Fréttablaðið - 04.12.2014, Blaðsíða 28

Fréttablaðið - 04.12.2014, Blaðsíða 28
4. desember 2014 FIMMTUDAGUR| SKOÐUN | 28 Í nýjustu breytingartillög- um meirihluta fjárlaga- nefndar gefur að líta alls konar aukningu framlaga til hinna ýmsu málaflokka. Því ber að fagna og margir eru vel að því komnir og sér í lagi Landspítalinn sem fær aukna fjárveitingu. Þetta mun vera gert vegna þess að tekjur næsta árs verði meiri en áætlað var í fyrstu gerð fjárlaga fyrir árið 2015. Nú lítur þetta allt sem sagt betur út í fjárlagagerðinni. Þegar okkur í Landssambandi eldri borgara voru kynntar fjárlaga- tillögurnar í haust var gert ráð fyrir 3,5% hækkun á lífeyri almanna- trygginga. Við minntum á það að á þessu ári hefðum við fengið 3,6% hækkun á meðan launahækkanir á þessu ári væru umtalsvert meiri. Við ættum því inni leiðréttingu. Í kjarasamn- ingum aðila vinnumarkað- arins í desember 2013 var samið um hækkun launa um 2,8%, en þó hækkuðu lægstu laun um 9.750 krón- ur. Þannig var hækkun þar í raun 5,6% en ekki 2,8% eins og haldið er fram í umræðunni. Að ekki sé nú talað um einstaka hópa sem hafa fengið mun meiri hækkan- ir í nýgerðum kjarasamningum. Nú er þess getið í greinargerð með breytingartillögum meirihluta fjár- laganefndar að í raun hafi hækkun bóta almannatrygginga 2014 verið meiri en kjarasamningar ársins. Samt sé ekki áætlað að leiðrétta það! Þvílík góðsemi! Síðan kemur rúsín- an í pylsuendanum: Vegna þess að verðlagshorfur næsta árs gera ráð fyrir lækkandi verðbólgu þá er hægt að lækka bætur almannatrygginga frá því sem áætlað var. Þær verða því ekki hækkaðar um 3,5% eins og fyrst var áætlað, heldur um 3%. Forkastanlegt Allt er þetta vegna þess að nú eru svo góðar horfur í verðlagsmálum á næsta ári. Ætli það sé alveg gleymt að framlag sjúkratrygginga til ýmissa hjálpartækja eins og örygg- ishnapps lækkaði þannig að hækkun notenda varð 89%. Kostnaður not- enda í heilbrigðiskerfinu hækkaði á þessu ári, t.d. komugjöld um 20%. Niðurgreiðsla vegna heyrnartækja og tannviðgerða aldraðra hefur ekk- ert hækkað síðan 2006. Maturinn er að hækka vegna hækkunar virðis- aukaskatts og aldraðir fá engar mót- vægisaðgerðir vegna þeirrar hækk- unar. Við höfum lagt til að færa lyf úr hærra þrepi virðisaukaskatts í það lægra sem væri þá sæmileg mótvægisaðgerð fyrir þá sem nota mest af lyfjum, en lyfjanotkun eykst yfirleitt með aldri. Ekki var orðið við því samkvæmt þeim tillögum sem fyrir liggja. Meðan stór hópur aldraðra og öryrkja nær ekki endum saman um hver mánaðamót, er það forkast- anlegt að leggja slíka tillögu fram eins og að draga úr þeirri lágmarks- hækkun sem átti að koma á næsta ári til lífeyrisþega. Þegar betur árar en gert var ráð fyrir þá ættu þessir hópar að njóta þess með einhverri hækkun, en ekki lækkun. Ég skora á þingmenn að draga þessa breytingu til baka fyrir 3ju umræðu fjárlaga. Enn eiga aldraðir og öryrkjar að herða sultarólina Umræða um flugvöllinn í Vatnsmýrinni og skipulags- vald sveitarfélaga tók kipp þegar nokkrir þingmenn Framsóknarflokksins fluttu tillögu um að færa skipu- lagsvaldið yfir flugvallar- svæðinu til Alþingis. Mér sýnist þetta vera skynsam- leg tillaga, einkum með til- liti til sögunnar. Ég er hér einkum að hugsa til tveggja tilvika sem verið hafa mikið í fréttum undanfarin ár. Teigsskógsmálið Málið snertir lífæð Vestfjarða, vega- samband til vesturs og suðurhluta Vestfjarða. Auk þess er um að ræða samgöngur innan sveitarfélagsins, t.d. akstur skólabarna. Hér er um að ræða grunnþjónustu í Reykhólasveit fyrir utan tengingu við umheiminn. Í fjölda ára hafa framkvæmdir við