Skagfirðingabók - 01.01.1975, Qupperneq 191

FJÓRAR MERKISKONUR
Þau hjón misstu einn son sinn 15 ára gamlan, Hólmstein að
nafni. Einnig misstu þau dóttur sína, Ingveldi, 27 ára gamla.
Sumarið 1916 héldu konur í Akrahreppi þeim hjónum, Guð-
rúnu og Jóni, samsæti, ásamt börnum þeirra. Yoru þau öll mætt
þar, sem eftir lifðu, nema elzta dóttir þeirra, Oddný, sem hafði
farið til Vesturheims. Samsætið var haldið á Miklabæ í júlímán-
uði. Var þar margt manna, og skemmti fólkið sér mjög vel í sól-
skini og sumarblíðu. Þarna voru ræður fluttar, upplestur og söng-
ur mikill. Meðal annars var Sigurður Skagfield þar og skemmti
fólki með sinni þróttmiklu söngrödd, sem alla hreif. Var sam-
sætið hið ánægjulegasta og fór mjög vel fram. Gömlu hjónin nutu
stundarinnar eins og til var ætlast. Fannst blessuðum gamla mann-
inum ekkert vanta nema Oddnýju sína.
Guðrún missti mann sinn 7. maí 1922. Síðari ár ævi sinnar var
Guðrún heilsulítil og dvaldi að síðustu á Sjúkrahúsinu á Sauðár-
króki, þá farin að heilsu.
Hún var trúkona mikil, trúði á gæzku og vísdóm Guðs. Hún
trúði á mátt bænarinnar, bað fyrir vinum sínum, mér og öðrum.
Bænin og hlýr hugur er öllum gott veganesti, varla annað betra.
Eg heimsótti hana oft á sjúkrahúsið, það hvíldi yfir henni frið-
ur og ró. Asjóna hennar var falleg og tignarleg. Það var auðséð,
að þar fór kona mikillar gerðar. Guðrún andaðist 5. nóvember
1935.
Ingibjörg Stefánsdóttir, Vöglum
Ingibjörg var fædd á Svaðastöðum 14. maí 1898. For-
eldrar hennar voru hjónin Hjörtína Hannesdóttir og Stefán Sig-
urðsson. Þau hjón fluttu síðar að Þverá í Blönduhlíð. Ingibjörg
ólst upp á Þverá, elzt 7 systkina.
Fyrstu kynni mín af Ingibjörgu voru, þegar hún var við nám
hjá föður mínum, veturinn áður en hún var fermd.
Ingibjörg var há vexti, grannvaxin, falleg ung stúlka, bar sig
vel og hafði hreinan svip og fesmlegan, var oft tíguleg í fram-
komu; hélt hún vel þeim einkennum fram á efri ár.
189