Dagblaðið Vísir - DV - 27.09.2013, Síða 28

28 Fólk 27.–29. september 2013 Helgarblað
Ég spila aldrei
fótbolta framar
Þ
að kláraðist bara í gær
[miðvikudag] þá lauk mín-
um atvinnumannsferli,“
segir Grétar Rafn Steins-
son þar sem hann varp-
ar þeirri sprengju strax í upphafi
viðtals að hann hafi formlega lagt
skóna á hilluna góðu. Farsælum at-
vinnumannsferli hins 31 árs gamla
bakvarðar er lokið. Við sitjum í setu-
stofu 101 Hótel í Reykjavík en Grét-
ar, sem býr nú á Englandi, er stadd-
ur hér á landi til að hitta þriggja ára
dóttur sína og sinna ýmsum erind-
um áður en hann leggur land und-
ir fót á næstunni. Grétar hefur glímt
við meiðsli síðan í nóvember í fyrra
en þau hlaut hann í leik með tyrk-
neska liðinu Kayserispor. Þessi
meiðsli reyndust hans banabiti með
tilliti til atvinnumennsku.
Grétar Rafn gekk til liðs við
Kayserispor í fyrra eftir að samning-
ur hans við enska liðið Bolton Wand-
erers rann út. Hann náði að spila
níu leiki fyrir félagið áður en ógæf-
an dundi yfir. En það blés kannski
ekki byrlega hjá honum í upphafi.
Mánuði eftir að hann kom til liðsins
hætti þjálfarinn sem hafði fengið
hann til liðsins. Grétar var þó hepp-
inn að eigin sögn því hann lenti ekki
í því að vera kastað úr liðinu, eins og
aðrir leikmenn sem þjálfarinn hafði
fengið. Grétar byrjaði vel en 18. nóv-
ember meiddist hann illa.
Spilar aldrei fótbolta framar
„Þá kom í ljós að klúbburinn vildi
halda mér og fá mig heilan af meiðsl-
unum. Það voru eiginlega alveg 90
prósenta líkur þegar þetta gerðist
að þetta væri búið. Meiðslin voru
þess eðlis að ég myndi aldrei spila
fótbolta aftur. En þrátt fyrir það þá
gafst maður aldrei upp og möguleik-
inn á að leika á HM með landsliðinu
var eitthvað sem maður notaði sem
gulrót, fór tvisvar í líkamsrækt á dag,
hitti sérfræðinga og reyndi allt sem
maður gat til að komast á HM en eft-
ir því sem tíminn leið og maður hitti
fleiri sérfræðinga sem þorðu ekki
að skera mig upp þá dvínaði vonin.
Eins og staðan er akkúrat í dag þá eru
engar líkur á því að ég spili fótbolta
aftur, hvað þá að ég labbi upp stiga
án þess að taka hann einn fót í einu.
Eins og staðan er þá er ég hættur.“
Grétar hafði áður lýst því yfir í
sumar að hann vonaðist til snúa aft-
ur á völlinn eftir áramót og vonandi
geta hjálpað íslenska landsliðinu í
baráttunni um að vinna sér sæti á
HM í Brasilíu á næsta ári. Nú er hægt
að útiloka það.
„Ég þarf núna að hugsa um fram-
tíðina. Mestu vonbrigðin við þetta
er að gömlu meiðslin tengjast þess-
um nýju ekki neitt,“ segir Grétar sem
fyrr á ferlinum varð fyrir því að slíta
krossband. „Það er mjög svekkjandi
að ekki sé hægt að laga þessi nýju
meiðsli en eins og sérfræðingar segja
mér að það hefði ekki skipt máli
hvort ég hefði lent í þeim þegar ég
var 22 ára eða eftir þrjú ár, þetta hefði
alltaf bundið endi á ferilinn minn.“
Alltaf að hugsa um framtíðina
En hvað tekur við fyrir atvinnumann
í knattspyrnu þegar ferillinn er á
enda? Hefur hann leitt hugann að
því nú þegar hann stendur á þessum
miklu tímamótum?
Sigurður Mikael Jónsson
mikael@dv.is
Viðtal
Grétar Rafn Steinsson hefur um árabil verið einn fremsti afreksmaðurinn
Íslands í knattspyrnu. Með eljusemi og skýrri markmiðasetningu náði hann því
sem aðeins örfáir útvaldir ná. Strákurinn frá Siglufirði komst í deild þeirra bestu í
ensku úrvalsdeildinni þar sem hann lék um árabil. Nú stendur hann á tímamót-
um í lífinu. Hann gekk frá sínum málum í vikunni og er laus undan samningi við
tyrkneska félagið Kayserispor og hefur leikið sinn síðasta leik sem atvinnumað-
ur. Blaðamaður settist niður með Grétari Rafni þar sem hann gerir upp ferilinn,
peningana, óheiðarlega umboðsmenn, erfiðan skilnað og horfir til framtíðar.
„Þetta var
ákveðin
upphæð sem mér
var tilkynnt að ég
ætti að borga á
ákveðnum tíma