veg um sk. Teigs- skóg tafist vegna „fordóma“ í stofn- unum ríkisins. Ég nota hér orðið fordóma vegna þess að skógurinn sem um ræðir er ekki merkilegt fyrirbæri sem skógur, hefur ekk- ert verndargildi, samanber álykt- un skógræktarmanna á Vestfjörð- um. Hvernig stendur á því að skipulagsvaldið í þessu máli er ekki hjá sveitar- félaginu? Það er ekki einu sinni hjá Alþingi. Það er hjá stofnun í Reykjavík! Hver færði skipulagsvaldið frá sveitarfélaginu til stofn- unar í Reykjavík? Og hvers vegna? Grímsstaðir á Fjöllum Frægt var þegar kínverski athafnamaðurinn Núbó vildi kaupa Grímsstaði á Fjöllum. Núbó ætl- aði að hefja þar framkvæmdir og koma á ýmiss konar starfsemi, m.a. í ferðaþjónustu. Núbó var meinað að kaupa Gríms- staði og hefja þar framkvæmd- ir, vegna þess að hann hafði ekki heimilisfestu á Evrópska efnahags- svæðinu. Sveitarfélög á Norður- og Austurlandi sameinuðust um að gera eigendum Grímsstaða tilboð í jörðina. Mér skilst að samkomulag hafi náðst um kaupin. Ætlunin var að leigja athafnamanninum Núbó jörðina svo hann gæti hafið fram- kvæmdir við sköpun starfa á svæð- inu. Hvað gerðist? Í stað þess að innanríkisráherrann fyrrverandi liðkaði til fyrir sveitarfélögunum á Norður- og Austurlandi var frum- kvæði sveitarfélaganna stöðvað! Vinna við verkefnið kostaði sveit- arfélögin fyrirhöfn og fjármagn. Skipulagsvaldið var tekið af sveit- arfélögunum! Þetta eru tvö nýleg dæmi um að stofnanir í Reykjavík hrifsi skipu- lagsvaldið úr höndum sveitarfélaga. Eigum við að hafa leikreglurnar með sama hætti áfram? Hér mætti svo nefna þriðja dæmið, miðhálendið og sk. þjóðlend- ur. Ég man að þegar lögin um þjóð- lendur var samþykkt, höfðu þing- menn Framsóknarflokksins haft miklar efasemdir um ágæti þess. Þeir hafi að lokum samþykkt að styðja lögin, gegn því að skipulags- valdið yrði hjá sveitarfélögunum. Mér skilst að nú sé að hluta til búið að færa skipulagsvaldið til Reykja- víkur. Sé þetta rétt eru þetta svik við fólk utan Reykjavíkursvæðis- ins. Enn eitt dæmið um að skipulags- valdið sé tekið af sveitarfélögunum. Skipulagsvald sveitarfélaga og fl ugvöllurinn í Vatnsmýrinni Þótt ýmislegt á Íslandi hafi borið keim af frjálshyggju á árunum fyrir hrun, t.d. lækkun skatta, einkavæð- ing ýmissa ríkisfyrirtækja og sjálfbær sjávarútvegur, er ljóst að sjónarmið félags- hyggju urðu æ meira áber- andi. Látum nægja hér að benda á nokkur dæmi því til staðfestingar. Ríkið þandist út Þótt skattar á einstaklinga og fyrir- tæki hafi lækkað jafnt og þétt á árun- um fyrir hrun, jukust skatttekjur hins opinbera um tæpan fimmtung á einungis tíu árum. Samhliða auknum skatttekjum jukust umsvif ríkis- og sveitarfélaga verulega. Þá jókst laga- setning um helming og eftirlitsstofn- anir urðu dýrari, fjölmennari og umsvifameiri en nokkru sinni fyrr. Með öðrum orðum, báknið þandist út og frjálshyggjan lét í minni pokann fyrir víðtækri félagshyggju. Ríkisábyrgð á bönkum Hér á landi sem erlendis var til staðar bein eða óbein ríkisábyrgð á innistæðum. Af þessu tóku mats- fyrirtækin mið og gáfu bönkunum hærri einkunn því tryggari sem ríkisábyrgðin var. Slík ríkisábyrgð eykur áhættuhegðun bankanna og stuðlar að lánsfjárbólu. Nákvæm- lega þetta gerðist á Íslandi sem og um mestallan hinn vestræna heim. Þar sem ríkisábyrgð á einkafyrir- tækjum gengur í berhögg við grund- vallarhugmyndir frjálshyggju, gefur augaleið að ríkisábyrgð á bankainn- istæðum eða bönkum yfirleitt er andstæð frjálshyggju af hvaða tagi sem er. Kárahnjúkavirkjun Margir telja að bygging Kárahnjúkavirkjunar hafi valdið því hagkerfið hafi ofhitnað. Þeir hinir