Skagfirðingabók - 01.01.1975, Síða 70

SKAGFIRBINGABÓK
og vinsemd við ókunnuga, og þessa vinsemd hef ég æ fundið á
Islandi.
A Akureyri átti ég skyldu að rækja: Frændi minn, dr. Ivar
Jantzen, hafði beðið mig að verða mér úti um fylgdarmann og
hest þar og ríða upp á Súlutind og vita, hvort nokkuð væri eftir
af húsi því, sem hann bjó þar í veturinn 1900, er hann var að
rannsaka norðurljósin. Lítið var nú eftir af húsinu — og norður-
Ijósin leit ég ekki fyrr en ári síðar.1 En þetta var fyrsta reynsla
mín af hestum. Fyrir tvo hesta og mann í einn dag greiddi ég
20 krónur.
Nú var eftir að komast vestur í Skagafjörð. Aætlunarbílar voru
þá engir, vegirnir vondir og ég öllu og öllum ókunnugur. Ég skil
ekki enn í dag, hvernig mér tókst þetta, og sennilega hefði þetta
allt farið út um þúfur, ef ég hefði ekki notið fyrirgreiðslu Thorar-
ensens lyfsala, en honum hafði ég orðið samskipa á Gullfossi.
Slík smáatvik hafa alltaf orðið mér til hjálpar á Islandi, örlögin
alltaf verið mér hliðholl og ég ævinlega vonað hið bezta. Það var
einmitt ekki hvað sízt að þakka ýmsum „smáatvikum“ að ég lenti
á Mælifelli.
Við lögðum af stað vestur í flutningabíl, bílstjórinn og ég.
Aldeilis var ég hissa, að bíllinn skyldi fara beint í árnar, en þá
voru færri ár brúaðar en nú. Einnig vakti það furðu mína, að ekið
skyldi heima á bóndabæ, að Víðivöllum, til að borða, taka hús á
bráðókunnugu fólki; en svona var lífið sýnilega á Islandi.
Um kvöldið komumst við í Mælifell, en lengra var ekki bíl-
fært, því að ekki var komizt yfir Svartá fyrir sunnan Starrastaði.
Vel var tekið á móti okkur á Mælifelli, boðinn matur og gisting.
Séra Tryggvi Kvaran, Hjörleifssonar prófasts á Undirfelli, var
ekki heima, en frú Björg Einarsdóttir, móðir hans, og frú Anna
Grímsdóttir Thorarensen, kona hans, ásamt dætrunum. „Eintómt
kvenfólk“, ritaði ég í dagbókina mína. Verst var það, að ég skildi
ekki aukatekið orð í íslenzku. Aumingja fólkið átti í miklum
erfiðleikum með að fá mig til að skilja orðið „hérna“, en loksins
1 Iveruhús þessara leiðangursmanna er enn til á Akureyri og heitir
Barð. — K. B.
68