Morgunblaðið - 09.07.2016, Blaðsíða 26

26 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. JÚLÍ 2016
FANNBERG FASTEIGNASALA ehf. Sími 487 5028
Guðmundur Einarsson, lögg. fasteignasali
Jón Bergþór Hrafnsson, viðskiptafræðingur
ÞRÚÐVANGI 18 -
850 HELLU
Einbýlishús
á HelluTil
sölu
Til sölu er 198,5 fm einbýlishús ásamt 32 fm bílskúr við Heiðvang nr. 21, á Hellu. Húsið er
byggt úr steinsteypu árið 1972. Það er múrað og málað að utanverðu og hluti þess hefur
verið klæddur með timburklæðningu. Eignin telur, anddyri, gang, salerni, stofu, eldhús,
þvottahús, herbergjagang, baðherbergi og fimm svefnherbergi. Undir hluta hússins er
kjallari sem hefur verið innréttaður sem fjölskylduherbergi. Í húsinu eru vandaðar
innréttingar úr hlyn og við það er stór verönd úr timbri með heitum potti. Húsið stendur við
botnlangagötu á góðum útsýnisstað í Helluþorpi. Verð kr. 36.900.000,-
Nánari upplýsingar og myndir á heimasíðu www.fannberg.is og á skrifstofu.
Skipti mögulega á ódýrari eign.
Nú hefur skipast svo
til að kjörinn hefur ver-
ið forseti sem stendur
utan þjóðkirkjunnar.
Það vekur athygli þrátt
fyrir skýr fyrirmæli
stjórnarskrár að ekki
skyldi uppfylltur ótví-
ræður vilji stjórn-
arskrár, svo sjálfsagður
og eðlilegur að ekki
þótti einu sinni taka því
nema í framhjáhlaupi að setja á blað,
umfram það sem kemur fram í 62. gr.
stjórnarskrár, að enginn skyldi velj-
ast til forseta nema sá er tilheyrði
þjóðkirkjunni.
Í 62. gr. stjórnarskrár segir svo:
Hin evangeliska lúterska kirkja skal
vera þjóðkirkja á Íslandi, og skal rík-
isvaldið að því leyti styðja hana og
vernda. Í framkvæmd er ákvæðið
túlkað svo að forsetinn er talinn
verndari þjóðkirkj-
unnar. Þess er að geta
að allir fyrrverandi for-
setar lýðveldisins hafa
tilheyrt þjóðkirkjunni.
Því verður hvorki vís-
að til hefðar né venju að
kosinn skuli forseti og
hann jafnvel settur inn í
embætti 1. ágúst nk. þó
svo að það gangi aug-
ljóslega í berhögg við
þann meginvilja sem
fram kemur í stjórn-
arskrá lýðveldisins Ís-
lands að forseti tilheyri þjóðkirkj-
unni. Jafnræðisregla liðins tíma fólst í
því að allir menn tilheyrðu þjóðkirkj-
unni þrátt fyrir allt og allt, – og allt!
Sízt hafa yfirlýsingar Guðna Jó-
hannessonar Thorlacius um kristni
orðið til að auka traust manna á því
að hann muni í raun standa undir því
að teljast verndari þjóðkirkjunnar
sbr. þessi orð hér sem hann lét falla:
„Við þurfum ekki að trúa á almættið
til þess að átta okkur á því, hvernig
jörðin varð til og líf kviknaði hér.“
Í sama viðtali virðist mega draga
þá ályktun að hann sjái kristið fólk al-
mennt þeim augum að vera illa upp-
lýst og að vísindi skuli frekar höfð að
leiðarljósi en orð þessa lýðs sem svo
er illa fyrir komið að trúa á sköpun
frekar en vísindi og skal því haldið ut-
an slíkrar umræðu enda efla vísindin
alla dáð.
Ástæða er til að ætla að Hæstirétt-
ur Íslands fari að 8. gr. stjórnarskrár
ef til þess kemur 1. ágúst nk. eða
kveði uppúr með þau atriði að öðru
leyti sem ég hef hér gert að umtals-
efni.
Umboðslaus „forseti“ ?
Eftir Guðna
Björgólfsson » „…að enginn skyldi
veljast til forseta
nema sá er tilheyrði
þjóðkirkjunni.“
Guðni Björgólfsson
Höfundur er fv. skólastjóri.