sömu telja að við þessa fram- kvæmd hafi gífurlegt magn af erlendum gjald- eyri flætt inn í landið og þar með hafi möguleikar bankanna til enn frekari umsvifa í skjóli væntanlegrar ríkisábyrgðar aukist til muna. Hvað sem hæft er í því er það óhagganleg staðreynd að bygging Kárahnjúkavirkjunar var ríkisframkvæmd og sú stærsta sinnar tegundar í sögu landsins. Að bendla þessa risaframkvæmd ríkis- ins við frjálshyggju er því öfugmæli hvað sem mönnum kann að þykja um verkefnið að öðru leyti. Heimatilbúinn lóðaskortur Á skjön við markaðslögmál setti R-listinn lóðaframboð í Reykjavík í frost í heilan áratug. Þessi frysting leiddi til slíkrar umframspurnar eftir lóðum að húsnæðisverð á gjörv- öllu höfuðborgarsvæðinu fór upp úr öllu valdi. Þótt nágrannasveitarfélög- in hafi boðið út talsverðan fjölda af lóðum hafði það lítið að segja til mót- vægis þar sem höfuðborgarsvæðið allt er eitt markaðssvæði og Reykja- vík, sem langstærsta sveitarfélagið, allsráðandi hvað varðar verðmynd- un á fasteignamarkaði. Í kjölfarið tók fólk á sig meiri húsnæðisskuldir sem gerði svo kreppuna öllu verri við að eiga en ella hefði verið. 90% lánin Framsóknarflokkurinn á svo heið- urinn af þeirri misráðnu ákvörðun ríkisstjórnarinnar á sínum tíma að að heimila hinum ríkisrekna húsnæðisbanka, Íbúðalánasjóði, að veita 90% lán. Bankar á frjáls- um markaði veittu einungis 65% lán en buðu upp á skammtímalán ef íbúðarkaupendur vantaði upp á útborgun. Með 90% lánunum var grundvellinum því kippt undan mik- ilvægri tekjulind banka á húsnæðis- lánamarkaði og þeir því knúnir til að fara í beina samkeppni við Íbú- ðalánasjóð. Í kjölfarið tók húsnæðis- verð annan rækilegan kipp og skuld- setning heimilanna að sama skapi. Æ meiri félagshyggja Útþensla ríkisins, ríkisábyrgð á bankainnistæðum, stærsta ríkis- framkvæmd í Íslandssögunni og veruleg afskipti stjórnmálamanna af húsnæðismarkaðnum eru allt dæmi um aðgerðir sem einkenn- ast af víðtækum ríkisumsvifum og áætlunarbúskap. Og þótt ýmislegt hafi færst í frjálsræðisátt á þessum árum, þá varð félagshyggjan æ fyr- irferðarmeiri eftir því sem á leið. Að rekja orsakir hrunsins til frjáls- hyggju verður því að teljast stór- furðulegur málflutningur. Var frjálshyggja fyrir hrun? STJÓRNSÝSLA Guðmundur Edgarsson málvísindamaður STJÓRNSÝSLA Sveinn Hallgrímsson eft irlaunaþegi FJÁRMÁL Jóna Valgerður Kristjánsdóttir formaður Landssam- bands eldri borgara ➜ Og þótt ýmislegt hafi færst í frjálsræðisátt á þessum árum, þá varð félagshyggjan æ fyrirferðar- meiri eftir því sem á leið. ➜Eigum við að hafa leikreglurnar með sama hætti áfram? ➜ Þegar betur árar en gert var ráð fyrir þá ættu þessir hópar að njóta þess með einhverri hækkun, en ekki lækkun. Á dögunum var Foreldra- dagur Heimilis og skóla haldinn í fjórða sinn og að þessu sinni var yfirskrift- in „Allir snjallir“. Yfir- skrift Foreldradagsins vísar í snjalltækjanotkun í samfélaginu sem vissu- lega er orðin hluti af menningu okkar og nær til allra aldurshópa. Litlu snillingarnir Þau börn sem eru í fyrstu bekkjum grunnskólans hafa allt sitt líf alist upp við tilvist snjall- tækja. Ekki er óalgengt að heyra foreldra eða ömmur og afa dást að því hve barnið á öðru ári sé leikið á spjaldtölvu heimilisins og órana um hvaða snillingur fram- tíðar séu þar á ferð. En öllum nýjungum og tækni þurfa líka að fylgja reglur og viðmið. Sam- félagið þarf að komast að niður- stöðu um skynsamlega notkun því knýjandi þörf er á sameigin- legum viðmiðum um snjalltæki í skólum landsins svo koma megi á sátt og vinnufriði. Rannsóknir segja okkur að þar sem foreldr- ar