Skagfirðingabók - 01.01.1975, Blaðsíða 189
FJÓRAR MERKISKONUR
Gamalmenni voru á Víðivöllum til langdvalar. Man ég sérstak-
lega eftir systkinum Sigurðar bónda, Gísla og Helgu. Það voru
góðar manneskjur, en lasburða orðnar, einkum þó Helga, sem var
alveg rúmföst orðin. Nutu þau góðrar aðhlynningar til dauðadags.
Guðrún var afburðagjafmild og greiðasöm; mátti hún ekkert
aumt sjá, svo að hún reyndi ekki úr að bæta. Voru það æði margir
jólabögglarnir, og ekki allir léttir, sem fósturbörnin voru send
með til fátæklinganna í nágrenninu, sem voru margir á þeim
dögum.
Víðivallahjón voru mjög hjúasæl; hélzt það einnig í búskap
Gísla sonar þeirra. Víðivallafjölskyldan var alkunn fyrir höfðing-
legar móttökur gesta. Var húsfreyjan þar í fremstu röð, hún naut
þess í ríkum mæli að blanda geði við gesti sína og var aldrei
glaðari en þegar þeir voru sem flestir. Það var prýði að Guðrúnu
á mannamótum, hún var greind og skemmtileg, frjálsleg og ör í
framkomu. Móðir mín og hún voru miklar vinkonur og fannst
mömmu alltaf eitthvað vanta á mannamótum, ef Guðrún var þar
ekki. Hún hafði mjög gaman af spilum, var ágætur spilafélagi
og stundaði mikið spilamennsku; voru gestir jafnan settir við
spilaborð. Einn nágranni Guðrúnar mátti heita fastráðinn spila-
félagi á Víðivöllum. Var það Jóhann bóndi á Miðsitju.
Guðrún var einlæg trúkona, rækti kristni í sínu lífi. Þau hjón
voru mjög kirkjurækin og heimilið allt.
I elli sinni var Guðrúnu hjúkrað af nákvæmni og ástúð. Hún
andaðist á Víðivöllum 4. febrúar 1933, var jarðsett í heimagraf-
reit þar, að viðstöddu fjölmenni, sem heiðraði minningu þessarar
látnu heiðurskonu.
Guðrún Þorkelsdóttir, Þorleifsstöðum
GuðrÚN Þóra hét hún fullu nafni og var fædd 6. marz
1859. Maður hennar, 1890, var Jón Jónasson bóndi á Þorleifs-
stöðum, Blönduhlíð.
Þegar ég minnist Guðrúnar á Þorleifsstöðum þá verða þær
minningar allar bjartar og hlýjar, í ætt við bernskuminningar
187