Þeir sem hafa
ánetjast Samfylking-
unni trúa því, að fyrr-
verandi formenn
flokksins, Jóhanna
Sigurðardóttir og
Árni Páll Árnason,
séu riddarar lýðræð-
isins. Þetta eru öf-
ugmæli, eins og hér
verður sannað. Þessir
formenn hafa alla tíð
siglt undir fölsku flaggi og sama
gildir um Samfylkinguna í heild.
Dæmi um „lýðræðisást“ Sam-
fylkingar er fundurinn í Efstaleiti
þar sem samþykkt var að hrekja
forsætisráðherra frá völdum. Ann-
að dæmi er samkoma Samfylk-
ingar á Austurvelli, þar sem
ákveðið var að rjúfa Alþingi og
boða til kosninga, heilu ári fyrr en
Stjórnarskráin gerir ráð fyrir.
Af tómri „lýðræðisást“ krafðist
Samfylking þess að kosið yrði um
innlimun Íslands í Evrópusam-
bandið, þótt hvorki þjóð né Al-
þingi hafi áhuga á ESB-aðild.
Enginn vitiborinn maður í Evrópu
hefur áhuga á að lúta ólýðræð-
islega og yfirþjóðlega Brussel-
valdinu. Af einhverri ástæðu hefur
Samfylking ekki krafist þjóð-
aratkvæðis um aðild Íslands að
Evrópska efnahagssvæðinu og
Schengen. Skortir þó lýðræðislegt
umboð til aðildar landsins að þeim
samtökum.
Icesave-stjórnin og
„lýðræðisást“ Samfylkingar.
Sumum þótti vera merki um
sigurgöngu lýðræðisins, að 2009
skipaði forsetinn landinu rík-
isstjórn, sem jafnan er nefnd Ice-
save-stjórnin. Þessi ríkisstjórn
braut allar siðareglur sem þekkst
hafa. Heimssögulegar Icesave-
kosningar fóru fram fyrst 6.3.
2010 og síðan 9.4. 2011. Í ræðu á
Alþingi 1.3. 2010 sagði forsætis-
ráðherrann Jóhanna Sigurð-
ardóttir um komandi þjóð-
aratkvæði:
„Maður veltir fyrir sér: Er þetta
ekki hálfgerður hráskinnsleikur?
Er þessi þjóðaratkvæðagreiðsla
ekki marklaus þegar fyrir liggur
annað tilboð á borðinu sem við
gætum fengið? Maður
veltir líka fyrir sér,
að ef svo færi að
samningar tækjust í
þessari viku og eru
bæði stjórn og stjórn-
arandstaða að vinna í
því, er þá ástæða til
að halda þessari þjóð-
aratkvæðagreiðslu til
streitu ef það liggur
allt annar og betri
samningur á borð-
inu?“
Eru Íslendingar
ekki lánsamir að eiga svona
„stjórnvitringa“, sem eru fullir
réttlætiskenndar og sannir lýð-
ræðissinnar? Í Alþingiskosning-
unum 2013 sýndi þjóðin Samfylk-
ingunni „þakklæti“ sitt, en
skömmu fyrir kosningarnar varð
Árni Páll Árnason formaður hins
mikla lýðræðisflokks. Að sjálf-
sögðu er Árni Páll kyndilberi lýð-
ræðisins, eins og fyrirrennari
hans.
Minnihlutalýðræði
hugðarefni Samfylkingar
Margir hafa talið að ekki fari
saman orð og gerðir hjá Samfylk-
ingu. Mikið sé talað um lýðræði og
kosningar, en þegar flokkurinn er
í aðstöðu til að virkja lýðræðið, þá
skorist Samfylkingin undan
merkjum. Þetta er sannleikanum
samkvæmt, en spurningin er hvers
vegna? Í færslu á Facebook 25.6.