og börn eru í góðum tengslum eru meiri líkur á að börn fari að settum reglum og virði viðmið samfélagsins. Fyrst og síðast er það á ábyrgð foreldra að takast á við hegðun barna sinna. Foreldra- sáttmáli Heimilis og skóla er öfl- ugt tæki fyrir foreldra til að sam- einast um grundvallarviðmið og fara saman að reglum samfélags- ins. Samstaða er mikilvæg Skólasamfélagið þarf í heild sinni að tala saman og móta stefnu sem allir geta farið eftir. Í Brekku- skóla á Akureyri var haldið mál- þing sl. vor þar sem allir aðilar skólasamfélagsins voru kallaðir til og reynt var að komast að sam- eiginlegri niðurstöðu um notkun snjalltækja. Málþing sem þetta er til fyrirmyndar fyrir aðra skóla landsins. Í Sæmundarskóla gilda skýrar reglur en nemendur mega nota snjalltæki í tíma með leyfi kennara og nota má tæki í frímínútum en ekki taka mynd- ir. Við brot á reglum er tækið tekið af nemanda og afhent í lok skóladags. Snjalltæki bjóða upp á ótrúlega möguleika í skólastarfi og margir skólar eru vel tækjum búnir. Framþró- unin verður ekki stöðvuð heldur ber okkur að nýta snjalltæknina skynsam- lega í leik og starfi. Eignarréttur og vinnufriður Eins og að framan er getið hafa margir skólar sett sér reglur um snjalltækjanotkun en árekstr- ar eru tíðir því oft og tíðum er dansað eftir hárfínni línu og ekki alltaf ljóst hvort viðbrögð séu rétt eða röng. En sitt sýnist hverjum og sumir hafa þá skoð- un að gera megi snjalltæki upp- tæk af nemendum ef þau valda truflun í skóla eða eru notuð á meiðandi hátt. En öllum ber að virða lög og friðhelgi einkalífs og eignaréttur er í gildi bæði fyrir börn og fullorðna. Börn eru varin af íslenskum lögum og ekki má brjóta á réttindum barna þegar fullorðnum einstaklingum finnst það henta. Vera má að stjórnvöld þurfi að skoða hvort tilefni sé til að breyta lögum í þá veru sem er t.d. í Svíþjóð en þar eru heimild- ir til upptöku tækja af þessu tagi rýmri en hér á landi. Samráð um viðmið Um þessar mundir vinna Heim- ili og skóli og SAFT að því að kalla saman ýmsa hagsmuna- aðila í samráðshóp sem mun taka saman viðmið um notkun snjall- tækja í skólum. Þar munu eiga sæti fulltrúar foreldra, nemenda, kennara og annarra sem tengj- ast skólasamfélaginu. Heimili og skóli og SAFT stefna að því að kynna þessi viðmið á alþjóðlega netöryggisdeginum, 10. febrú- ar á næsta ári. Samfélagið kall- ar eftir skýrum reglum og við erum að bregðast við því ákalli. Upptaka af Foreldradeginum og ráðstefnunni Allir snjallir er aðgengileg á heimasíðu Heimil- is og skóla, heimiliogskoli.is og á saft.is. Allir snjallir! SAMFÉLAG Anna Margrét Sigurðardóttir formaður Heimilis og skóla ➜ Skólasamfélagið þarf í heild sinni að tala saman og móta stefnu sem allir geta farið eftir. AF NETINU Hlægilegur náttúrupassi Ragnheiður Elín Árnadóttir, iðnaðar- og viðskiptaráðherra, ætlar alla leið með náttúrupassann– einmitt nú þegar sam- tök helstu aðila í ferðaþjónustu hafa snúist gegn þeirri leið. Vilja frekar gistináttagjald. Þetta er mikill dómgreindarbrestur hjá Ragnheiði Elínu. Náttúrupassinn felur í sér að nú verða Íslendingar skatt- lagðir sérstaklega ef þeir vilja skoða náttúruperur í landi sínu. Það verður aldrei samþykkt af almenningi. Vonandi stöðva Framsóknarmenn þessa fásinnu. Tveir glæsilegustu formenn Framsóknarflokksins sem jafnframt voru þekktir náttúruunn- endur, Eysteinn Jónsson og Steingrímur Hermannsson, hefðu aldrei látið sér detta í hug að taka þátt í slíkri gjaldtöku á Íslendinga, fyrir að njóta landsins. http://blog.pressan.is Stefán Ólafsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.