Fréttatíminn - 22.04.2016, Side 24

24 | FRÉTTATÍMINN | HELGIN 22.APRÍL–24. APRÍL 2016
VÍKURVERK EHF • VÍKURHVARF 6 • 203 KÓPAVOGUR • SÍMI 557 7720 • WWW.VIKURVERK.IS
Hafðu það GOTT Í FRÍINU
Njóttu þess að ferðast frjáls um fallega landið okkar.
Eltu sólina og góða veðrið og upplifðu stemninguna meðal góðra vina.
Komdu til okkar um helgina og dettu í sumargírinn.
Við kynnum 2016 árgerðina af hjólhýsum frá Hobby, Fendt og Adria
Opið laugardag og sunnudag
frá klukkan 12 til 16.
Í Vesturbæ Reykjavíkur greindust 20%
stúlkna í 9. bekk með kvíðaeinkenni
árið 2015. Sassa Eyþórsdóttir hefur
starfað sem iðjuþjálfi í Hagaskóla í sex
ár og segist finna fyrir miklum mun á
krökkunum á þeim tíma.
„Ég finn gríðarlega mikla breytingu. Krakkar
hafa auðvitað alltaf verið að takast á við kvíða
en núna er þetta orðið miklu stærra og meira
og mun breiðari hópur en áður,“ segir Sassa
Eyþórsdóttir sem hefur starfað sem iðjuþjálfi í
Hagaskóla í sex ár en áður starfaði hún á BUGL.
Sassa segir vinnuna í upphafi hafa snúist um
að aðstoða krakka með ofvirkni og athyglis-
brest en í dag sé staðan önnur. Mestur tími fari
í að aðstoða börn sem þjást vegna kvíða. „Þetta
eru allskonar börn, úr allskonar aðstæðum og
frá allskonar heimilum sem eru kvíðin. Það
hefur alltaf verið ákveðinn hópur krakka sem
fær prófkvíða og áhyggjur af því að komast ekki
í framhaldsskóla en pressan núna vegna ein-
kunna er orðin svakaleg og hún, ásamt nýja
einkunnakerfinu, er mjög streituvaldandi fyrir
krakkana. Það er meira um þetta hjá stelpum
en þetta er samt líka hjá strákum. En það sem
er nýtt er hversu ofboðslega stór hópur krakka
upplifir óútskýrðan kvíða.“
Krakkar þurfa að hangsa
„Þetta eru krakkar sem líður illa, vakna á næt-
urnar því þau geta ekki sofið en vita ekki af
hverju. En svo þegar maður fer að tala við þau
þá eru þau oftast hrædd um að standa sig ekki.
Ég held persónulega að það séu allt of margar
vinnustundir í deginum hjá börnum í dag. Þau
hafa varla tíma til að hitta vini sína því þau
eru svo upptekin við að læra heima og stunda
tómstundir eftir skóla. Margir eru að æfa fimm
sinnum í viku, auk þess að taka þátt í félags-
starfi, þannig að vinnudagurinn þeirra er oft
lengri en foreldranna. Það er áhyggjuefni því
krakkar á þessum aldri þurfa frjálsan tíma til
að þróa félagsþroska. Félagsmótun okkar fer
fram í óskipulögðu starfi þar sem við erum til
á okkar forsendum. Krakkarnir tala mikið um
það hvað þau hafa litinn tíma til að hafa það
gaman, þar sem fullorðið fólk er ekki alltaf
gapandi yfir þeim. Án þess að mæla með ýmsu
sem gerðist hér áður fyrr þá er hverfandi að
börn og unglingar bara hangi saman og geri
ekkert, sem er svo mikilvægt.“
Þora ekki í leikfimi
Sassa segir krakkana vera mjög upptekna af
samfélagsmiðlum. „Þau eru upptekin af þeirri
mynd sem þau gefa af sér. Hvort þau fái nógu
mikið af lækum, „sæta, sæta“ og „alltaf falleg-
ust“ við myndina sína. Og það er oft heilmikið
mál ef það stenst ekki væntingar. Það sem er
líka truflandi við samfélagsmiðlana er að
þau eru alltaf með líf allra hinna beint
fyrir framan sig. Bara það að sjá vin-
konur vera að hafa það gaman eft-
ir skóla og þú ert ekki með lætur
þér finnast að það sé ALLTAF svo
gaman hjá öllum nema þér, og
sæti strákurinn var þarna líka
en ekki þú. Þetta er ekki eins
og áður þegar þú fréttir hlut-
ina daginn eftir, nú eru þau
stöðugt með líf krakkanna
hinna í beinni útsendingu.
Það sem ég heyri svo oft
hjá þessum krökkum
er „það eru allir alltaf
að gera eitthvað
skemmtilegt nema
ég.“ Litlir hlutir
eru líka að valda
mjög mikilli
angist. Það er til
dæmis mikið af
stelpum sem vilja
ekki fara í leikfimi
vegna hræðslu við
að standast ekki væntingar. Það er algjörlega
hverfandi að unglingar fari í sturtu eftir leik-
fimi í dag.“
Fljótari að vinna úr málunum
Í Hagaskóla eru starfandi, auk Sössu, leiklist-
arþerapisti og tveir námsráðgjafar. „Krakk-
arnir hafa marga að leita til hér í skólanum og
við reynum eftir bestu getu að leiðrétta þessar
hugsanavillur og kenna þeim slökun og að
passa upp á svefninn og hreyfinguna. Og bara
vera til staðar og hlusta. Það leita líka margir til
hjúkrunarfræðingsins vegna óútskýrðra höfuð-
verkja eða magaverkja sem reynist svo vera
afleiðing kvíða. Þegar vandinn er orðin stór
vísum við áfram á þjónustumiðstöðina þar sem
við tekur frekari aðstoð og greiningar.“
Varðandi þennan mikla mun á milli
kynjanna segist Sassa ekki átta sig á
því hvað valdi. „Ég finn þó að það
koma fleiri stelpur til okkar og
þær eiga auðveldara með að tala.
Strákarnir virðast ekki taka hluti
í samskiptum eins nærri sér og
stelpur. Þeir eru oftast orðnir
vinir daginn eftir á meðan
stelpurnar eru lengur að vinna
úr málunum.“ | hh
Sassa Eyþórsdóttir
hefur um árabil
unnið með börnum
og unglingum.
Hún hefur aldrei
fyrr upplifað jafn
mikinn kvíða.
Þora ekki í leikfimi
ÞAÐ SEM ÉG
HEYRI SVO OFT
HJÁ ÞESSUM
KRÖKKUM ER:
„ÞAÐ ERU ALLIR
ALLTAF AÐ
GERA EITTHVAÐ
SKEMMTILEGT
NEMA ÉG.“
Sassa Eyþórsdóttir,
iðjuþjálfi í Hagaskóla.