Morgunblaðið - 14.10.2015, Blaðsíða 24

24 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 14. OKTÓBER 2015
Mest seldu ofnar
á Norðurlöndum
Eir öryggisíbúðir ehf. Hlíðarhúsum 7, 112 Reykjavík.
( 522 5700 • eir.is • Opið 8 – 16 virka daga.
Öryggisíbúðir Eirar til leigu í
Grafarvogi Reykjavík
Vandaðar öryggisíbúðir Eirar til leigu í Grafarvogi
Eirborgir, Fróðengi 1-11, Grafarvogi
Eirarhús, Hlíðarhúsum 3-5, Grafarvogi
Nánari upplýsingar í síma 522 5700 virka daga milli kl. 8 og 16
• Rólegt og notarlegt umhverfi með aðgengi að metnaðarfullri aðstöðu
og þjónustu með það að markmiði að einstaklingurinn geti
búið lengur heima.
• Öryggisvöktun allan sólarhringinn.
• Aðgengi að mötuneyti og félagsmiðstöð.
• Góðar gönguleiðir í næsta nágrenni.
Teikningar og nánari staðsetningu er að inna á vefsíðu Eirar: eir.is
Árum saman hefur fólk mótmælt
aðild okkar að Schengen-„landa-
mæraklúbbnum“ með blaðaskrifum,
bloggi o.fl. Sjálfur skrifaði ég grein í
Morgunblaðið 24. september, 1999 –
sem sagt áður en við hófum virka
þátttöku í Schengen-samstarfinu.
Margir aðrir hafa mómælt síðan eins
of oft má sjá í blöðunum.
Schengen mært við Íslendinga
Þegar verið var að segja almenn-
ingi frá ágæti Shengen voru settar
fram nokkrar fullyrðingar sem vert
er að rifja upp.
Í fyrsta lagi: Íslendingar munu
ekki þurfa að bera vegabréf á ferðum
innan Evrópu – hvers virði sem það
átti nú að vera!
Í öðru lagi: Ferðafrelsi“ átti að
vera milli Schengen-landanna en
hver þjóð átti, á sinn kostnað, að ann-
ast landamæragæslu á þeim hluta
ytri landamæra Shengen-svæðisins
að henni snéri. Þannig áttu Spánverj-
ar t.d. að annast gæslu á „Schengen-
landamærunum“ á suðurströnd sinni
og Frakkar á sama hátt á vest-
urströnd sinni. Milli þessar tveggja
landa átti ekki að þurfa gæslu – þau
eru bæði innan Schengen-svæðisins.
Sama gildir um mestalla Evrópu. Ís-
land gætir þannig norðvestur-
landamæra Schengen.
Í þriðja lagi: Aðild að Schengen
átti að veita okkur aðgang að gagna-
grunni sem innihélt upplýsingar um
þekkta glæpamenn um alla Evrópu
svo við ættum auðveldara með að
þekkja þá og hindra komu þeirra til
Íslands.
Í fjórða lagi: Ráðamenn þjóð-
arinnar sögðu nauðsyn-
legt að tilheyra Schen-
gen því annars gætum
við og aðrir íbúar Norð-
urlanda ekki ferðast án
vegabréfs milli Íslands
og hinna Norður-
landanna en um það
hafði verið samið ein-
hverjum árum áður.
Hvernig tókst
svo til?
Í einu orði sagt: öm-
urlega! Tilkynning frá
dómsmálaráðuneytinu – strax í upp-
hafi – sagði fólki til að taka vegabréf-
ið með. Og núna? Við innritun í Leifs-
stöð erum við beðin að sýna vegabréf
– jafnvel þó að ákvörðunarstaður
okkar sé annað Schengenland !
Aðgangur að gagnagrunni um af-
brotamenn er e.t.v. til aðstoðar við
löggæslu hér á landi. Hann er hins-
vegar of dýru verði keyptur með að-
ild að Schengen. Við höfum t.d. lengi
átt ágætt samstarf við alþjóða-
lögregluna Interpol.
Athyglisvert er að Bretland – sem
er ekki er aðili að samningnum fékk
og hefur full afnot af gagnagrunn-
inum.
Maður hlýtur að spyrja: Var aðild
kannski aldrei nauðsynleg?
Einhvernveginn finnst manni
sjálfsagt að ríki skiptist á upplýs-
ingum um hættulega glæpamenn án
þess að aðild að frjálsu ferða-
sambandi sé gerð að skilyrði. Ein-
hvern veginn finnst manni að stjórn-
völd fari stundum frjálslega með
staðreyndir þegar upplýsingar eru
veittar okkur landsmönnum.
Fyrir u.þ.b. tveim árum fór fólk að
flykkjast frá Afríku til Spánar. Fljót-
lega fóru Spánverjar fram á að ESB
styddi þá og styrkti við landamæra-
gæsluna – þrátt fyrir fyrrnefnd
ákvæði Schengen-samningsins.