2016 leiðir Árni Páll Árnason okk-
ur í allan sannleikann. Hann miðl-
ar grein eftir Kenneth Rogoff, um
útgöngu Bretlands úr Evrópusam-
bandinu, en Rogoff er auðmjúkur
þjónn alþjóða fjármagnsins. Grein-
ina segir Árni vera sannkallað
meistarastykki og birtir eigin hug-
leiðingar sem bergmál af Rogoff:
„Lýðræði snýst ekki um að ná
einu sinni meira en helmingi kjós-
enda á óljósum forsendum. Þvert
á móti er lýðræðiskerfi okkar og
friður og velsæld Vesturlanda
byggð á skuldbindingu um sam-
eiginleg örlög og að lönd deili
byrðum með þeim hætti að sum
leggja stundum miklu mun meira
af mörkum en önnur.“
Þarna kemur skýrt fram hverja
sýn Árni hefur á lýðræði. Flestir
telja að lýðræði snúist um sam-
félagssáttmála, sem felur í sér að
meirihluti manna fái ráðið ákvörð-
unum. Þetta fyrirkomulag gerir
ráð fyrir að sérhver maður hafi
eitt atkvæði. Til að gagnrýna
þetta fyrirkomulag, hafa Rogoff
og skoðanabræður hans fundið
upp hugtökin „meirihlutalýðræði“
og „minnihlutalýðræði“. Ég bið
menn að halda ró sinni, þetta er
hliðstætt því sem fræðimenn (ekki
vísindamenn) á flestum sviðum
dunda sér við.
Minnihlutalýðræði
er ekkert lýðræði
Hugtakið „minnihlutalýðræði“
er bara svívirðileg brella en vopn-
aður henni kemst Árni og Sam-
fylking að þeirra niðurstöðu að
þeim beri réttur til að ráða öllum
ákvörðunum samfélagsins. Með
þessu hugarfari er Evrópusam-
bandinu einnig stjórnað og þess
vegna er hið ólýðræðislega og yf-
irþjóðlega Brussel-vald brjálað úr
vonsku vegna brotthvarfs Bret-
lands. Til frekari útskýringar á
hugmyndum sínum um lýðræði,
segir Árni:
„Þjóðaratkvæðagreiðslur geta
verið nauðsynlegar stundum, en
þær brjóta niður þetta net lýðræð-
isins sem við höfum byggt upp í
Vestur-Evrópu, þar sem fjöl-
breyttir hagsmunir vegast á og
fólk ræðir sig að niðurstöðu. Þær
kljúfa ríki og þjóðir og brjóta nið-
ur samfélagslega samheldni. Auka
átök og flokka okkur í okkur og
hina. Gerðu það hjá okkur í Ice-
save, gerðu það í Skotlandi.“
Eftir þessa mikilvægu afhjúpun
hjá Árna, er deginum ljósara að
þegar Samfylking ræðir um lýð-
ræði, þá er átt við „minnihluta-
lýðræði“ sem er auðvitað ekkert
lýðræði, heldur gamaldags höfð-
ingjaræði. Aðdáun á „minnihluta-
lýðræði“ fer gjarnan saman með
hatri á lýðveldinu okkar og póli-
tískri rétthugsun. Núna krefst
pólitísk rétthugsun Samfylkingar,
að upp verði tekinn Kristniréttur
Árna Þorlákssonar frá 1275, sem
innihélt kirkjugrið.
Lýðræðið sætir árásum
– frá þeim sem haldnir
eru mestri „lýðræðisást“
Eftir Loft Altice
Þorsteinsson » Þegar Samfylking
ræðir um lýðræði,
þá er átt við „minni-
hlutalýðræði“ sem er
auðvitað ekkert lýðræði,
heldur gamaldags höfð-
ingjaræði.
Loftur Altice
Þorsteinsson
Höfundur er verkfræðingur.
Með lögum nr. 97 frá
1995 varð til ný 65.
grein, sem hljóðar svo:
„Allir skulu vera jafnir
fyrir lögum og njóta
mannréttinda án tillits
til trúarbragða, skoð-
unar, þjóðernisupp-
runa, kynþáttar, lit-
arháttar, efnahags,
ætternis og stöðu að
öðru leyti. Konur og
karlar skulu njóta jafns réttar í hví-
vetna.“
Þann 5. júní síðastliðinn voru liðin
21 ár frá samþykkt laganna, en ekk-
ert bólar enn á framkvæmdum til að
leiðrétta þann mismun, sem opinbera
elítan og háskólaborgararnir höfðu
komið sér upp.
Stjórnarskráin hefur aldrei heim-
ilað nein sérkjör til opinberra starfs-
manna, en þrátt fyrir það hafa þeir
fengið sérkjör, lífeyrissjóðurinn er
verðtryggður og með ríkisábyrgð.
En á sama tíma hafa lífeyrissjóðirnir
á almenna markaðnum þurft að
skerða lífeyri sjóðsfélaga sinna, sem
nemur tugum prósenta. Hvernig get-
ur þetta gerst þegar grunnatriði
stjórnarskrárinnar er að allir þegnar
þjóðfélagsins séu jafnir fyrir lögum?
