Iðjuþjálfinn - 01.12.1997, Síða 11

og sterkar háskólagreinar til viðbót-
ar. Einkum þar sem til er fólk með
meistaragráðu eða meira að baki og
getur tekið að sér kennslu. Eg tel að
iðjuþjálfunarbraut sé einmitt tíma-
bær nú, þegar þetta margir iðjuþjálf-
ar hafa lokið, eða eru langt komnir
með sína framhaldsmenntun. Það er
í raun forsenda þess að byggja upp
öfluga háskólakennslu í sterkri
deild og grundvöllur fyrir rann-
sóknir í iðjuþjálfun, en Ijóst er að
slíkt tekur tíma, segir Sigríður.
Rétti tíminn
Verkefnin eru næg og pað eru margar
stöður fyrir iðjuþjálfa sem ekki hefur
tekist að manna. Það er alveg Ijóst að á
mörgum stofnunum er tregða til þess að
auglýsa lausar stöður þegar vitað er að
skortur á fólki í starfsstéttinni er mikill.
Leynd þörf kemur jafnvel ekki í Ijós
vegna fámennis ístéttinni.
- Eg tel að nú sé líka rétti tíminn því
áherslur í þjóðfélaginu eru breyttar
og iðjuþjálfun mun hasla sér völl á
nýjum vettvangi í nánustu framtíð.
Víða erlendis hefur það jú verið þró-
unin að þjónusta iðjuþjálfa færist út í
samfélagið í takt við aukna áherslu á
forvarnir, hæfingu og endurhæf-
ingu þeirra sem búa í samfélaginu.
Það er auðvitað tímaskekkja að
ástandið sé þannig í dag að í sumum
tilvikum þarf að leggja fólk inn á
sjúkrastofnanir til þess að það fái
notið iðjuþjálfunar. Við verðum að
horfast í augu við það að við höfum
meiri efni á endurhæfingu og for-
vörnum en við höfum sinnt. Slíkt
hefur svo margþætt áhrif bæði á ein-
staklinginn sjálfan og samfélags-
þátttöku hans, það hlýtur að vera
þjóðhagslega hagkvæmt fyrir utan
að vera mannúðarsjónarmið, segir
Sigríður.
Kynning
Talsverð samkennsla er á milli náms-
brautanna tveggja í heilbrigðisdeild og
það virðist koma vel út. Það er líka tím-
anna tákn að meiri áhersla er lögð á
nána samvinnu heilbrigðisstétta. Auk-
innar kynningar á iðjuþjálfun er þörf.
- Ef grunnurinn að samvinnu er lagð-
ur strax í námi þá eru meiri líkur á
því að fólk tileinki sér teymisvinnu
og virði styrkleika annarra fræði-
greina þegar út í störfin er komið.
Kynningar á iðjuþjálfun er þörf, það
höfum við orðið vör við hér. Við meg-
um því ekki sofa á verðinum hvað
slíkt varðar. Almenningur þekkir
ekki nægilega til starfa iðjuþjálfa
enda er þetta fámenn stétt hér á
landi. Það þarf því að efla kynningu í
fjölmiðlum líkt og ýmsar aðrar stéttir
hafa gert. Góð samvinna við IÞÍ er
nauðsynleg varðandi endurmenntun
og símenntun. Félagið hefur sinnt
ákveðinni menntunarþörf iðjuþjálfa
með því að standa fyrir námskeiðum
og fræðslu af ýmsu tagi. Háskólinn á
Akureyri hefur ákveðnum skyldum
að gegna hvað þetta varðar. Ein hug-
Dr. Sigríöur
Halldórsdóttir á
skrifstofu sinni aö
Þingvallastræti.
IÐJUÞJÁLFINN 2/97 IX