei
hafa búist við þeim árangri sem raun
ber vitni. „Ég hafði í rauninni bara sett
mér það markmið að koma mér á fæt-
ur og ná heilsu aftur. Ég vissi ekkert
hvernig eða hvaða árangri ég ætlaði
að ná. Þetta er búið að vera meirihátt-
ar skemmtilegur skóli en auðvitað
erfiður á köflum líka.“
Hún segir læknana hafa ver-
ið frábæra. „Heilsugæslulæknarnir
hér í Eyjum hafa stutt mig þótt þeir
hafi ekki alltaf skilið hvaða leið ég
var að fara. Tveir af þeim hafa óskað
eftir því að fá að benda nýgreindum
liðagigtar sjúklingum á að tala við
mig. Síðast þegar ég hitti gigtarlækn-
inn fór hann að velta fyrir sér hvort ég
hefði verið rétt greind. Árangurinn er
svo góður.
Liðagigtin virðist hafa lagst í dvala
en ég veit af henni þarna. Ég þarf að
passa mig. Svo þýðir ekki fyrir fólk
með liðagigt að ætla að breyta bara
um mataræði og hreyfa sig. Það verð-
ur að passa að ofgera sér ekki, það er
þessi fína lína sem þarf að finna,“ seg-
ir Guðrún og bætir við að slökun sé
einnig nauðsynleg en sjálf stundar
hún jóga.
Guðrún sat á þingi um tveggja
vikna skeið á dögunum þar sem hún
flutti meðal annars tillögu um skipun
starfshóps til að kanna hvort niður-
greiða megi heildrænar meðferð-
ir græðara. „Ef fólk vill reyna aðferð-
ir utan heilbrigðiskerfisins er það allt
á þeirra kostnað. Kerfið kemur hvergi
nálægt því.
Ég hef engar vísindalegar sann-
anir aðrar en þær sem ég finn á eigin
skinni og hef heyrt frá öðrum en velti
fyrir mér hvað sé hægt að spara mik-
ið í lyfjakostnaði? Vísindasamfélagið
vill fá sannanir en ég efast um að það
sé hægt. Ekki frekar en það er hægt
að sanna að lyfin lækni. Þau halda oft
einkennunum niðri. Auðvitað eru lyf
nauðsynleg í sumum tilfellum en oft-
ar væri hægt að prófa eitthvað ann-
að í upphafi veikinda. Það er mín
bjargfasta trú að hefðbundnar lækn-
ingar og heildrænar meðferðir vinni
vel saman og annað styður hitt. Við
þurfum ekki að etja þessu tvennu
saman.“ n indiana@dv.is
Lífsstíll 17Miðvikudagur 5. desember 2012
Læknaði
sig sjáLf
n Guðrún Erlingsdóttir ákvað að breyta um
lífsstíl eftir löng veikindi og mikla lyfjanotkun
„Það hefur orðið
mikil breyting
á því sem er til hér í
eldhússkápunum
Veik og of þung Guðrún fékk nóg og ákvað að gera eitthvað í sínum málum.
Alsæl Guðrún hefur misst 25
kíló án þess að fara í megrun.
DV MynD LAufey Konný GuðjónsDóttir