Já, þingmenn og ráðherrar, sem
svarið hafa eið að stjórnarskránni,
virðast ekkert ætla að gera, þótt
stjórnarskráin sé þverbrotin.
Í barnaskóla var um tíma sessu-
nautur minn maður að nafni Þor-
steinn Geirsson, sem síðar varð með-
al annars ráðuneytisstjóri og
formaður samninganefndar ríkisins
við opinbera starfsmenn. En á sama
tíma var ég framkvæmdastjóri Sam-
bands málm- og skipasmiðja, og sat
jafnframt í framkvæmdastjórn VSÍ,
sem er forveri Samtaka atvinnulífs-
ins. Þannig að málefni tengd kjara-
samningum bar alltaf á góma í sam-
tölum okkar. Í einu af þessum
viðtölum okkar bað ég hann að segja
mér hvað hann teldi að umfram-
hlunnindin væru mikil sem felast í
verðtryggingunni og ríkisábyrgðinni
hjá opinberu starfsmönnunum. Þor-
steinn taldi þau nema 16 til 18 pró-
sentum. Já, þessi elíta opinberra
starfsmanna og háskólaborgara
gekk meira að segja svo langt að
bjóða starfsfólki ASÍ og VSÍ aðild að
lífeyrissjóði ríkisstarfsmanna. Já, þá
varð hvellur á framkvæmdastjórn-
arfundi VSÍ og töldu menn að það
væri algjör lögleysa og siðleysi að
skipta þjóðinni upp í tvo hópa, op-
inbera aðalinn og almenna launþega.
Það eru vinnubrögðin sem eru við-
höfð sem ég tel virki-
lega ámælisverð. Nú er
mikið rætt um svokall-
að SALEK-sam-
komulag, en ég vek at-
hygli á því, að það er
hvergi minnst á það í
stjórnarskránni. Og að
ætla sér að láta það
ráða hvernig brotin á
stjórnarskrá, sem stað-
ið hafa í 21 ár, eru leið-
rétt er út í hött. Það
mun aðeins leiða til þess
að rýra kjör eldri borgara og öryrkja
í stað þess að bæta.
Þegar ég skrifa þetta kemur upp í
hugann texti úr gömlum revíusöng,
sem hljóðar svo: „Stelirðu litlu og
standir þú lágt í steininn beina leið
ferðu. En stelir þú miklu og standir
þú hátt í stjórnarráðið ferðu.“ Stjórn-
arskrá er og á að vera í eðli sínu afar
íhaldsamt plagg sem ekki verður
breytt nema með sérstökum stjórn-
skipulegum samþykktum á Alþingi.
Ég vil því enn og aftur vara við því að
vera ekki að rugla með einstakar
skoðanakannanir um hugmyndir að
breytingum á stjórnarskránni. Það
er ekkert til sem heitir nýja stjórn-
arskráin. En að láta sér detta það í
hug, að heiðra opinberu elítuna með
því að láta þá fá að halda öllu því sem
þeir höfðu tekið sér með því að van-
virða grunnatriði stjórnarskrár-
innar, að allir þegnar landsins séu
jafnir fyrir landslögum, sem ekki
hefur verið í 21 ár. Slík vinnubrögð
sem hér eru viðhöfð eru hreinlega til
skammar, að láta þetta enn einu sinni
bitna á lítilmagnanum, það er á eldri
borgurum og öryrkjum. Já, hér virð-
ist eiga að hengja bakara fyrir smið.
Að lokum vil ég benda á nauðsyn
þess, að farið sé yfir ákvæði stjórn-
arskrárinnar árlega meðan á skyldu-
námi stendur, eins og gert er í
Bandaríkjunum og Kanada. Ég hygg
að Ísland sé eina landið í hinum vest-
ræna heimi þar sem það er ekki gert.
Einnig vil ég benda á að ekki væri
verra að ríkið gæfi út bækling sem
innhéldi bæði stjórnarskrána og
barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna
og sem öll börn fengju meðan á grun-
námi stendur.
Virðingarleysi
gagnvart ákvæðum
stjórnarskrárinnar
Eftir Guðjón
Tómasson
Guðjón Tómasson
» Þingmenn og ráð-
herrar virðast ekk-
ert ætla að gera þótt
stjórnarskráin sé þver-
brotin.
Höfundur er eldri borgari.