Dagblaðið Vísir - DV - 06.11.2008, Blaðsíða 24

fimmtudagur 6. nóvember 200824 Vesturland
Þriðji rakarinn
í símstöðinniHinni rakari hefur klippt kolla og rætt aðalat-riðin við viðskiptavini sína síðastliðna fjóra áratugi. Húsnæði rakarastofu Hinna var upp-haflega símstöðin á Skaganum. Þangað voru
þeir kvaddir sem þurftu að svara símtali.
Meðal eldri kennileita á Akranesi er óvenjus-
mátt hús sem að utan er merkt „Hárskeri“ og
hefur hefðbundna litarönd rakarans neðst í
glugganum. Húsið er gömul símstöð sem reist
var árið 1925. Þar hefur verið rakarastofa í ríf-
lega sextíu ár.
„Sjálfur keypti ég stofuna árið 1965 og hef
unnið hérna allar götur síðan,“ segir Hinrik
Haraldsson rakari um leið og hann lætur hníf-
inn leika um hærurnar á blaðamanni. Hinrik,
eða Hinni rakari, eins og hann er oftast nefnd-
ur, telur að hér sé um að ræða elstu rakarastofu
á landinu sem samfellt hafi verið rekin í sama
húsnæðinu. „Ég var rétt um tvítugt og nýbú-
inn með námið þegar ég keypti stofuna,“ bætir
Hinni við. Hann hefur því séð um rakstur, kaffi-
veitingar og spjall á stofunni í 43 ár og hefur
ekki í hyggju að hætta því alveg á næstunni.
MálMfríður Með síMkvaðningar
„Það er gaman að grufla í sögu hússins,“
segir Hinni. „Þegar hér var símstöð þá vann
hérna kona sem hét Málmfríður Þráinsdóttir.
Hún sagði mér eitt og annað um símstöðina á
meðan hún var enn á lífi.“
Á þessum tíma voru símar ekki komnir
inn á heimili fólks, ekki einu sinni sveitasímar
með sveif sem sumir muna eftir. „Málmfríður
þurfti því að fara fótgangandi með kvðaning-
ar til fólks um að mæta í símtöl á ákveðnum
tímum. Hún gekk til að mynda oftsinnis með
kvaðningar til Péturs heitins Ottesens alþingis-
manns. Hann bjó alla leið að Ytra-Hólmi. Pétur
kom svo ríðandi í bæinn á umsömdum tíma til
þess að svara símtali. Þetta hefur sem sagt tekið
allnokkrum breytingum.“
Þriðji rakarinn
Á þessum árum segir Hinni að kassi hafi ver-
ið hafður utan á húsinu þar sem nýjustu veð-
urspám var komið fyrir. „Skipstjórarnir komu
svo hingað og fóru yfir veðurspárnar áður en
haldið var í veiðiferðir. Til skamms tíma var svo
einnig rekin verlsun hér í húsinu sem er afar
smátt,“ segir Hinni.
Símstöðin var reyndar aðeins rekin á staðn-
um í rúmlega tíu ár. Það var svo árið 1937 að
Árni Sigurðsson breytti húsinu í rakarastofu.
„Sonur hans, Geirlaugur, tók svo við rekstrin-
um. Sjálfur hef ég núna átt stofuna lengst.“
Innifyrir eru tveir rakarastólar. Inn af sjálfri
stofunni er örsmá aðstaða fyrir símann og kaff-
könnuna, ásamt salernisaðstöðu. „Símstöðin
var hins vegar flutt í hús hérna hinum megin
götunnar sem er fyrir löngu búið að rífa.“
stofan er suðupottur
Á stofu Hinna ræða viðskiptavinir flest það
sem fréttnæmt þykir í samfélaginu, eins og ger-
ist og gengur á góðri rakarastofu. „Rakarastofan
er, eins og oft verður, nokkurs konar miðstöð.
Hingað kemur fólk, bæði til þess að láta klippa
sig og raka, en ekki síður til þess að spjalla. Því
má segja að ég sé alltaf í hringiðu hlutanna og
ég er oft nokkuð vel upplýstur um það sem ger-
ist í bænum,“ segir Hinni.
Spurður hvort fjámálakreppan sé fólki mik-
ið umtalsefni í stólnum þá segir hann að auð-
vitað séu málin rædd. Hins vegar vilji fólk ekki
einatt ræða slík mál. „Fólk verður að líta aðeins
upp úr þessum hlutum. Annars verða þeir of
yfirþyrmandi.“
töpuðu engu á bönkuM
Hinni telur að Akurnesingar finni ekki sér-
lega mikið fyrir kreppunni, ekki enn að minnsta
kosti. „Við verðum að teljast nokkuð heppin að
hafa stóriðjuna á Grundartanga. Hún hefur
skapað mikið af öðrum störfum í kring um sig.“
Í því sambandi minnist hann á Skipasmíðastöð
Þorgeirs og Ellerts sem er til húsa nánast fyrir
aftan stofuna. „Frá þeim fara tvær litlar rútur,
fullar af mannskap, á Grundartangann á hverj-
um morgni og koma aftur undir kvöld,“ segir
hann.
Á Akranesi sé sjúkrahúsið einnig stór vinnu-
staður auk þess sem tæplega fimmtíu störf séu
í Sementsverksmiðjunni, þótt þeim hafi vissu-
lega fækkað mikið í gegn um tíðina.
„Aðalatriðið er að það er gott að vera á Skag-
anum. Flóttamennirnir sem hingað komu eru
til vitnis um það. Þau hafa verið dugleg og
ófeimin við að fara út fyrir hússins dyr. Þau
finna sennilega ekki mikið fyrir bankakrepp-
unni heldur. Þau töpuðu í það minnsta engu.“
sigtryggur@dv.is
„Það má segja að ég sé alltaf
í hringiðu hlutanna og ég er
oft nokkuð vel upplýstur um
það sem gerist í bænum.“
Í stólnum Hinni rakari leggur lokahönd á
verkið. Í stólnum situr Jón friðrik Jónsson.
Í fjörutíu ár Hinrik Haraldsson hefur
rekið stofuna í 43 ár. Hann hyggst ekki
leggja upp laupana á næstunni. „Hárið
heldur áfram að vaxa.“
Gamla símstöðin rakarastofan er
orðin eitt af kennileitum bæjarins. Þar
hefur verið rakarastofa frá árinu 1937.
myndir SiGTryGGUr