Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1969, Blaðsíða 17

Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1969, Blaðsíða 17
Óskar Harry Jónsson, hjúkrunarmaöur: Sjúkrahús fyrir eiturlyfjaneytendu Eiturlyf,janeyzla er orðið mik- ið vandamál út um allan heim og nú á síðustu tímum hafa Norðurlöndin fjögur átt við þetta vandamál að stríða í sí- vaxandi mæli. Hér á landi er neyzla eitur- lyfja ekki orðið vandamál enn, en ýmislegt bendir til, því mið- ur, að hér geti orðið breyting á. Þar sem lítið hefur verið skrifað um meðferð og hjúkrun eiturlyfjasjúklinga á þessum vettvangi, væri ekki úr vegi að ég segði lítillega frá heimsókn minni á fyrsta sjúkrahúsið sem stofnsett var í Evrópu, er að- eins sérhæfir sig í meðferð eit- urlyfjasjúklinga, en það er Stat- ens Klinikk for Narkomane í Hov í Land í Suður-Noregi. Var ég þarna á ferð í apríl síðast- liðnum, er ég var nemandi í geðhjúkrunarskóla norska ríkis- ins. Teigen, yfirlæknir sjúkra- hússins, upplýsti, að þegar ný lög um áfengisvarnarnefndir hefðu verið sett, var ákveðið, að nefndirnar skyldu líka fjalla um eiturlyfjasjúklinga. Af þess- ari ástæðu festi ríkið kaup á Söndre Land Fylkessykehus og breytti því í það sjúkrahús sem nú um ræðir. Þar sem ofneyzla eiturlyfja (Narkomani) er mjög „smit- andi“ sjúkdómur þá var þörf fyrir sérstaka stofnun fyrir þessa tegund sjúklinga, þó að Noregur væri land þar sem þetta vandamál væri ekki mjög áber- andi. Sjúkrahúsið er tveggja hæða með 37 sjúkrahúmum fyrir bæði kynin. Á ann- ari hæð var lokuð móttökudeild með 20 sjúkrarúmum. Á fyrstu hæð var opin deild, en þangað voru sjúklingarnir fluttir, þeg- ar leið á meðferðina. 1 kjallara var eldhús og borðstofa. 1 ný- byggðu húsi, skammt frá aðal- byggingunni voru vinnuher- bergi, baðherbergi, gufuböð og leikfimissalur. Fyrir starfsfólkið voru fjöl- skylduíbúðir og systraheimili. Systraheimilinu átti að breyta í sjúkradeild fyrir 20 sjúklinga, en byggja fleiri íbúð- ir fyrir starfsfólkið. Fleiri en 70 sjúklinga vildu þeir ekki hafa að meðreiknuðu vistheimili í Osló, sem gat vist- að 14 sjúklinga, en þangað fóru sjúklingarnir áður en þeir fóru alfarnir út í lífið. Starfsfólk var um 40 manns, 3 læknar, 1 sálfræðingur, 1 fé- lagsráðgjafi, 3 iðjuþjálfarar, 1 sjúkraþjálfari, 16 hjúkrunar- menn og konur auk aðstoðar- fólks á deildum, starfsfólks í eldhúsi og skrifstofu. Áður en lengra er haldið væri rétt að skilgreina hvað ofneyzla eiturlyfja er, en segja má að það sé tímabundin eða viðloðandi eitrun, sem er skaðleg fyrir ein- staklinginn sjálfan eða samfé- lagið. Lyfjaþol (toleranse) sjúklingsins eykst þannig, að stöðugt þarf stærri og stærri skamta til og ómótstæðileg þörf fyrir áframhaldandi neyzlu. Einskis er látið ófreistað til að útvega eitrið, í kjölfarið koma bæði líkamleg og andleg vönt- unareinkenni (abstinenssymp- tom). Alþj óðaheilbrigðismálastof n- in (WHO) skiptir eiturlyfjum í 6 flokka: 1. Verkjastillandi lyf. Opíum, petidin, ketogan, heroin o. s. frv. Hér kemur fram hin sígilda mynd eiturlyfjaneyzlunnar. Lík- amleg vöntunareinkenni eru mjög sterk. 2. Barbitursýrulyf eru þau lyf sem mest voru misnotuð þar til fyrir 2—3 árum síðan. 1 þess- um flokki eru líka lyf, sem ekki innihalda barbitursýru, t. d. doriden, meprobamat, restenil, kloral, bróm, librium og valium o. fl. Fyrrverandi alcholistar leiðast oft út í ofneyzlu lyfja í þessum flokki. 3. öi'Vandi lyf (sentralstimul- erandi) Amphetamin, preludin, ritalin og menadit. I Svíþjóð er þessi tegund lyfja mikið vandamál. U. Kokain. Sjúklingurinn brotnar niður bæði líkamlega og andlega á mjög skömmum tíma. 5. Canncibis (Hashish, mari- huana) er stöðugt stærra vanda- mál. Efnið er t. d. blandað te eða reykt sem marihuanavindl- ingar. Staðbundin ofneyzla hef- ur breiðzt út eins og „farsótt" landa á milli. Efnið er hættu- legt vegna þess að það grípur oft fólk, sem er veikt fyrir öðr- um tegundum eiturlyfja, sem það svo síðar byrjar að neyta. TÍMAWT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS 107
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands
https://timarit.is/publication/1239

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.