Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.2015, Side 19

Helgarblað 16.–19. október 2015 Umræða 19
Betra grænmeti
Betra kjöt
Betri ávextir
Fyrst og
fremst...
þjónusta
„Íslendingar eru mesta frjálsíþróttaþjóð heims“
n Clausen-bræður urðu átrúnaðargoð heillar kynslóðar n 65 ár liðin frá einni fræknustu íþróttaför Íslendinga
Afburðaíþróttamenn
Bræðurnir algjörlega
samtaka yfir grindur á
Melavellinum.
Evrópu, 21,3 sekúndum. Þetta var
ekki eingöngu Íslandsmet, heldur
einnig Norðurlandamet. Íslands-
met Hauks stóð í heil 27 ár.
Ferð íslenska liðsins á
Evrópumeistaramótið 1950 er ein-
hver frækilegasta íþróttaför fyrr og
síðar, en Íslendingarnir höfnuðu í
áttunda sæti í stigakeppninni, næst-
ir á eftir Tékkum. Hinn kunni ítalski
frjálsíþróttafrömuður, Roberto L
Qercetani, skrifaði í tímaritið Track
and Field News um árangur Íslands:
„Íslendingar eru mesta frjálsíþrótta-
þjóð heims.“ Svo mörg voru þau orð.
Keppnisbann
Haukur keppti í tugþraut á Reykja-
víkurmeistaramótinu 1951 og sigr-
aði með 6.663 stigum sem var
21. besta þraut heims það árið,
en Örn bróðir hans átti þriðja
besta árangur ársins í heiminum,
7.453 stig. Haukur var því greini-
lega efni í góðan tugþrautarmann,
en hann keppti þó aldrei fram-
ar í þraut. Hann var um þetta leyti
að ljúka prófi í tannlækningum og
á leið í framhaldsnám í Minnea-
polis í Bandaríkjunum og lagði því
hlaupaskóna á hilluna. Haukur hélt
því ekki til keppni á Ólympíuleik-
unum í Helsinki 1952. Örn var hins
vegar ólympíufari, ásamt níu öðr-
um íslenskum frjálsíþróttamönn-
um, en varð fyrir því óláni skömmu
fyrir keppni að axlarvöðvi slitnaði
er hann hugðist snara tösku sinni
upp í hillu. Hann gat því ekki keppt
á leikunum.
Þar sem hann var frá keppni taldi
hann sig ekki þurfa að hlíta agaregl-
um keppnismanna. Fyrir vikið var
hann dæmdur í keppnisbann til árs-
loka 1952. Á sama tíma og Erni var
gert að hlíta agareglum fóru farar-
stjórar út á lífið með keppendum,
sem jafnvel áttu að keppa daginn
eftir! Erni misbauð framkoma farar-
stjóranna og vildi fá að halda hóp-
inn með vinum sínum frá Banda-
ríkjunum sem lokið höfðu keppni.
Löng málaferli
Örn höfðaði mál vegna banns-
ins fyrir dómstóli Íþróttabanda-
lags Reykjavíkur (ÍBR) og vann það,
en þeim bræðrum hafði báðum
mislíkað svo framkoma íþróttafor-
ystunnar að þeir hættu keppni fyr-
ir fullt og allt, aðeins 22 ára. Það
var forystu íþróttahreyfingarinnar
til enn meiri minnkunar að fram-
kvæmdastjórn Íþróttasambands Ís-
lands kærði Örn og tvo aðra kepp-
endur á Ólympíuleikunum til
dómstóls ÍBR. Við tók langur mála-
rekstur sem lyktaði ekki fyrr en í
marsmánuði 1954 og var þeim þre-
menningum ekki gerð nein refsing.
Í dómnum kemur meðal annars
fram að keppnisbannið hefði verið
ranglega lagt á. Örn sagði síðar svo
frá í blaðaviðtali að keppnisbannið
hefði bara verið sett á til að niður-
lægja sig, enda látið ná yfir veturinn
þegar engin mót voru haldin. „Þess-
ir fararstjórar skulu aldrei aftur til
útlanda út á okkur“ var hugsunin
hjá þeim bræðrum, sagði Örn síðar.
Hefðu þeir bræður sinnt íþrótta-
iðkun sinni áfram má telja mikl-
ar líkur á að þeir hafi staðið á verð-
launapalli á Ólympíuleikunum í
Melbourne árið 1956. Íslandsmet
Arnar í tugþraut stóð allt til ársins
1962 er annar ÍR-ingur, Valbjörn
Þorláksson, bætti það um 94 stig. Ís-
landsmet Hauks í 200 metra hlaupi,
21,3 sekúndur stóð í heil 27 ár og er
enn þann dag í dag ÍR-met. Það var
á sínum tíma Norðurlandamet og
besti tími ársins í Evrópu árið 1950.
Heimildir: Ágúst Ásgeirsson:
Hundrað ár til heilla, Frímann
Helgason: Fram til orustu og frá-
sagnir blaðanna á sínum tíma. n
„Örn höfðaði mál
vegna bannsins
fyrir dómstóli Íþrótta­
bandalags Reykjavíkur
(ÍBR) og vann það, en
þeim bræðrum hafði
báðum mislíkað svo
framkoma íþrótta­
forystunnar að þeir
hættu keppni fyrir fullt og
allt, aðeins 22 ára.
Barátta Örn í hörkukeppni við Bob Mathias á Ólympíuleikunum 1948.