Stjórnartíðindi fyrir Ísland: C-deild - 01.12.1892, Qupperneq 41

39
sama hreppnum annað árið talið 272 dagsláttur en hitt 5173. Hvorug þessi tala var
tekin í þessar skýrslur, heldur var þar fylgt skýrslunum næst á undan, sem sjálfsagt
reyndar eru skakkar líka, en ekki eins stórvægilega. í Eeykjavík eru enn sem fyrr engin
tún talin; þykir þó mega fullyrða, að þar sjeu c. 200 dagsláttur ræktuð tún.
Eptir því sem í skýrslunum er talið ættu öll tún í landinu ekki að vera raeira
en 2| ferhyrningsmíla; en líkindi virðast til, að þau sjeu að minnsta kosti 3£ ferhyrn-
ingsmflu; er sú skoðun byggð á töðufalli því, er hlýtur að vera til þess að framfleyta
nautabúi landsins. I fardögum 1891 var fram fleytt 15743 kúm og kefldum kvígum, og
auk þess 6892 nautgripum öðrum. Sje gjört ráð fyrir, að hver kýr jeti að minnsta kosti
80 hesta af töðu og annar nautpeuingur 15 hesta að meðaltali, þarf til fóðurs nefndum
gripum 575670 hesta af töðu, sem ekki mun of í lagt. Af dagsláttunni mun naumast
fást meira að meðaltali um land allt eu 10 hestar, og hljóta þá að vera að minnsta
kosti 57,567 túnadagsláttur á landinu, þ. e. 3^ ferhyrningsmíla. Væri taldir 40 hestar að
tteðaltali handa hverri kú, en aptur áætlaðir 12 hestar að meðaltali af dagsláttu, þá
teldust túnin c. 3500 dagsláttum meiii.
Maturtagarðar hafa aukizt talsvert tvö síðustu árin.
|>eir voru árið 1888: 323140 ferh. faðmar
— 1889 417763 — —
— 1890 446168 — —
— 1891 474915 — —
í>að er óefað, að mikið vantar á, að allt sje talið; þannig er enginn garður talinn í nein-
Um kaupstaðanna, og munar það allmiklu; maturtagarðar í Eeykjavík eru tiltölulega mjög
miklir, og aukast alltaf; þannig bættust árið 1891 4247 ferh.faðma við hjá einu fjelagi í
Beykjavík (jarðræktarfjelagi Eeykjavíkur).
Jarðabætur eru svipaðar eins og árin næst á undan. þó virðist þúfnasljettun
öíjög fara vaxandi. Af skýrslum þeim, sem kunnar eru áður hjer að lútandi, telur skýrsl-
an fyrir 1889 langmest, þá er talið sljettað á áriuu 180078 ferh.f. Eptir þessum skýrsl-
er árið 1890 sljettað 196,693 ferh.f.
og — 1891 — 201,670 —
Arin 1888—1889 var sljettað að meðaltali 127,407 ferh.faðmar, og er það meira en nokk-
urt einstakt ár áður. En árin 1890—1891 er sljettað að meðaltali 199,181 ferh.faðmar,
eða fullum 56 j° meira en árin 1888—89.' Jpað er að vísu áreiðanlegt, að talsvert vantar
að allt sje hjer fram talið; þannig er t. d. engin þúfnasljetta talin í Eeykjavík og þó
er kunnugt, að árið 1891 sljettaði eitt fjelag þar 16,946 ferh.faðina; þannig mun víðar
vantalið, þótt ekki sje eins stórvægilega. En þótt framförin sýnist þannig allgóð þessi
Beinustu ár, þá er sarnt lítið aðgjört, á móts við það sem þörf er á, því að eptir því sem
^■ður er sagt um stærð túua, mun sljettunin árin 1890—91 ekki nema nieiru en 0,4 •/•
túnastærðinni. Til samanburðar við þessa tölu má geta þess, að árið 1891 hefur túna-
®ljettunin við Eeykjavík, ef tún þar eru sett 200 dagsláttur, sem ekki mun of lágt sett, numið
^>4T/o af túnum þar eða hjer um bil 23 sinnum meiru en sljettuuin á öllu landinu
öemur í samanburði við túu á öllu landinu, og ætti þó að vera hægra viðureignar og at-
''nnuveginum skyldara að sljetta og bæta jörðina til sveita heldur en í urðum Eeykja-
Víkur. — j vatnsveitingum virðist eng'in framför vera síðustu árin.
Skýrslurnar um jarðargróða eru sjálfsagt talsvert ófullkomuar, þó að þær að lík-
*ndum sjeu nokkuð að batna. þannig eru nú talsvert færri hreppar en áöur, sem alls
aert hey er talið í; en víða, þar sem hey er talið, er auðsjáanlega talinn »ð eins lítil