Sama sagan endurtók sig svo með
Ítalíu og Grikkland. Af þessu getum
við séð hvernig þátttökuríkin standa
við samninga og ekki síður hvernig
ESB fer með framlög þátttökuríkj-
anna – og vill síðan fá aukin framlög
frá ríkjum sínum, m.a.
til að kosta gæsluna
sem þessi lönd áttu sjálf
að bera.
Trygg landamæri –
öruggt land
Ferðafrelsi milli
Norðurlanda hefur sjálf-
sagt þótt eðlilegt á þeim
tíma sem um það var
samið, þjóðirnar af sama
meiði og með sameig-
inlega sögu, menningu
og lífsmat. Nú eru hins-
vegar breyttir tímar: Stór hluti þeirra
sem þar búa eru hvorki innfæddir Sví-
ar, Norðmenn né Danir, heldur Aust-
urlandabúar eins og t.d. Íranir og Sýr-
lendingar. Þetta fólk hefur alist upp
við önnur trúarbrögð, menningu og
þjóðfélagsleg gildi og uppbyggingu.
Það stenst því ekki lengur að hafa
frjálst flæði ferðamanna og fólks í leit
að atvinnu og betri búsetu frá þessum
löndum. Að vitna í sameiginlega fortíð
Norðurlandanna, menningu og tungu-
mál er ekki aðeins rangt heldur bein-
línis villandi og hættulegt.
Frá náttúrunnar hendi höfum við
einhver bestu landamæri í heimi.
Notum þau og gætum þeirra sjálf.
Þau eru skurnin utan um fjöregg
okkar; landrými, auðlindir, lága
glæpatíðni og heiðarlegt samfélag við
bestu skilyrði.
Schengen-samningurinn gerir Ís-
lendingum illt eitt eins og reyndar
margt annað sem undan ESB kemur.
Þegar við lítum til annarra Schen-
gen-landa og frétta frá t.d. Miðjarð-
arhafsströndum þeirra, er ljóst að
engir gæta Íslands betur en íslensk
lögregla, útlendingaeftirlit og – þar
sem það á við – Landhelgisgæslan.
Við eigum tafarlaust að segja okk-
ur frá Schengen, taka upp eigin
landamæragæslu og hætta þessari
sífelldu þjónkun við ESB, erlend
þjóðríki og stofnanir sem er til
hreinnar skammar og niðurlægingar.
Úr Schengen – strax
Eftir Baldur Ágústsson » Ljóst er að engir
gæta Íslands betur
en íslensk lögregla, út-
lendingaeftirlit og – þar
sem það á við – Land-
helgisgæslan. Baldur Ágústsson
Höf. er fyrrv. forstj og frambjóðandi í
forsetakosningum 2004. bald-
ur@landsmenn.is
Heildarúthlutun á þessu fiskveiðiári
er um 435 þús. tonn. Reiknum með
jafnaðarmarkaðsverði kr. 200 pr/kg.
og gæti því þjóðin fengið um 87
milljarða á ári með útleigu á kvótum
og þess vegna stóran hlut í erlendum
gjaldeyri, ef þetta yrði boðið að hluta
erlendis.
Fyrir þessa peninga mætti byggja
nýjan Landspítala og Sundabraut
fyrir afganginn.
Útgerðin borgar hins vegar ein-
ungis 10-12 ma. fyrir afnot af þessari
auðlind þjóðarinnar – er eitthvert vit
í þessu? Ætti t.d. HBGrandi að
greiða um 7,7 ma/ár, Samherji um
4,5 ma og Vísir 3,2 ma/ár og ef við
t.d. tökum dæmi með Samherja í
þau 35 ár sem þeir hafa verið til er
upphæðin litlir 158 milljarðar!
Fyrir utan þessar feikilegu íviln-
anir hefur
gengi krón-
unnar, sem
var 1 ísl.kr. á
móti 1 dkr.
árið 1980 far-
ið í 20 ísl.kr
fyrir hverja
danska krónu, sem virkar eins og
vítamínsprauta fyrir útflutninginn.
Jafnframt er fiskur orðinn ein dýr-
asta fæða sem við neytum en var
forðum fæða þeirra efnaminni og oft
kallað soðningin. Margt af ríkasta
fólki landsins sýgur þennan spena
en væri gjaldþrota ef það hefði þurft
að borga markaðsverð fyrir aflann.
Hversu lengi skal þeim líðast
þetta þ.e. lögverndaður þjófnaður
þjóðarinnar?
Ragna Garðarsdóttir.
Velvakandi Svarað í síma 569-1100 frá kl. 10-12 velvakandi@mbl.is
Styrkir til sjávarútvegs