Iðjuþjálfinn - 01.12.1997, Qupperneq 32

„Sýn iðjuþjálfa
er skjólstædingsmiduö “
Barbara O’Shea, prófessor tekin tali
Viðhorfsbreyting
Bnrbarn segir aðstæður á austurströnd
Knndada um margt líkar pvísem gerist á
íslandi. Byggðarlög eru dreifð og sums
staðar afar strjálbýlt.
Iðjuþjálfar par starfi
pví við ólíkar aðstæður
ýmist í þéttbýli eða í
fámennum byggðum.
Á námskeiðinu fjall-
aði Barbara um pá
fræðasýn sem námið í
Dalhousie byggist á
og nálgun sem kennd
er við skjólstæðings-
miðaða iðjuþjálfun.
- Við uppbyggingu
námsbrautarinnar í
Dalhousie, gafst
tækifæri til þess að
skipuleggja námið
út frá þeirri hug-
myndafræði er tekur
mið af líkaninu um
iðju mannsins. Þetta
var mikil breyting
frá þeirri nálgun sem
algeng var á þessum tíma og byggði
á hugmyndum læknisfræðinnar. A5-
alinntakið var færni og virkni við iðju
en einnig var hefðbundin kennsla
m.a. í sjúkdómafræði. Þrátt fyrir að
okkur tækist nokkuð vel að fjalla um
viðfangsefni iðjuþjálfunar á þennan
hátt, þá bar kennslan keim af lækn-
Á haustdögum hafði Bar-
bara O’Shea viödvöl hér á landi, en
hún hefur starfaö sem brautarstjóri
iöjuþjálfunarbrautar viö Dalhousie
University í Halifax í Nova Scotia í
Kanada frá upphafi. Námiö fór af staö
fyrir sautján árum og aö undan förnu
hefur Barbara, ásamt samstarfsfólki
sínu unniö aö undirbúningi meistara-
náms fyrir iöjuþjálfa viö sama há-
skóla. Það er skipulagt sem fjarnám
og hefur göngu sína haustið 1998.
Barbara haföi viödvöl hér á landi í
september síöast liönum og hélt
námskeiö fyrir islenska iöjuþjálfa.
Hún heimsótti auk þess Háskólann á
Akureyri og veitti þar ráögjöf vegna
nýstofnaörar iöjuþjálfunarbrautar.
isfræðilegri nálgun. Við vorum því oft
að breyta tilhögun námsins sem þró-
aðist smám saman. Námið var skipu-
lagt, þá einkum verknámið í sam-
vinnu við iðjuþjálfa sem störfuðu á
svæðinu. Tilhögun þess og breyttar
áherslur í faginu kröfðust vissulega
viðhorfsbreytinga innan starfsgrein-
arinnar og framan af voru skoðanir
skiptar. Ég held þó að okkur hafi tek-
ist vel til og samvinna, við starfandi
iðjuþjálfa á svæðinu hefur dafnað
mjög með árunum. Það er afar mikil-
vægt að góð tengsl séu á milli skóla af
þessu tagi og iðjuþjálfa sem starfa úti
í samfélaginu. Ég álít það frekar
styrk en veikleika að íslenskir iðju-
þjálfar eru fámennur hópur. Boðleiðir
eru einfaldar og samvinna náin. Iðju-
þjálfar hér eru virkir í félagsstarfi og
hafa náð ótrúlega langt í þróun iðju-
þjálfunar bæði sem fræðigreinar og
starfsgreinar á íslandi. Merkilegir
áfangar hafa náðst, það sýnir m.a. ný-
stofnuð námsbraut og útgáfa ritsins
um íðorð í iðjuþjálfun. Slík vinna er að
mörgu leyti lengra komin hér en víða
erlendis. Samræmdur íðorðaforði er
afar mikilvægur fyrir alla faglega
þróun og hornsteinn fræðigreinar-
innar, segir Barbara.
Skjólstæðingsmiðuð
iðjuþjálfun.
í iðjupjálfun hefurfrá upphafi verið tekið
mið af pörfum skjólstæðingsins og hann
32 IÐJUÞJÁLFINN 2/97